Licyjskie groby, źli chłopi i dobrzy strzelcy maszynowi.
Turcja - uważ am, ż e najbogatszy kraj pod wzglę dem iloś ci zabytkó w architektury należ ą cych do ró ż nych kultur. Tak wiele cywilizacji i grup etnicznych odcisnę ł o swoje pię tno na tych ziemiach, ż e w tych wskaź nikach nawet Izrael przegrywa z Turcją . Licjanie, Persowie, Grecy, Rzymianie, Bizantyjczycy, Wenecjanie, Turcy seldż uccy, Turcy osmań scy itp. I jacy generał owie prowadzili swoje armie przez Anatolię . Aleksander Wielki, Kserkses, Mehmed II. Có ż , nasz Proroczy Oleg też trochę nawalił .
Wszystkie te narody pozostawił y tak wiele rzeczy, ż e Turcy nie postrzegają staroż ytnych budowli jako czegoś wartoś ciowego. Kiedyś zdarzył o mi się spę dzić noc z moim tureckim przyjacielem w odległ ej wiosce wś ró d sadó w pomarań czowych. Odkrył em wię c, ż e miejscowi wykorzystują katakumby pozostawione przez Rzymian jako piwnice, a sama wioska rozcią ga się wzdł uż rzymskiej fortecy. Gorliwi chł opi w budowie swoich domó w zaoszczę dzili na budowie tylnej ś ciany.
W Efezie widział em, jak podczas budowy nowego molo w porcie cię ż aró wki wrzucał y do wody cał y gruz budowlany, w tym kolumny, oczywiś cie porzą dku korynckiego.
Przyjechaliś my do Turcji tylko po to, by popatrzeć na te wszystkie staroż ytne kamienie. Jesteś my trzema parami, któ re nie zabrał y ze sobą dzieci. Wynaję liś my stary minibus i pojechaliś my w podró ż . Jedna z naszych dziewczyn gruntownie przygotował a się do tej wyprawy i udał o nam się odwiedzić przeró ż ne ruiny, w któ rych prawie ż aden zagraniczny turysta nie postawił stopy. Zgadza się , prawie. Kiedyś przywieziono nas na taką pustynię , ż e wydawał o nam się , ż e te wsie i ludzie się nie zmienili i zamarzli gdzieś w XIV-XVI wieku. Kiedy jednak przejechaliś my przez wioskę , w któ rej na dachach nie był o nawet anten telewizyjnych, za naszym busem pobiegł a grupka dzieci i krzyknę ł a: „Rosjanie! ! ! Kupić!! ! !...ś miał o kup. Jest wszystko… ś miał o kup. ” Czyli nasz rodak zdą ż ył już tę dziurę odwiedzić i docenił asortyment tutejszych sklepó w.
Pewnego dnia dotarliś my do bardzo ciekawego miejsca, gdzie wspó ł istniał y ruiny dwó ch ró ż nych kultur. Znajdował się tam rzymski amfiteatr, a wokó ł niego w skał ach pię trzył y się niezliczone groby Lycian. Lycians to bardzo dziwna cywilizacja. Powiedzmy, ż e ludzie są przegrani. Ziemie licyjskie znajdował y się na poł udniu wspó ł czesnej Turcji i ktoś je nieustannie podbijał . Jeś li nie zostali podbici, zdoł ali jako sojusznicy wplą tać się w ró ż nego rodzaju antyczne kł opoty, w któ rych nieuchronnie ponieś li klę skę . Có ż , powiedzmy, ż e Homer w swojej Iliadzie opisał Lycians jako najwierniejszych zwolennikó w trojanó w. Wiadomo, jak to się tam skoń czył o. Co wię cej, gł ó wni dowó dcy licyjscy mieli kilka nieheroicznych imion. Glaucus i Sarpedon. Z takimi nazwiskami wydaje mi się niemoż liwym wygranie jednej bitwy.
Nastę pnie razem z Persami postanowili iś ć na wojnę z Grekami. Có ż , tam wszystko był o bardziej skomplikowane, ale począ wszy od Termopil armia Kserksesa szybko się roztapiał a. A zdobycie Aten nie pomogł o.
Tak wię c z tego ludu nie pozostał y prawie ż adne materialne artefakty, z wyją tkiem grobó w. Ale w tej dziedzinie byli mistrzami. Nie chowali zmarł ych w ziemi, ale robili zagł ę bienia w skał ach i dekorowali je rzeź bami przedstawiają cymi harpie. Czasami robili tzw. grobowce kolumnowe na kolumnach. Ale prawie nic nie został o. Zgodnie z ich przekonaniami zmarł ego nie należ ał o pochować jak najgł ę biej, lecz przeciwnie, jak najwyż ej wznieś ć do Boga. A harpie pomogł y zmarł ym pokonać pozostał y dystans. Ale nawet tutaj nie mieli szczę ś cia. Ich groby był y w zasię gu wzroku. I zgodnie ze swoim rytuał em wkł adają do ust zmarł ego zł otą lub srebrną monetę . W rezultacie ani jeden gró b licyjski nie pozostał nie splą drowany.
Obeszliś my amfiteatr, wspię liś my się na skał y i nieś miał o zaczę liś my czoł gać się do tych grobó w. Taka bardzo kontrowersyjna gra. Ale interesują ce.
Kiedy mieliś my już wyjeż dż ać , pewien facet w biał ej koszuli podszedł do naszego minibusa i dał znak, ż e powinniś my kupić bilety. Byliś my zaskoczeni, bo z doś wiadczenia wiedzieliś my, ż e w miejscach, w któ rych trzeba kupić bilety, jest przynajmniej budka z kasą i szlabanem. Ale nie kł ó cili się i dostali pienią dze. Tipchik bezskutecznie pró bował coś wyjaś nić , a wkró tce pojawił się kolejny taki mę ski i okazał się tł umaczem. Wedł ug niego okazał o się , ż e trzeba był o kupić.5 biletó w na osobę . Na nasze pytanie - "Dlaczego? " tak naprawdę nie mó gł odpowiedzieć . Został wysł any. I jego przyjaciela w koszuli też . Wybuchł skandal. Pracowici chł opi porzucili motyki i widł y i wkró tce cał a wieś zebrał a się wokó ł nas. 200 osó b, abyś my nie uciekali przed i za minibusem podparte skuterami. Kró tko mó wią c, krzyki, smarki, machanie rę kami, ale mimo wszystko wszystko jest w miarę poprawne. Nasi bydlovaty rodacy, przybywszy do Turcji, czyli miejscowa ludnoś ć , czę sto mó wią - „Brudni, gł upi, ś mierdzą cy Turcy”. To jest cał kowicie bł ę dne i bardzo niebezpieczne. Po pierwsze, ci „ś mierdzą cy Turcy” mają bogatszą historię i kulturę niż wielu. A po reformach Mustyfy Kemala wchł onę li takż e europejskie wartoś ci i wiedzę . Po drugie, nie zapominaj, ż e Turcy mają w gł owach wszelkiego rodzaju imperialne wspomnienia, gorsze niż najbardziej uparty Rosjanin. Wspaniał a Porta cał kiem rywalizował a o wł adzę z Imperium Rosyjskim iz pewnoś cią był a potę ż niejsza niż jakiekolwiek Austro-Wę gry.
Wię c oto jest. Nasz minibus stoi na rozgrzanym do biał oś ci, zakurzonym parkingu. Nie ma innych samochodó w. Wokó ł nas jest tł um. Ale utknę liś my. Odpowiedzieliś my na wszystkie wrogie krzyki, ż e albo kupimy 6 biletó w, a nie 30, albo pozwolimy wezwać policję turystyczną . Tak minę ł y 2 godziny. W koń cu poddali się i wezwano policję . Nie wiem, co tam powiedzieli, ale zamiast policji przyjechał a furgonetka z oficerem i sześ cioma strzelcami maszynowymi. Gdy chł opi usł yszeli syrenę , parking szybko opustoszał . Tł umacz ró wnież pró bował uciec, ale go powstrzymaliś my. Na szczę ś cie porucznik, mł ody chł opak, mó wił biegle po angielsku i wszystko mu wyjaś niliś my. Potem rozmawiał z bileterem i gdzieś uciekł . Biegł doś ć szybko i przecią gał papier, w któ rym był tekst w kilku ję zykach, któ ry stawiał wszystko na swoim miejscu. „Tureckie Ministerstwo Turystyki bardzo przeprasza, ale z powodu gwał townej inflacji nie ma czasu na drukowanie biletó w w nowej cenie. Dlatego drodzy, szanowani turyś ci kupujcie 5 biletó w na pysk. Lubię to. Funkcjonariuszowi powiedziano, ż e nie jesteś my psycholami i gdybyś my widzieli ten dokument wcześ niej, nie był oby powodu do konfliktu. Oficer zmarszczył brwi, zwró cił się do woź nego i tł umacza i surowo zapytał ich po turecku - "A co to był o? " Bileter zabeczał , tł umacz ś piewał razem z nim. Sprawa zakoń czył a się tym, ż e oficer zrobił się fioletowy i zaczą ł krzyczeć na tę parę . Podobno obiecuje zabrać je do zugundera za fał szywe wezwanie i kpiny z turystó w. Mę ż czyź ni stali w stanie pó ł przytomnoś ci i nie odważ yli się podnieś ć oczu.
W efekcie nie odebrano nam w ogó le pienię dzy, a w formie satysfakcji zaproponowano odwiedzenie miejsca niedawnych wykopalisk. My, zmę czeni tym miejscem, odmó wiliś my, a porucznik wraz ze swoim oddział em postanowił odejś ć . Obraz był zabawny. Strzelcy maszynowi maszerowali w szyku, a przed nimi drobiazgowo sieli, cią gle rozglą dają c się wokó ł biletera w biał ej koszuli. Jakby był prowadzony na miejsce egzekucji.
Wię c odwiedziliś my lokalną atrakcję . Bez zdję ć . Raczej jest, ale nie umieś cił em go, bo. Strzelam na kapciach i nie mogę strzelać . Profesjonalne zdję cia amfiteatró w i grobó w licyjskich moż na znaleź ć w Internecie.
