Цель поездки в Польшу была не совсем туристической, но именно так и нужно было сказать на границе (чтобы избежать не нужных проблем). И так оно и получилось. Сборы были быстрыми — меня ждали в Гданське!
Решено было не ехать автобусом, как едет большинство заробитчан, чтобы не стоять на границе 5-10 часов (без удобств). Билет на поезд Интерсити « Киев — Пшемысль» купил в интернете за 854 грн. Решил брать первый класс, чтобы поменьше устать в дороге (и потому что в качестве бонуса прилагался вип-зал на Ж/Д в Киеве). Маршрут был сложный — доехать вечером до Киева (маршруткой), потом на метро до Ж/Д и ожидание (всю ночь). Потом поездом Киев - Пшемысль и далее поездом (электричкой) до Гданьска еще целый день. С севера Украины на север Польши не по прямой. Конечно, есть самолеты и всего час с небольшим (бывают билеты и по 10 евро, но нужно ловить). Но, это для тех кто летает без багажа с маленькой ручной кладью (например, визэйр: 40х30х20).
Ж/Д вокзал Киева как всегда неприятно поразил своей « уголовно-нищебродской» атмосферой, « темными» личностями и большим количеством бомжей, большей чем пассажиров (пассажирам даже негде присесть в ожидании отправки). Спасибо вип-залу, который работает не удобно, но хоть как-то: технический перерыв с 23:00 по 00:00.
Порадовал Интерсити — первый класс был почти пустой до Львова, где заполнился поляками. Есть удобства. Около некоторых мест столики и около каждого — розетки для гаджетов (во втором классе с розетками похуже). Кресла удобные и просторные, все как надо. Даже чай предлагают (за деньги). Конечно, вай-фай, который периодически пропадал в пути. Время в пути: 7 часов.
Интерсити 1 класс
Пересечение границы. Было достаточно спокойным. Поляки порылись в рюкзаке (сумку проигнорировали), спрашивали водку и « шмаль» (курево, видимо) у них оно дорогое. Спросили цель визита, я « честно» сказал — туризм. Биометрический паспорт с визами из других стран и « безвиз» в Польшу - повод попутешествовать.
ПШЕМЫСЛЬ.
Пшемысль
Этот маленький серенький городишко важный « перевалочный» пункт из Украины в Польшу и обратно. Если вы попали сюда в воскресенье, то от тоски никуда не деться. Пустынно. Закрыто все! Кроме костелов и кебабочных (которых в Польше очень много). И это хорошо, поскольку надо где-то перекусить.
Но, тут « кипит» транспортная жизнь! Рядом с маленьким, но симпатичным Ж/Д вокзалом также находится остановка автобусов по всем направлениям: Варшава, Краков, Вроцлав и пр. Большинство пассажиров этим пользуются, чтобы не проводить день в Пшемысле. Все разъезжаются.
Но, я решил ехать электричкой Пшемысль — Колобжег. А она отправлялась вечером, поэтому пришлось немного пройтись по окрестностям, правда, без всякого удовольствия (только ради еды). Кебаб « дужий» (можно и на 2-х человек) — обошелся в 20 злотых.
Большой кебаб
В будни билет на поезд до Гданська стоит 105 злотых (2 класс).
В общем, большую часть времени пришлось провести в зале ожидания вокзала (тут бомжей полиция гоняла) и вечером наконец-то удалось покинуть Пшемысль.
Вокзал в Пшемысле
Вагон 2-го класса вполне комфортабелен, разделен как-бы купешками, на 8 сидячих мест.
Купе по 8 мест
К сожалению, билет достался не у окна, но поскольку пассажиры постоянно менялись (выходили и входили всю ночь), купе полностью не заполнялось. Подремать удалось урывками. Остальное время игрался с телефоном и слушал болтовню соседей-поляк. Кстати, с пониманием языка как-то проблем не было. Они меня тоже отлично понимали по-русски (хотя я и пытался использовать польские слова и фразы — спасибо переводчику в телефоне). Ну так вот, важно то, что простой народ широко использует не нормативную лексику (нашу, конечно), а их слово « курва» , вообще связующий элемент (типа предлогов и союзов). А вот таможенники говорят не внятно, приходилось переспрашивать. А те что объявляют поезда на вокзале совсем не разборчиво: бубубу почонг, бубубу почонг. Будьте внимательны, так как в билетах не сразу видно какой перон и можно пропустить свой поезд. Ну а торговцы же всегда стараются вам угодить и разобрать вашу тарабарщину, общение с ними происходит без проблем. Проше бардзо!
ГДАНСЬК.
Вокзал в Гданьске
Не думал я тут провести много времени, но обстоятельства сложились именно так, как сложились и в моей коллекции добавилась еще одна страна, еще один город, еще одно море.
Вокзал оказался скромным по сравнению с Пшемышлем, но больше (внутри - просто беленые стены).
С вокзала, я сразу отправился с вещами к работодателю. Небольшая фирмочка (логистика, сто, авто-детали и прочее) на окраине города, очень далеко от достопримечательностей и моря. Почти весь день провел у них в ожидании. Все кто живет и работает в Польше говорят, что поляки работают « на убой» , много, и рьяно. Но, тут было не так. Сотрудники появлялись к 9 утра, пили « каву» и не спеша что-то начинали делать. Потом появился хозяин на спортивной машине и начал быстро решать вопросы (в том числе и мой), правда, на скорости работы остальных работников, присутствие хозяина как-то не сказалось. Все делалось « вдумчиво и с расстановкой» . То-же было и в хостеле — хозяйка приезжала к 10, уезжала в 17-00. Работников было не видно. Зато кругом были камеры наблюдения.
В общем, хозяин распорядился отправить меня в хостел, чтобы не мозолил глаза. И его работники на каком-то эвакуаторе меня туда и подвезли. Рекомендовать этот хостел я никому не буду, так как он на окраине и туристам не подойдет. Он для работяг. Выглядит снаружи соответственно еще и кладбище рядом, но внутри все есть.
Вид из окна
За место в 8-ми местном номере с работягами, которые допоздна пьют и смотрят телек, обойдется в 20 злотых. Я хотел спокойно выспаться и без экстрима, поэтому взял место в номере на 3-х за 50 злотых. Тут и кухонька и телевизор, и туалет и душ. Почти все время я провел в номере сам. За исключением одних суток, когда приехал парень из Украины, который почти сразу уехал работать водителем (удивительно, что он смог привезти с собой из Украины большой мешок картошки и большой шмат сала).
В общем, вопрос с жильем как-то решили, осталось решить вопрос с работой. В ужонде (госоргане) были какие-то странные приемные дни (понедельник, среда). Каждый день задерживали выдачу мне разрешения, и мой визит в Польшу все не заканчивался. Глупо было терять эти дни, кроме того нужно было осмотреться и запастись едой.
По карте нашел ближайшие торговые точки: Лидл, Карефур, Нетто и Бедронку. Если вы бюджетные туристы, то наверняка постараетесь тратить как можно меньше на еду. А в кафе, такой номер не пройдет. Значит вам нужно затариваться в магазинах (и если в вашем хостеле есть кухня, как в моем, то все очень просто).
Кроме того, в их магазинах так хорошо распакована еда (на один прием пищи) и столько разных вариантов того, из чего можно сделать бутерброд, что это просто замечательно. В общем, цены такие же как на Украине (за исключением яиц, которые дороже).
Мои впечатления от этих сетевых магазинов:
- Бедронка: для оптовых « закупов» , для совсем экономных или бюджетных посетителей. Хотя есть все — еда, бытовые товары, одежда. Поразило, что картошка продается там мешками, а не на развес (хотя, возможно я так попал).
- Нетто: типа для просроченых товаров. Но, на самом деле нет. Не нашел не одного паштета с прошедшим сроком годности, а срок стоял конец этого года или начало следующего.
- Лидл. Хороший оптовый магазин всего, мне очень понравился и ценами и ассортиментом. Например, там сейчас идет акция на женские курточки по цене около 50 злотых. Купил себе пару треников (забыл дома) за - 60 злотых.
- Карифур. Самый дорогой и самый ассортиментный. Огромные помещения, все рассчитано, что вы приедете на машине.
В общем, большие магазины в большом городе.
Сам Гданьск, очень большой (кажется 6 по рейтингу городов Польши). Тут пешком ходить очень долго, тяжело и скучно. Если идти с окраины, то ваш маршрут будет не очень живописным. Между жилыми районами есть пустыри, сады, технические сооружения (типа сто или мастерских). Кроме того, путь с юга на север оказался очень холмистым, о чем я совсем и не подозревал. Пришлось попотеть под ветром и снего-дождем.
Большой город
Конечно, лучше ездить на транспорте. Он тут практически безупречен — везде и всюду. Но, это стоит денег. Лучше бы на своем автомобиле конечно, но...
В первый свой полноценный день в Гданьске я никуда особенно не ходил (быстро за едой), потому что была отвратительная погода — снего-дождь в лицо потому-что ветер просто « сногсшибательный» . В прямом смысле. Погода тут просто кошмарная, меняется каждые 40 мин. Или постоянные тучи с осадками. Плюс ветер, ветер, ветер. Желание пожить у моря уменьшалось с каждым днем.
На следующий день мне снова пришлось продлевать хостел, поскольку, « курва ужонд» (как кричал работодатель), опять ничего не сделал. Время появилось и я пошел гулять куда-то в центр. Так как я заранее не уточнил все достопримечательности, получилось так, что я видел боковые улочки Гданська, а не туристические тропы.
Снимал и обычные дома, в которых живут люди. Смесь старого и нового.
Многоэтажки
Очень сильно немецкое влияние и это очень стильно (фахверк — каркасные конструкции + готика).
Каркасные конструкции
Очень многие улочки похожи на Львовские.
улочки
Много домиков на три и два окна (как полагается).
Игрушечные домики
Ян Собесский, а не Богдан
Симпатичные парки.
Парк или сквер
По всему центру расположены остатки (стены и башни) старинных фортификационных укреплений.
Старые стены
Есть старый млын (мельница). И старый подъемный кран для разгрузки судов с грузами. Смотрите в разделе достопримечательности Гданьска.
Дошел почти до порта.
Все очень симпатично и мило (кроме погоды).
И все кругом холмисто и гористо (учтите и этот момент) — самое место ходить пешком чтобы натренировать ноги.
Нагулялся по полной и сделав несколько « закупов» отправился в свое « задупье» на отдых.
И следующий день не принес определенности. Зато погода улучшилась (не было дождя, только ужасный и пронизывающий ветер). Было принято решение — увидеть море!
Изучив информацию в сети (вам в помощь сервис « як дояде» ) и карту, стало понятно, где самый лучший и знаменитый пляж.
Но, он очень далеко от моего хостела (я на юге, а море на севере)...
Чтобы доехать туда, надо пройтись как следует до остановки и понадобится трамвай.
Билет из ларька и из автомата различаются
Я горжусь тем, что теперь могу покупать билеты на транспорт как в ларьках так и в автоматах (а многие наши заробитчане имеют с покупкой билетов большие проблемы, сам наблюдал)! Билеты по виду разные (из « банкомата» попроще), но все действительные.
И еще меня ждало одно открытие — так просто трамвай не открывается! Ты можешь долго стоять на остановке и гипнотизировать двери трамвая, но фиг он откроет тебе их! Надо нажимать кнопочку! Не только чтобы выйти, но и чтобы войти! Кстати, это же касается некоторых светофоров. Их может быть сразу 3-5 что прямо по маршруту перехода (бывает сложно перейти улицу) и вдруг один из них с кнопкой! Перешел три автоматических, все нормально, а тут вот вам и сюрприз — не нажмешь, не выйдешь с « островка безопасности» и не сможешь перейти улицу с интенсивным движением. Вывод - нужно всегда искать нужную кнопку!
Остановка трамвая
Ну, так еще про трамваи еще пару слов. Остановки объявляют, но рядом с оперой вдруг вместо объявления остановки, трамвай начинает « исполнять» арию « тореадор! » . Весельчаки, однако.
И у них странноватые конечные остановки. Мы привыкли, что у нас конечная (она же обычно и посадочная). Тут нет. И конечная оформлена так, будто бы тут под козырьком должны ждать посадки люди. А вот и нет! Люди вышли и ушли, а козырек остался сам по себе и смущает своим видом новоприбывшего. Пока разобрался, пропустил два трамвая. Ну и сразу скажу, вышел не там, где было нужно, поэтому не увидел вблизи один из « знаменитых» деревянных (бесплатных) понтонов на Балтике.
БЖЕЖНО (Береговое).
Карта Парка в Береговом
Не знаю район это Гданська, пригород или отдельный населенный пункт, но он на море.
Тут реально превосходный пляж. Полно чаек которых можно покормить. Но, будь-те осторожны — они « бомбометальщики» и могут испортить ваш внешний вид.
Вдали пирс
Чаек тут больше чем ворон в не приморском городе и они очень противно орут.
Прекрасный пляж и чайки
В общем, погулял у моря — тут теплее, чем в городе и меньше ветер.
Но, вода, конечно прохладная, искупаться желания не возникло.
Пляж прекрасный, песочный, широкий. Но, с трудом вериться, что тут можно загорать и купаться, потому-что не вериться в теплое лето именно тут.
Чайки
Теперь мне понятно, почему люди, живущие у моря, часто его не видят. Рядом, не означает близко. Море — не значит, что все время в нем можно купаться... А сколько того лета?
Холод и ветер помогли побыстрее вернуться в хостел, поужинать и лечь поспать, перед тем как вернуться поляки в соседний номер и начнут пить и веселиться.
И что же следующий день? Да, бюрократия не подвела — документов нету! Пора впадать в депрессию. Сосед успешно устроился и укатил со своим салом и картошкой на машинке колесить по Европе. А все потому, что заранее « купил» приглашение на какую попало работу, сделал рабочую визу, а потом уже на месте изменил место работы. А вот по « безвизу» как оказалось нужно ждать рабочую неделю (5 рабочих дней и больше календарных), чтобы получить разрешение немного поработать.... а в это время проживаешь и проедаешь все что привез с собой.
Ну что тут поделать? Тупо сидеть в хостеле? Конечно нет! Надо еще раз прогуляться по Гданську, раз такая оказия выпала. Изучив информацию в сети, оказалось, что я ловко избежал всех достопримечательностей города: улицу Длинная (D? uga) и Длинный рынок, Ратуши, фонтан Нептуна и дом (двор) Артуса (Dwó r Artusa), Королевский шлях между Зелеными и Золотыми воротами и пр. Базилику Девы Марии я видел из далека, а теперь надо и поближе.
И вот — я таки увидел тебя, сердце старого Данцига! (подробности в Достропимечательностях)
Домики
Долгий рынок
Вид с набережной
Строят домики на набережной в стиле привычном для города - не портят старину
Королевский тракт
Конечно не все, так как была не самая лучшая погода, но может быть на фоне хмурых туч город смотреться совсем готически и контрастно. Но, лучше бы сюда приехать летом, чтобы не было дискомфорта от непогоды. Полгода плохая погода, полгода совсем никуда...
Эпилог
Это была интересная и поучительная поездка. Правда, стать заробитчанином у меня не вышло. Пока ждали решения ужонда, изменилась ситуация у работодателя. И чтобы начать работать надо было подождать свое « новое» рабочее место (автомобиль), когда оно приедет из вояжа и будет отремонтировано. Потому как на « моем» уехал любитель картофеля и сала. А мне ждать (и сколько? ) было уже не интересно. Неопределенность достала, а оставшихся 100 злотых, это на 2 дня в хостеле. Позвонив по другим местам, оказалось, что в принципе они бы и могли взять на « простую» работу, но у них сейчас некуда селить.
В общем, поехал я домой в том же порядке, как и приехал.
И рассматривал Польшу уже в дневном свете. Жить тут можно, но... Как?
Из окна поезда
Постскриптум.
В выходные на билет из Гданьска до Пшемысля на 18 злотых меньше! Это было приятной новостью! Только, такой « льготный» билет нельзя вернуть! Пани на кассе меня несколько раз переспросила действительно ли я еду, потому что сдать такой билет нельзя. Я уверил ее — еду!
И я опять попал в Пшемысль на выходные! Наказание какое-то! Опять пустота и безлюдье. Да еще нет билетов на Интерсити. Никаких нет и до Львова! Еще один день (вернее ночь на вокзале) в Пшемысле? Туалет на вокзале — 2.5 злотых! Да не в жисть!
Пришлось переходить границу пешком. Вернее, бусик с украинским водителем довез меня до границы за 2 злотых. Там мне показали направление — иди мимо базарной улочки, мимо наших теток что торгуют сигаретами (они бегают из Украины в Польшу и носят цыгарки). А там уже и пеший переход. Без очередей.
Мне обещали на Украинской стороне маршрутки до Львова, но их не было. Может из-за воскресенья? Короче, какой-то мужик насобирал меня и еще 2-х человек, погрузил в свое авто и мы помчались на Львов. Это удовольствие стоило 200 грн. (за 70 км. ) Затем я около Львовского Ж/Д вокзала искал автобусы до Киева. Никто не мог подсказать где это. Даже ориентир « Пицца24» не бросался в глаза. Ну в общем в итоге все сложилось — быстро загрузились и рванули. Билет Львов Киев на автобусе стоил 470 грн.
Конечно, пришлось провести часть ночи на бомжевастом Киевском Ж/Д вокзале, подождать первые маршрутки домой. И пожалуй, это было самое не приятное в путешествии. Неожиданно коротком путешествии, но интересном... Куда бы еще поехать поработать? : )
Cel wyjazdu do Polski nie był do koń ca turystyczny, ale to wł aś nie trzeba był o powiedzieć na granicy (aby unikną ć niepotrzebnych problemó w). I tak się stał o. Przygotowania był y szybkie - czekali na mnie w Gdań sku!
Postanowiono nie jechać autobusem, jak jeź dzi wię kszoś ć Sobatchan, aby nie stać na granicy 5-10 godzin (bez udogodnień ). Kupił em bilet na pocią g Intercity "Kijó w - Przemyś l" w Internecie za 854 UAH. Zdecydował em się na pierwszą klasę , aby być mniej zmę czonym na drodze (i dlatego, ż e do linii kolejowej w Kijowie był a doł ą czona jako bonus hala dla VIP-ó w). Trasa był a trudna - dojechać do Kijowa wieczorem (minibusem), potem metrem na dworzec i czekać (cał ą noc). Nastę pnie pocią giem Kijó w - Przemyś l i dalej pocią giem (pocią giem) do Gdań ska przez cał y dzień . Z pó ł nocy Ukrainy na pó ł noc Polski nie przebiega w linii prostej. Oczywiś cie są samoloty i tylko okoł o godziny (są bilety za 10 euro, ale trzeba je zł apać ). Ale to jest dla tych, któ rzy latają bez bagaż u z mał ym bagaż em podrę cznym (na przykł ad Vizear: 40x30x20).
. Dzię ki sali VIP, któ ra nie dział a wygodnie, ale przynajmniej jakoś : przerwa techniczna od 23:00 do 00:00.
Są udogodnienia. Przy niektó rych miejscach są stoliki, a przy każ dym z nich gniazdka na gadż ety (w drugiej klasie gniazdka są gorsze). Krzesł a są wygodne i przestronne, wszystko jest tak jak powinno. Oferują nawet herbatę (za pienią dze). Oczywiś cie Wi-Fi, któ re okresowo znikał o po drodze. Czas podró ż y: 7 godzin.
Intercity klasy 1
. Był o doś ć spokojnie. Polacy pogrzebali w plecaku (zignorowali torbę ), poprosili o wó dkę i „szmal” (podobno dym), mają drogo. Zapytali o cel wizyty, ja "szczerze" powiedział em turystykę . Paszport biometryczny z wizami z innych krajó w i bezwizowym dojazdem do Polski to powó d do podró ż y.
PSHEMYSL.
Pshemysl
. Jeś li trafił eś tu w niedzielę , to nie ma ucieczki od tę sknoty. Opustoszał y. Wszystko jest zamknię te! Opró cz koś cioł ó w i kebabó w (któ rych w Polsce jest sporo). I to dobrze, bo gdzieś trzeba coś zjeś ć .
— W pobliż u mał ego, ale ł adnego dworca kolejowego znajduje się ró wnież przystanek autobusowy we wszystkich kierunkach: Warszawa, Krakó w, Wrocł aw itp. Wię kszoś ć pasaż eró w korzysta z tego, aby unikną ć spę dzenia dnia w Przemyś lu. Wszyscy wychodzą .
Ale zdecydował em się pojechać pocią giem Przemyś l-Koł obrzeg. A ona wyjeż dż ał a wieczorem, wię c musiał em trochę pospacerować po okolicy, jednak bez ż adnej przyjemnoś ci (tylko ze wzglę du na jedzenie). Kebab „duzhiy” (moż liwy dla 2 osó b) – koszt 20 zł .
Duż y kebab
W dni powszednie bilet na pocią g do Gdań ska kosztuje 105 zł (II klasa).
Ogó lnie wię kszoś ć czasu musiał em spę dzić w poczekalni stacji (był a tam policja pod przewodnictwem domowej roboty) i wieczorem w koń cu udał o się opuś cić Przemyś l.
Stacja w Przemyś lu
Wagon drugiej klasy jest doś ć wygodny, podzielony przez pewne oszczę dnoś ci, na 8 siedzeniach. p>
Coupe 8 miejsc
Niestety bilet nie dostał okienka, ale ponieważ pasaż erowie cią gle się zmieniali (wyszli i wliczyli cał ą noc), coupe nie był o do koń ca wypeł nione. Udał o mi się zdrzemną ć w napadach i startach. Resztę czasu bawił em się telefonem i przysł uchiwał em paplaninie są siadó w Polakó w. Swoją drogą nie był o problemó w ze zrozumieniem ję zyka. Rozumieli mnie też doskonale po rosyjsku (choć starał em się uż ywać polskich sł ó w i zwrotó w - dzię ki tł umaczce w telefonie). Có ż , waż ne jest to, ż e zwykli ludzie powszechnie uż ywają nie normatywnego sł ownictwa (naszego oczywiś cie), ale ich sł owa „dziwka”, generalnie elementu ł ą czą cego (takiego jak przyimki i spó jniki). Ale celnicy nie mó wią wyraź nie, musiał em zapytać ponownie. A te, któ re ogł aszają pocią gi na stacji, są zupeł nie nieczytelne: bububu pochong, bububu pochong. Bą dź ostroż ny, ponieważ bilety nie pokazują od razu, któ ry peron i moż esz spó ź nić się na pocią g. Có ż , kupcy zawsze starają się cię zadowolić i rozszyfrować twó j beł kot, komunikacja z nimi przebiega bez problemó w. Proszę , barzo!
GDAŃ SK.
Stacja w Gdań sku
Nie są dził em, ż e spę dzę tu duż o czasu, ale okolicznoś ci potoczył y się dokł adnie tak, jak zaszł y i do mojej kolekcji dodano jeszcze jeden kraj, jeszcze jedno miasto, jeszcze jedno morze.
Stacja okazał a się skromna w poró wnaniu do Przemysza, ale bardziej (wewną trz - tylko bielone ś ciany).
ze stacji od razu poszedł em z rzeczami do pracodawcy. Mał a firma (logistyka, stacje serwisowe, czę ś ci samochodowe itp. ) na obrzeż ach miasta, bardzo daleko od zabytkó w i morza. Spę dził em z nimi wię kszoś ć dnia. Każ dy, kto mieszka i pracuje w Polsce, mó wi, ż e Polacy pracują „na rzeź ”, duż o i gorliwie. Ale tak nie był o. Pracownicy pojawili się o 9 rano, wypili „kava” i powoli zaczę li coś robić . Potem wł aś ciciel pojawił się w sportowym aucie i zaczą ł szybko rozwią zywać problemy (w tym moje), jednak obecnoś ć wł aś ciciela jakoś nie wpł ynę ł a na szybkoś ć pracy innych pracownikó w. Wszystko został o zrobione „myś lnie i celowo”. Tak samo był o w hostelu - gospodyni przyjechał a o 10, wyszł a o 17-00. Nie był o widać robotnikó w. Ale wszę dzie był y kamery monitorują ce.
Generalnie wł aś ciciel kazał wysł ać mnie do hostelu, ż ebym nie zmruż ył oczu. A jego pracownicy na jakiejś lawecie mnie tam przywieź li. Nie polecam nikomu tego hostelu, ponieważ znajduje się na obrzeż ach i nie nadaje się dla turystó w. To dla cię ż ko pracują cych. Z zewną trz też wyglą da jak cmentarz w pobliż u, ale w ś rodku wszystko jest.
Widok okna
Za miejsce w 8-osobowym pokoju z cię ż ko pracują cymi, któ rzy piją do pó ź na i oglą dają telewizję , bę dzie to kosztować.20 zł . Chciał em spać spokojnie i bez sportó w ekstremalnych, wię c zają ł em miejsce w pokoju za 3 za 50 zł . Jest aneks kuchenny i TV oraz toaleta i prysznic. Wię kszoś ć czasu spę dzał am sama w swoim pokoju. Z wyją tkiem jednego dnia, kiedy przyjechał facet z Ukrainy, któ ry niemal od razu wyjechał do pracy jako kierowca (to niesamowite, ż e udał o mu się przywieź ć ze sobą duż ą torbę ziemniakó w i duż y kawał ek bekonu z Ukrainy).
Ogó lnie rzecz biorą c, problem mieszkaniowy w jakiś sposó b postanowił rozwią zać problem z pracą . W uzhonde (agencja rzą dowa) był y dziwne dni przyję ć (poniedział ek, ś roda). Każ dego dnia zwlekali z wydaniem mojego zezwolenia, a moja wizyta w Polsce się nie skoń czył a. Stracenie w tych dniach był o gł upie, poza tym musiał em się rozejrzeć i zaopatrzyć się w jedzenie.
Na mapie znalazł em najbliż sze sklepy: Lidl, Carefour, Netto i Biedronka. Jeś li jesteś podró ż nikiem z ograniczonym budż etem, prawdopodobnie bę dziesz starał się wydawać jak najmniej na jedzenie. A w kawiarni taki numer nie zadział a. Musisz wię c zaopatrzyć się w sklepach (a jeś li twó j hostel ma kuchnię , taką jak moja, to wszystko jest bardzo proste).
Poza tym jedzenie jest tak dobre w ich sklepach (na jeden posił ek) i tak wiele ró ż nych opcji, dla któ rych moż na zrobić kanapkę , ż e jest po prostu cudowna. Ogó lnie ceny są takie same jak na Ukrainie (z wyją tkiem jajek, któ re są droż sze).
Moje wraż enia z tych sklepó w internetowych:
- Biedronka: do hurtowych „zakupó w”, dla bardzo ekonomicznych lub budż etowych goś ci. Chociaż jest wszystko - ż ywnoś ć , artykuł y gospodarstwa domowego, odzież . Był em zdumiony, ż e ziemniaki są tam sprzedawane w workach, a nie na wagę (chociaż moż e je mam).
- Netto: typ dla przeterminowanych towaró w. Ale wł aś ciwie nie. Nie znalazł em ani jednego pasztetu z przeterminowaną datą waż noś ci, a datą waż noś ci był koniec tego roku lub począ tek nastę pnego.
- Lidl. Dobra hurtownia wszystkiego, bardzo podobał y mi się zaró wno ceny, jak i asortyment. Np. teraz jest promocja na kurtki damskie w cenie okoł o 50 zł . Kupił em sobie parę dresó w (zapomniał em w domu) za - 60 zł .
- Karifur. Najdroż szy i najbardziej asortymentowy. Ogromne pokoje, wszystko liczone jest na to, ż e przyjedziesz autem.
Sam Gdań sk, bardzo duż y (wydaje się na 6 ranking miast Polski). Spacer tutaj jest bardzo dł ugi, cię ż ki i nudny. Jeś li jedziesz z obrzeż y, Twoja trasa nie bę dzie zbyt malownicza. Pomię dzy osiedlami mieszkalnymi znajdują się nieuż ytki, ogrody, obiekty techniczne (np. sto czy warsztaty). W dodatku ś cież ka z poł udnia na pó ł noc okazał a się bardzo pagó rkowata, czego w ogó le nie podejrzewał em. Musiał em się pocić pod wiatrem i ś nież nym deszczem.
Duż e miasto
Lepiej podró ż ować komunikacją miejską . Tu jest prawie bez zarzutu - wszę dzie i wszę dzie. Ale to kosztuje. Oczywiś cie lepiej był oby mieć wł asny samochó d, ale. . .
Pierwszego peł nego dnia w Gdań sku specjalnie nigdzie nie pojechał em (szybko po jedzenie), bo pogoda był a obrzydliwa – ś nieg i deszcz w twarz, bo wiatr po prostu „oszał amiają cy”. Dosł ownie. Pogoda tutaj jest okropna, zmienia się co 40 minut. Lub stał e chmury z opadami. Plus wiatr, wiatr, wiatr. Chę ć ż ycia nad morzem malał a z każ dym dniem.
Nastę pnego dnia musiał em przedł uż yć hostel, bo „Kuva Uż ond” (jak krzyczał pracodawca) znowu nic nie zrobił . Nadszedł czas i poszedł em na spacer gdzieś w centrum. Ponieważ nie okreś lił em z gó ry wszystkich zabytkó w, okazał o się , ż e widział em boczne uliczki Gdań ska, a nie szlaki turystyczne.
Fotografował też zwykł e domy, w któ rych mieszkają ludzie. Mieszanka starego i nowego.
Wież owce
Konstrukcje ramowe
Wiele ulic jest podobnych do lwowskich.
ulice
Wiele domó w na trzech i dwó ch oknach (tak jak powinno). p>
Domy z zabawkami
Jan Sobiessky, nie Bogdan
Ł adne parki.
Park lub plac
W centrum znajdują się pozostał oś ci (muró w i wież ) staroż ytnych fortyfikacji.
Stare ś ciany
Jest stary mlyn (mł yn). I stary dź wig do rozł adunku statkó w towarowych. Zobacz zabytki Gdań ska w sekcji.
Wszystko jest bardzo ł adne i urocze (z wyją tkiem pogody).
doszedł do peł ni i dokonują c kilku „zamó wień ” przeszedł do „rozpaczy”, aby odpoczą ć . p>
A kolejny dzień nie przynió sł pewnoś ci. Ale pogoda się poprawił a (nie był o deszczu, tylko straszny i przeszywają cy wiatr). Postanowiono zobaczyć morze!
Aby się tam dostać .
Bilet ze stoiska i z automatu są ró ż ne
Bilety ró ż nią się wyglą dem (z „bankomatu” jest prostsze), ale wszystkie są waż ne.
A ja czekał em na jedno odkrycie - wię c po prostu tramwaj się nie otwiera! Moż esz dł ugo stać na przystanku i zahipnotyzować drzwi tramwaju, ale uważ aj, ż e otworzy je dla Ciebie! Musisz nacisną ć przycisk! Nie tylko po to, ż eby się wydostać , ale też ż eby wejś ć ! Nawiasem mó wią c, to samo dotyczy niektó rych sygnalizacji ś wietlnej. Od razu moż e ich być.3-5, czyli tuż przy trasie skrzyż owania (przejś cie przez ulicę moż e być trudne) i nagle jeden z guzikiem! Przekroczył em trzy automatyczne, wszystko w porzą dku, a tu niespodzianka dla Ciebie - nie bę dziesz naciskać , nie opuś cisz „wyspy bezpieczeń stwa” i nie bę dziesz mó gł przejś ć przez ulicę o duż ym natę ż eniu ruchu. Wniosek - zawsze powinieneś szukać wł aś ciwego przycisku!
Przystanek tramwajowy
Có ż , jeszcze kilka sł ó w o tramwajach. Ogł aszane są przystanki, ale obok opery nagle, zamiast ogł aszać przystanek, tramwaj zaczyna „wykonywać ” arię „toreador! ”. Wesoł ych mę ż czyzn jednak.
I mają dziwne przystanki koń cowe. Przyzwyczailiś my się do tego, ż e mamy ostatnią (zwykle jest to lą dowanie). Nie ma. A ostatni jest oprawiony w taki sposó b, ż e ludzie powinni czekać na lą dowanie pod przył bicą . Ale nie! Ludzie wyszli i wyszli, ale przył bica pozostał a sama i myli przybysza swoim wyglą dem. Kiedy się zorientował em, spó ź nił em się na dwa tramwaje. Có ż , od razu powiem, ż e nie wychodził em tam, gdzie trzeba, wię c nie widział em w pobliż u jednego ze „sł ynnych” drewnianych (darmowych) pontonó w na Bał tyku.
BZHEZHNO (przybrzeż ne).
Mapa parku w Beregowoju
Nie wiem, ż e okolica to Gdań ska, przedmieś cie czy samodzielna osada, ale on jest nad morzem.
To naprawdę ś wietna plaż a. Mnó stwo mew do wykarmienia. Ale bą dź ostroż ny – to „miotacze bomb” i mogą zrujnować Twó j wyglą d.
Molo w oddali
Pary tutaj są wię cej niż krukami w mieś cie nie nadmorskim i są bardzo obrzydliwe, aby krzyczeć . p>
Pię kna plaż a i mewy
Generalnie spacerował em nad morzem - tutaj jest cieplej niż w mieś cie i mniej wiatru. p>
Ale woda, oczywiś cie, fajna, przeszkadza, pragnienie się nie pojawił o. p>
Plaż a jest pię kna, piaszczysta, szeroka. Ale trudno uwierzyć , ż e moż na tu się opalać i pł ywać , bo nie moż na uwierzyć w ciepł e lato wł aś nie tutaj.
Mewy
Teraz. Blisko nie znaczy blisko. Morze nie oznacza, ż e moż na w nim pł ywać cał y czas. . . A jak dł ugo trwa to lato?
Zimno i wiatr pomogł y szybko wró cić do hostelu, zjeś ć obiad i iś ć spać , przed oddaniem kijó w do są siedniego pokoju i rozpoczę ciem picia i zabawy.
A co z nastę pnym dniem? Tak, biurokracja nie zawiodł a - nie ma dokumentó w! Czas wpaś ć w depresję . Są siad z powodzeniem ustatkował się i odjechał z bekonem i ziemniakami na maszynie do pisania, aby podró ż ować po Europie. A wszystko dlatego, ż e wcześ niej „kupił am” zaproszenie do jakiejkolwiek pracy, dostał am wizę pracowniczą , a potem na miejscu zmienił am miejsce pracy. Ale zgodnie z "bezwizowym" jak się okazał o, trzeba poczekać tydzień roboczy (5 dni roboczych i wię cej dni kalendarzowych) aby uzyskać pozwolenie na pracę trochę.... a w tej chwili mieszkasz i zjedz wszystko, co przyniosł eś ze sobą .
Co moż esz zrobić ? Gł upi pobyt w hostelu? Oczywiś cie nie! Musimy jeszcze raz przespacerować się po Gdań sku, bo taka okazja nadeszł a. Po przestudiowaniu informacji w sieci okazał o się , ż e zrę cznie ominą ł em wszystkie zabytki miasta: ulicę Dł ugą i Dł ugi Targ, Ratusze, Fontannę Neptuna i dom (podwó rko) Artusa (Dwó r Artusa). ), Droga Kró lewska mię dzy Zieloną a Zł otą Bramą itp. Bazylikę Najś wię tszej Marii Panny widział em z daleka, a teraz muszę się przyjrzeć bliż ej.
I tak - widział em cię , serce starego Gdań ska! (szczegó ł y w Atrakcji)
Domy
Dł ugi rynek
Widok z nasypu
Buduj domy na skarpie w stylu znanym miastu - nie psuj dawne czasy
Trasa kró lewska
Oczywiś cie nie wszystkie, bo pogoda nie był a najlepsza, ale moż e na tle ponurych chmur miasto wyglą da doś ć gotyckie i kontrastowe. Ale lepiej był oby przyjechać tu latem, aby nie był o dyskomfortu spowodowanego zł ą pogodą . Pó ł roku zł a pogoda, pó ł roku nigdzie. . .
Epilog
To był a ciekawa i pouczają ca podró ż . To prawda, ż e nie udał o mi się zostać robotnikiem. W oczekiwaniu na decyzję uż ondy zmienił a się sytuacja pracodawcy. A ż eby zaczą ć pracę , musiał em poczekać na moje „nowe” miejsce pracy (samochó d), kiedy przyjechał o z rejsu i został o naprawione. Bo mił oś niczka ziemniakó w i boczku pozostawiona na „mojej”. I nie interesował o mnie już czekanie (i jak dł ugo? ). Niepewnoś ć dostał a, a pozostał e 100 zł to za 2 dni w hostelu. Dzwonią c do innych miejsc, okazał o się , ż e w zasadzie mogli podją ć się „prostej” pracy, ale teraz nie mają gdzie się osiedlić .
Zwykle wracał em do domu w takiej samej kolejnoś ci, w jakiej przyjechał em.
A ja patrzył em na Polskę w ś wietle dziennym. Moż esz tu mieszkać , ale. . . Jak?
Z okna pocią gu
Postscriptum.
W weekend bilet z Gdań ska do Przemyś la o 18 zł mniej! To był a dobra wiadomoś ć ! Tylko takiego „preferencyjnego” biletu nie moż na zwró cić ! Pani przy kasie kilka razy pytał a mnie, czy naprawdę jadę , bo takiego biletu nie moż na zwró cić . Zapewnił em ją , ż e jadę !
I znó w wylą dował em w Przemyś lu na weekend! Co za kara! Znowu pustka i spustoszenie. Tak, nie ma jeszcze biletó w na Intercity. Nie ma ich nawet we Lwowie! Kolejny dzień (a raczej noc na dworcu) w Przemyś lu? Toaleta na dworcu - 2.5 zł ! Tak, nie do ż ycia!
Musiał em przekroczyć granicę na piechotę . Raczej autobus z ukraiń skim kierowcą zawió zł mnie do granicy za 2 zł . Tam wskazali mi kierunek - mijamy ulicę targową , mijamy nasze ciotki, któ re sprzedają papierosy (biegną z Ukrainy do Polski i noszą papierosy). I już jest przejś cie dla pieszych. Brak kolejek.
Obiecano mi minibusa do Lwowa po stronie ukraiń skiej, ale nie był o. Moż e z powodu niedzieli? Kró tko mó wią c, jakiś mę ż czyzna zebrał mnie i 2 inne osoby, zał adował mnie do swojego samochodu i pognaliś my do Lwowa. Ta przyjemnoś ć kosztował a 200 UAH. (70 km. ) Potem szukał em autobusó w do Kijowa w pobliż u lwowskiego dworca kolejowego. Nikt nie mó gł powiedzieć , gdzie to był o. Nawet punkt orientacyjny „Pizza24” nie rzucał się w oczy. Ogó lnie rzecz biorą c, w koń cu wszystko się udał o - szybko się zał adowali i rzucili. Bilet Lwó w Kijó w w autobusie kosztuje 470 UAH.
. I być moż e to był a najbardziej nieprzyjemna czę ś ć podró ż y. Wyjazd niespodziewanie kró tki, ale ciekawy. . . Gdzie jeszcze chciał byś pojechać do pracy? : )