Ocalała agora znajduje się w północno-zachodniej części ulicy kolumnadowej i praktycznie łączy się ze sceną teatralną. Wejście do niego prowadzi przez bramę, która nosi nazwę propylion (monumentalne wejście z kolumną), znajdującą się naprzeciwko muzeum. Jest otoczony ze wszystkich stron granitowymi kolumnami, które mają na cokołach porządek „atik-ion” i porządek „koryncki” na szczytach. Za architrawem spadzisty dach jest drewniany, aw czterech narożnikach agory znajdują się postumenty z rzeźbami (eksedry).
Za południowo-zachodnią egzedrą, łączącą się ze sceną teatru, znajdowała się półkolista budowla monumentalna – ubikacje (latrium), przykryta sklepieniem. To jedyna dobrze zachowana i bardzo pięknie udekorowana antyczna toaleta w Anatolii. Ma dwadzieścia cztery miejsca siedzące, jego ściany wyłożono marmurem, a na podłodze mozaiką. Kanalizacja ściekowa znajdowała się pod kamiennymi deskami sedesowymi, a przed nią znajdował się otwarty kanał świeżej wody, co zapewniało czystość.
Agora posiadała niegdyś dwie bramy wjazdowe, które były zamykane murami. Agora w Side i wszystkie inne znajdujące się w niej budowle zostały wzniesione w II wieku n.e. Został zbudowany specjalnie w pobliżu teatru, na polecenie Witruwiusza, starożytnego rzymskiego architekta, aby widzowie teatru mogli kryć się podczas nagłych opadów.
Na środku placu, który ma kształt kwadratu, można zobaczyć ślady okrągłej świątyni bogini fortuny i przypadku Tyche. Według legendy rządziła losami miasta. Na cześć bogini wzniesiono świątynię z miejscem kultu, wokół której znajdują się kolumny z gzymsami.