Byliśmy na wakacjach na południowym wybrzeżu Sri Lanki
Spę dziliś my wakacje na poł udniowym wybrzeż u Sri Lanki w paź dzierniku 2013 roku. Zatrzymaliś my się w Club Koggala Village. Hotel jest tani, ale począ tkowo planowaliś my tylko tam spać i spę dzać wię kszoś ć czasu na poszukiwaniu nowych wraż eń . Pokó j zadbany, ł ó ż ko wygodne, prysznic, balkon, codzienne sprzą tanie pokoju i woda pitna (codziennie przynoszą dwie butelki po 0.5), klimatyzacja. Jeś li lubisz kawę , to weź ze sobą czajnik i zapas kawy, bo tutejsza jest naprawdę okropna. Przyda się też dobry nó ż - do krojenia owocó w.
Basen w tym hotelu jest dobry, plaż a jest cudowna, ocean jest czysty. Na plaż y toczą się walki na plaż y, tuk-tukery przed bramą hotelu. Obaj w każ dy moż liwy sposó b przycią gną Twoją uwagę i zaoferują swoje usł ugi. Przez pierwsze dni unikaliś my ich poznawania w każ dy moż liwy sposó b, przyglą daliś my się im uważ nie, ale trzeciego dnia, po nieudanych doś wiadczeniach wspó ł pracy z naszym touroperatorem, mimo wszystko „wpadliś my” w rzetelne rę ce tuk- tuker Sudzhi (lub Sę dzia, jak przedstawił się dla naszej wygody), któ rego pó ź niej nigdy nie ż ał owali. Od tego momentu był z nami codziennie. Odpowiedzialny, cierpliwy, nieco rosyjskoję zyczny, co był o wygodne dla nas, któ rzy nie znają dobrze angielskiego. Dwukrotnie odwiedziliś my Suji, gdzie zjedliś my bardzo smacznie, a jego mama i siostra nauczył y mnie nosić sari. Kiedy surfowaliś my, nasz tuk-tuker trzymał moją torbę z pienię dzmi i jednocześ nie robił zdję cia naszych pró b stania się fajnymi surferami. Nasze wycieczki powstawał y czasem spontanicznie i dopiero po zapytaniu ile to kosztuje, a koszt zawsze zaskakiwał nas skromnoś cią . Nasza ostroż noś ć przerodził a się w peł ne zaufanie. Nie wszyscy miejscowi byli tak przyzwoici. Ale w cią gu tygodnia, trafiają c we wł aś ciwą osobę , zyskujesz dobrego przyjaciela i pomocnika. Moż na im ufać . Wystarczą dwa, trzy wyjazdy, abyś zrozumiał , z jakiego testu jest Twó j asystent. W przypadku dł ugich podró ż y obsł uga nie ustę puje biurom podró ż y i wszystko jest duż o szybsze w czasie (a to bardzo waż ne), peł na swoboda poruszania się (po drodze moż na się zatrzymać lub dostosować inną trasę ) i co najważ niejsze - taniej. Tydzień pó ź niej zaczynasz nawigować po cenach (jak ci się wydaje), ale nawet tutaj zdarzał y się sytuacje, w któ rych Sę dzia szepną ł nam po rosyjsku - „okazja”. Czasami ł atwiej był o po prostu wysł ać go po zakup i nie „bł yszczeć ” sam. Kiedy kupiliś my szampon, pó ź niej zauważ yliś my, ż e cena na nim ró ż ni się od tego, co zapł aciliś my. Choć drobiazg, ale szkoda. Nie rynek, ale sklep. Rano Suji zwró cił ró ż nicę w pienią dzach, któ re zabrał od sprzedawcy. Drobiazg, ale fajnie. Rodzaj „dachu”)))). Nie zachwyciliś my się tutejszym jedzeniem (ostro), ale jako znajomi bardzo pró bowaliś my. W odpowiedzi ż oł ą dek nadawał cię ż ar, ale wytrzymał . Na szczę ś cie wszyscy znają naszą specyfikę i domyś lnie gotują potrawy nieostre. Wcześ niej czytaliś my, ż e w ś rody w pobliż u Kogall odbywa się lokalny targ. Pytali - nikt z otoczenia nic o tym nie wiedział . Nasz tuk tuk też najwyraź niej nie był na czasie. Ale w nocy pytał em i rano szczę ś liwy, dumnie oś wiadczył : „Chodź my na targ”. I naprawdę , to ś wietne przedstawienie. W normalny dzień nie zobaczysz takiej obfitoś ci. Moż na tam iś ć na piechotę , ale lokalny przewodnik nie zaszkodzi w pobliż u. Zbyt wiele nietypowych produktó w. Kupiliś my kwiatek bananowca i podarowaliś my go Sę dziemu, po czym mama przygotował a nam z niego sał atkę . Czasami jadaliś my w pobliskich restauracjach. Nie zawsze byli zadowoleni. Jeś li dopisze nam szczę ś cie.
Osobno warto opowiedzieć o wycieczce do Sinharaja: musiał em znaleź ć jeszcze kilka i pojechać tam samochodem. Ale w planowanym dniu byliś my tylko we dwoje i postanowiliś my pojechać tuk tukiem. Jazda o godzinę wię cej (okoł o 4 godzin) ale też wię cej wraż eń . Po drodze pawie, legwany, mał py, warany – prawie safari. Niska prę dkoś ć pozwala spojrzeć na lokalne otoczenie i zatrzymać się w porę na sesje zdję ciowe. Bliż ej mety zdolnoś ci przeł ajowe tuk tuka przekroczył y wszelkie nasze oczekiwania. A potem jest Sinharaja. O usł udze, noclegu, przewodniku - zgodził się sę dzia. Noc spę dziliś my w ł adnym domku, a rano poszliś my na spacer. Nie zobaczysz obfitoś ci zwierzą t, ale las robi wraż enie. No i oczywiś cie pijawki, duż o o nich czytają , ale pierwsza znajomoś ć nadal jest nieprzyjemna. Miejscowi smarowali stopy solą . Nie powiedział bym, ż e jest bardzo skuteczny. Wł oż yliś my ubrania do skarpetek i po chwili po prostu spojrzeliś my na siebie. Rezultat - usunę li z siebie 20 sztuk, ale ani jednego kę sa. Po dwó ch godzinach marszu zaczynasz się do nich przyzwyczajać i traktujesz je spokojniej. Bardzo zadowoleni z naszej podró ż y na Sri Lankę . Wydał em trochę wię cej pienię dzy niż oczekiwano, ale to z powodu zakupó w.
Jeszcze kilka wskazó wek. Nie bierz dł ugopisó w dla dzieci jako prezentó w - są przekarmione, a w sklepie kosztują grosz. . Potrzebujesz paczki papierosó w dla mę ż czyzny, biorą c pod uwagę ich ceny i pensje. Dowolny kokos - nie wię cej niż.30 rupii. To jest ich prawo. Naturalny jedwab jest drogi (jedwabne sari od 1.000 rupii i wię cej) lub nie jest naturalny, bez wzglę du na to, co mó wią ci kupcy. Jeś li chcesz zjeś ć krewetki, zamó w u miejscowych. Nie musisz jechać daleko, ż eby jeź dzić na sł oniu. Sama jazda na ł yż wach nie zrobił a na mnie osobistego wraż enia. Kup lokalną kartę SIM, jest to zaró wno tani internet, jak i bardzo wygodny. Uważ aj na sł oń ce, nawet jeś li go nie ma. Zdecydowanie targuj się! ! ! Przejedź się lokalnym autobusem: tanim i imponują cym (do Galle z Kogali kosztuje nie wię cej niż.30 rupii). Pocią g jest jeszcze tań szy.
PS Telefon Sudzhiya (sę dzia): +94770563703. (Moż esz po prostu zapytać przy bramie w tuk tukers). Prześ lij pozdrowienia od Ewy i Siergieja z Biał orusi i jestem pewien, ż e bę dziesz zadowolony z jego usł ug.
Jeś li masz jakieś pytania, z przyjemnoś cią odpowiemy