Polska
Dodać recenzję
Recenzja hotelu
Historia podróży
Przegląd atrakcji
Pytanie do turystów
Wątek na forum

Trzeźwo spójrz na Goa (no, prawie trzeźwo)

21 Listopad 2014 • Czas podróży: z 03 Listopad 2014 na 12 Listopad 2014
Reputacja: +15151
Dodaj jako przyjaciela
Napisać list

Wojna to wojna, ale zaplanowane wakacje. . . Mimo wszystko podję to trudną decyzję o wyjeź dzie na wakacje. Niestety, kwota przeznaczona na wakacje, któ ra przynajmniej wystarczył aby Tajlandii, teraz wystarczył a tylko Goa. No Goa, wię c Goa, czemu nie? Po dotarciu do ostatniego (nigdy nie wiadomo co) wykupił em wycieczkę do poł udniowej czę ś ci stanu, gdzie wedł ug plotek jest spokojniej. Jak zwykle biuro podró ż y dał o mi przyzwoitą zniż kę (tym razem 6%). Ku mojemu wielkiemu zdziwieniu dziewczyny radził y sobie dobrze, chociaż wiele ich konkurentek był o zamknię tych. Oczywiś cie jeden z najtań szych hoteli Alagoa 2*ВВ został kupiony na plaż y Betalbatim niedaleko Colva. A za tę przyjemnoś ć zapł acono 1300 dolaró w, co w ekwiwalencie hrywien był o wię cej niż zapł aciliś my w zeszł ym roku na Sri Lance, któ ra kosztował a nas prawie 2000 dolaró w.

Z oczywistych powodó w musiał em lecieć z Kijowa. Doś ć nerwowo pozostał y dwa tygodnie przed oczekiwanym wyjazdem, z cię ż kim sercem opuś cili ojczyznę . Droga do Kijowa to osobny quest (dla jasnoś ci pominiemy go). I oto jesteś my w Boryspolu. Do wyjazdu był o jeszcze sporo czasu, wię c natknę liś my się na ró g naprzeciwko wymiennikó w, ż eby coś przeką sić z zabranymi z domu artykuł ami spoż ywczymi. Ponieważ z tych samych zrozumiał ych powodó w przyję to reż im oszczę dnoś ciowy, postanowiono nie popisywać się , nie podchodzić do Dutika po wystrzał armatni i jeś ć i pić jak najwię cej domowych przetworó w. Podczas podjadania resztek koniaku z kieł basą zwracaliś my uwagę na ustawiają cą się pod oknami kolejkę - ludzie wysypywali kilogramy waluty. I miał em przy sobie pewną iloś ć darmowych hrywien (wyjechaliś my z bardzo niejasną perspektywą powrotu). Postanowił em spró bować szczę ś cia. Ustawił em się w kolejce, poruszają c się bardzo powoli. Naiwny! Oczywiś cie nie mieli ż adnej waluty w wolnej sprzedaż y! Potem zmienił em taktykę i zaczą ł em nę kać ludzi ofertą kupna ich waluty po kursie sprzedaż y (marż a wynosił a jednak tylko 20 kopiejek). Ludzie byli przestraszeni i zmarznię ci. Jednak na ich miejscu prawdopodobnie zachował bym się tak samo. Po spę dzeniu okoł o pó ł godziny na tym beznadziejnym zadaniu i tak udał o mi się zdobyć sto dolcó w w absurdalnej stawce 13. Có ż , przynajmniej coś .


W wyznaczonym czasie i miejscu spotkaliś my się z agentem Newztravel, któ ry wrę czył nam paszporty z wesoł ymi indyjskimi wizami. Zał atwiliś my wszystkie formalnoś ci, a teraz marniejemy w oczekiwaniu na wyjazd. Nadal zaglą dał em do dutik, ale niestety nie znalazł em tam ż adnego krymskiego brut za 3 euro. I w ogó le wszystkie ceny w obecnym ś wietle wydawał y mi się po prostu niebotyczne. No dobrze, trzeź woś ć jest normą . Poza tym w zeszł ym roku po szampanie na lotnisku i koniaku w samolocie, kiedy przyleciał em na Sri Lankę , pomyś lał em, ż e skleję pł etwy ze sobą – był o mi tak ź le. Ale po kieł basie suszonej na sucho chciał em pić brutalnie. W bufecie był a woda i piwo za hrywny - ale ceny! Za pó ł litrową butelkę wody dla mnie musiał em zapł acić.24 hrywny, a dla mojego kochanego 46 hrywien za butelkę ukraiń skiego piwa. Rabunek!

A w samolocie są siedzi, najwyraź niej nie doś wiadczają cy trudnoś ci finansowych, aktywnie fermentowali, pomimo surowego zakazu Airarabii. I ze smutkiem oglą daliś my na tablecie komedię z okazji Dnia Wyboró w („Siedzę , nie piję od rana…”) : ((((. W ogó le nie jestem fanem grupy leningradzkiej, ale ostatnie zdanie ś cież ki dź wię kowej jest po prostu genialne i aktualne na wszystkie czasy, a są siad siedzą cy najdalej w przejś ciu gapił się i został zł apany przez stewardessę z butelką w rę ku, w wyniku czego Ballantyne ledwo się otworzył . litr poszedł na korzyś ć publicznoś ci. ", byli ostroż ni. Wstę pnie podsmaż yli whisky z Coca-Colą i cał kiem legalnie korzystali z tego biznesu. Co wię cej, dwó m z nich udał o się zuż yć do cał kowitego cię cia, a trzeci zaczą ł szczerze się trzymać mi, mimo obecnoś ci w pobliż u partnera ż yciowego. Zaproponował nawet zorganizowanie walki (w sensie turnieju rycerskiego), ale na szczę ś cie coś go rozproszył o i wkró tce doł ą czył do swoich przyjació ł w kró lestwie Morfeusza. przez prawie 6 godzin, robią c przyzwoity objazd wokó ł niewiarygodnych terytorió w.

Po przybyciu do Sharjah są siad, za namową ż ony, zdoł ał jeszcze odebrać zał odze swó j litr. Dwie i pó ł godziny na zamarznię tym lotnisku, nastę pny samolot, trzy i pó ł godziny mę ki i wreszcie jesteś my. Ludzie w maskach, opró cz zwykł ej karty migracyjnej, byli zmuszeni wypeł nić inne dokumenty, najwyraź niej zwią zane z wirusem Ebola (kompletna bzdura, czyste oszustwo). Potem kolejne, tym razem zgł oszenie celne (ró wnież dla wymó wek). Jebani biurokraci! Wyjeż dż ają c z lotniska nie bez trudu znaleź liś my przedstawiciela kraju goszczą cego. Dziewczyna stał a spokojnie na uboczu, w ż aden sposó b nie reklamują c się . Poznał em ją tylko po jej odznace z nazwą agencji. Po otrzymaniu cu poszliś my do autobusó w. Nasz okazał się bardzo mał y, poza nami podró ż ował y tylko cztery osoby. Kierowca dał nam mał ą butelkę wody i szybko zabrał nas do hoteli. Podró ż trwał a okoł o pó ł godziny.

Nie był o jeszcze szó stej rano, kiedy pojechaliś my do naszego przyszł ego domu. Rodzaj Baskerville Hall, dom otoczony z trzech stron bagnami. Przywitał nas senny ochroniarz, któ ry obudził faceta z wyż szym stopniem. Kazał poczekać do ó smej. Upadł a na kanapę i pró bował a się zdrzemną ć , ale nie wyszł o. Nastę pnie, wnoszą c rzeczy do pokoju obok recepcji, wył oż onego tacami z jajkami, postanowiliś my poszukać plaż y o zmierzchu. Dzię ki opiniom turystó w doskonale wiedzieliś my, doką d jedziemy i gdzie wszystko jest. Wcale nie był o gorą co, jak mó wili przy lą dowaniu, 25 stopni, a ja go ś cią gną ł em, skoczek zdją ł em. Z hotelu wyszł o kilka dziewczyn w strojach ką pielowych i lekkich tunikach. Brr! Dotarliś my do morza, woda był a cieplejsza niż powietrze. Po wę dró wce po plaż y i zbieraniu muszelek wró ciliś my z powrotem. Nie był o jeszcze ó smej, ale w recepcji był facet, któ ry powiedział , ż e jeś li damy mu dziesię ć dolcó w, umieś ci nas w luksusowym pokoju z balkonem, nie. Nie kł ó cił em się , bardzo brakował o mi do tego znajomoś ci angielskiego. Tak, a rozliczenie wedł ug wszelkich standardó w od godziny 12-tej. Dlatego musiał em dać mu czerwonce krwi. Pracownik zacią gną ł nasze na wpó ł puste, a wię c lekkie walizki na czwarte (lub ostatnie) pię tro, otrzymują c van dolara, któ ry akurat leż ał ze mną , ponieważ nie mieliś my jeszcze rupii. Pokó j okazał się cał kiem przyzwoity i czysty, z dobrym balkonem, chociaż rozglą dają c się po budynku z zewną trz, wydawał o mi się , ż e wszystkie pokoje są dokł adnie takie same i też z balkonami, a my byliś my gł upio wychowani dla pienię dzy. Có ż , figi z nim, ale od razu się osiedlił y.


Chodź my zjeś ć ś niadanie. Stoł y na ś wież ym powietrzu przy basenie, w otoczeniu nowych bungalowó w dla dwó ch wł aś cicieli. Fajne miejsce, ale wieczorem jest tam chyba doś ć gł oś no, co kategorycznie mi nie odpowiada - mimo kamieni z nieba, o 21.00 kł adę się spać . Ś niadanie nie oferował o ró ż norodnoś ci. Facet zaznaczają cy, któ ry pokó j pochodzi z któ rego pokoju, zapytał , czy chcemy jajecznicę , czy jajka sadzone? Dziś wybraliś my omlet. Na osobnym stole stał y naczynia ze ś wież ym sokiem, herbatą , kawą i mlekiem. Wzię li szklankę ś wież ego soku i wypili jednym haustem, wzię li wię cej i nie byli już zuchwali. Przynieś li nasz omlet, po dwa tosty, paczkę masł a i dż emu w metalowej foremce. I tak każ dego dnia. Jedynie ś wież e soki ró ż nił y się pewną odmianą . Mango nie był o jednak ś wież e, ale napó j, arbuz był dobry, a ananas, choć naturalny, był lekko rozcień czony wodą . Có ż , to wszystko. Ale wystarczył o, ż e nie umrzeliś my przed obiadem.

Po ś niadaniu postanowiono się przespać – po dwó ch prawie nieprzespanych nocach po prostu spadł am z nó g i nie mogł am myś leć o niczym innym. Ale nie udał o nam się zrelaksować jak czł owiek, po kró tkiej drzemce obudziliś my się z hał asu na korytarzu - sprzą taczka walił a we wszystkie drzwi, wypę dzał a goś ci. Nie spieszył a się do nas - w koń cu po prostu wpadliś my, ale i tak nie mogliś my spać porzą dnie. Pozwó l, ż e opowiem Ci o tej funkcji hotelu. Czytał em o tej funkcji w czyjejś recenzji, ale nie podejrzewał em, ż e naprawdę wszystko jest tak zaniedbane, myś lał em, ż e autor przesadza. W pokoju znajduje się minibar, w któ rym przechowywane są wszelkiego rodzaju napoje alkoholowe i bezalkoholowe, paczka orzechó w nerkowca i kilka batonó w czekoladowych, a na wierzchu umieszczona jest laminowana torebka z cenami tych produktó w i ostrzeż eniem, ż e Surowo zabrania się wnoszenia do hotelu wł asnych napojó w i produktó w, w przeciwnym razie dobrze. I tak każ dego ranka o dziesią tej zaczynał o się poszukiwanie, coś pomię dzy poranną wycieczką po oddział ach w szpitalu a sprawdzaniem pokoi w obozie pionierskim. Razem z sprzą taczem wujek chodził po oddział ach (przepraszam, pokojach) z notatnikiem, w któ rym podobno notował iloś ć zjedzonego i wypitego jedzenia. Jednocześ nie nie ma tam znaku „nie przeszkadzać ” i nie bę dzie moż na unikną ć shmon (przepraszam, sprzą tanie). I dlatego każ dego ranka zaczynaliś my od schowania kieł basy z lodó wki do walizki. Wieczorem, po naszym powrocie, nastą pił proces odwrotny. Być moż e jednak potraktowaliś my zagroż enie zbyt poważ nie. Pod czyimś numerem rano widzieli puste butelki po piwie. Jak to się skoń czył o dla ich wł aś cicieli, nie wiem. Nie szukaliś my problemó w. Poza tym hotel jest bardzo ł adny. Napiszę o tym recenzję osobno.

Tak wię c po leż eniu w pó ł ś nie, niepokojeni hał asem z korytarza do okoł o pierwszej, postanowiliś my spę dzić pozostał y czas do godziny 15.00, na któ rą zaplanowano spotkanie z hotelowym przewodnikiem, na wycieczce do Colva. W drodze na plaż ę , któ ra skł adał a się z alei palmowej, terytorium mał ego czterogwiazdkowego hotelu tego samego wł aś ciciela co nasz i pó ł tora metra wzdł uż piasku, znaleź liś my namiot lokalnych lideró w biznesu Sasha oraz Grisha (jak sami siebie nazywają ), powszechnie znaną w wą skich krę gach, gdzie wymieniano po dobrym kursie (61 rupii za $) splot. Chł opaki są zabawni, dobroduszni, doś ć dobrze mó wią po rosyjsku. Poszliś my na plaż ę obok dwó ch kafejek z leż akami, nawet nie w peł ni zaję tych przez foki, i radoś nie ruszyliś my na poł udnie. Swoją drogą , jest naprawdę fajnie. Trzeź wy tryb ż ycia przynió sł owoce, a moje zdrowie po locie był o znakomite. Pogoda był a super, taka jak lubię - 30 stopni i ani jednej chmurki. Wilgotnoś ć jest umiarkowana. Przez cał y nasz pobyt nie padał o i nie zamykaliś my parasola na pró ż no.

Woda już się cofnę ł a, pozostawiają c po sobie piach ubity jak asfalt, po któ rym ratownicy spokojnie jeż dż ą nie tylko na rowerach, ale nawet na takich czerwonych jeepach, nie ryzykują c wcale utknię cia. O morzu jeszcze nic nie mó wił em. Ale co tu jest do powiedzenia? No morze. Kolorem, gł ę bią i plaż ami jest bardzo podobny do naszego Azowa. Tylko sł one, a moc oceanu jest wyczuwalna. Wydaje się , ż e jest zupeł nie spokojnie, a nie sł abe takie fale tworzą się przy brzegu, gapisz się - od tył u, jak shandarahnet na karku! A cał a plaż a jest peł na doś ć szerokich dziur, o ś rednicy do 15 centymetró w. Zastanawiał em się , kto je wykopał ? Dopó ki nie zobaczył em krabó w, cał kiem przyzwoitych rozmiaró w, któ re się tam ukrywał y. Uwagę zwracał y ró wnież kontury gwiazdy, jakby dziecko bawił o się koralikami - to rozgwiazda zakopana w piasku w oczekiwaniu na przypł yw. Ciekawe!


Szedł em przez okoł o pó ł godziny. Dzię ki obfitoś ci ludzi na plaż y zrozumieliś my, ż e przyjechaliś my. Ludzie są wył ą cznie narodowoś ci indyjskiej i wszyscy ką pią się w ubraniach. Dziwne, jak nie Arabowie? Pewnie boją się poparzenia : ))). Cieszył am się , ż e wybrał am hotel nie w Colva. I miał em zamiar wybierać mię dzy Silver Sands a naszymi. Nawet rzucił monetą . Moneta nie zawiodł a. Szczegó lnie ucieszył em się , gdy zobaczył em, gdzie znajdują się te Srebrne Piaski - tuż przy ruchliwej gł ó wnej ulicy, gdzie tylko leniwi nie trą bią , ale takich nie ma. Co prawda rzut kamieniem od plaż y, ale pł ywanie na tej plaż y jest po prostu niemoż liwe, trzeba iś ć na bok.

Ponieważ czas się koń czył , szybko znaleź liś my sklep monopolowy, kupiliś my rum i porto, a takż e ananasa i mango w pobliż u dworca autobusowego, aby zjeś ć obiad w pokoju. Po szybkim biegu gł ó wną ulicą pogalopowaliś my z powrotem do hotelu. W sam raz na spotkanie z przewodnikiem. Przewodniczka Alina nie obcią ż ył a nas wycieczkami, podał a cennik z wygó rowanymi cenami, zaczę ł a opowiadać o Colvie, ale powiedzieliś my, ż e już wszystko wiemy. Pytali tylko, gdzie moż na zatankować motocykl, w jakim przypadku, o czym opowiadał a straszne rzeczy. Jeś li, nie daj Boż e, ktoś jest ranny, dostaje zastrzyki na wś ciekliznę , po pierwsze, a po drugie, wł aś ciciel motocykla ukradnie ci duż e pienią dze. Zainspirował o nas i postanowiliś my porzucić to wą tpliwe przedsię wzię cie, bo w ż yciu jeź dził em tylko rowerem, a nawet wtedy w gł ę bokim dzieciń stwie, a moja droga, chociaż jeź dzi samochodem od 12 roku ż ycia, jego wzrok zupeł nie się pogorszył , i na nieznanej, ruchliwej autostradzie, a nawet przy ruchu lewostronnym… Có ż , w skró cie. Tak się rozstali.

Poszedł em na lunch do kawiarni. Do tego po prawej. W oczekiwaniu na porzą dek poł oż ył em się na leż aku, patrzą c w morze. Uwagę zwró cił silny plusk daleko od wybrzeż a. Zaczę ł a przyglą dać się uważ nie i zobaczył a delfina skaczą cego wysoko, wysoko, na peł ną wysokoś ć , jak w delfinarium. Klasa! Ale przedstawienie nie trwał o dł ugo. Po kilkukrotnym wyskoczeniu znikną ł i nigdy wię cej się nie pojawił . Po obiedzie kieł basa do zachodu sł oń ca na plaż y. Nawiasem mó wią c, zachó d sł oń ca jest taki sobie, nic specjalnego. Na Sri Lance był y znacznie bardziej luksusowe. A po zachodzie sł oń ca o 18.00 udaliś my się do hotelu na obiad. Przechodzą c przez recepcję są siedniego hotelu, zobaczyliś my, podobnie jak nasz, tabliczkę z zakazem wnoszenia alkoholu spoż ywczego, ale wskazywał a konkretną wysokoś ć mandatu - 500 rupii.

Usiadł szy na balkonie, zarż nę li ananasa i otworzyli butelkę porto. O tym napoju czytał am w internecie. Có ż , jak to czytam, napisali tylko, ż e, jak mó wią , jest taki napó j na Goa. No có ż , uznał em, ż e jest to coś w rodzaju porto. Ale nie! Ł adny, sł odki, 14 stopni, niezrozumiał y smak i kolor. Butelka został a pomalowana winogronami, ale nie winogronami. Napó j ten kojarzył mi się z zielonym porto z tego samego dnia wyboró w. Butelka, któ rą kupiliś my, ró ż nił a się kształ tem i etykietą od butelki z minibaru. Ale z dodatkowych informacji o napoju mogliś my znaleź ć tylko niejasną wzmiankę o likierze figowym na jednej z dwó ch etykiet. Nie wiem. Ale moż na pić . Co do rumu „Stary mnich”. Kupiliś my go w domu w zeszł ym roku i kosztował sporo - 140 hrywien, tutaj kosztował okoł o 2.5 dolara i smakował znacznie lepiej. Nawiasem mó wią c, pojemnik był plastikowy, bardzo wygodny w transporcie, podobny do butelek wykonanych z dyutik. Ananas był soczysty, a mango wrę cz przeciwnie, wytrawne i bez smaku, pomimo ż ó ł tego koloru.


Nastę pnego dnia chcieliś my zwiedzić miasto Margao, poł oż one 6 km. z Colva. Po ką pieli w morzu i ś niadaniu zebrali wczorajsze resztki do torby, aby nie zostać skazanym za nielegalne spoż ywanie wł asnych produktó w. Z wielkim trudem znaleź li miejsce na wyrzucenie – za pobliskim hotelem kartonowe pudł o peł nią ce funkcję kosza na ś mieci. Po dotarciu do Colva wsiedliś my do autobusu do Margao. Z historii Anetki-gan (któ ra w duż ej mierze pomogł a mi mimo recepty) wynikał o, ż e bilet powinien kosztować okoł o 10 rupii. Wię c dał em konduktorowi dwudziestkę . Powiedział , ż e bilet kosztował.13, pogrzebał em w mojej torbie i znalazł em jeszcze 5. Nie mę czył mnie ponownie. W drodze z Colvy zobaczył em targ rybny i zrobił em sobie wycię cie w mó zgu. Autobus nie jechał bezpoś rednio, ale przez Benaulim i przez cał y ten odcinek konduktor krzyczał „Margao, Margao” zł ym gł osem, zatrzymywał się gdziekolwiek, zabierają c i wysadzają c pasaż eró w, któ rych jednak nie był o tak wielu. Dojechaliś my do Margao i jadą c na dworzec autobusowy zorientował em się , ż e nie ma tu absolutnie nic do zł apania i mimo, ż e był a już godzina 10, postanowiliś my ruszyć dalej, do stolicy Goa – Panaji . Rozł adowany zaczą ł szukać odpowiedniej platformy. Znaleziony. Autobus już stał , ale nie byliś my do koń ca pewni, czy tego nam potrzeba. Kiedy krę ciliś my się wokó ł niego, jeden z miejscowych wskazał palcem na koniec dł ugiej kolejki do kasjera. Musiał em staną ć na koń cu, jednak pojechał doś ć szybko, a odjeż dż ają cy autobus od razu został zastą piony przez nastę pny, w któ rym usiedliś my, zapł aciwszy 40 rupii za bilety. Nawiasem mó wią c, nikt ich nie sprawdzał ani podczas lą dowania, ani wysiadania.

Jechaliś my okoł o godziny. Wychodzą c z autobusu i grzebią c w ró ż nych kierunkach, dotarliś my do szerokiej zatoki. O tym, ż e jest to zatoka, a nie rzeka, wskazywał a obecnoś ć meduz. Idą c wzdł uż nasypu, znaleź liś my pierwszą spotkaną dzisiaj biał ą kobietę (choć nie Rosjankę ), któ ra wraz z innymi czekał a na prom. Poprosili ją o drogę do centrum. W centrum znaleź li katedrę katolicką . Okrą ż ywszy dalej ulice i nie znajdują c nic ciekawszego, wró ciliś my na nasyp. Po drodze kupili od starej kobiety, któ ra sprzedawał a z gazety na chodniku niezrozumiał e owoce, któ re wyglą dał y jak ziemniaki. Zapytał em, czy to sł odkie? Sł odki. Nie mieliś my ze sobą wody, bo nie jechaliś my tak daleko. Dlatego nic nie jest moje, tak je zjedli. Z wyglą du ró wnież przypominał kiwi, tyle ż e nie kudł aty. I do smaku - persimmon, ale mniej soczysty i mniej sł odki, a koś ci są dokł adnie takie same. Patrzą c w przyszł oś ć powiem, ż e po tym nie spę dzili nocy w toalecie. Jednak czerwonka i inne przysmaki mają doś ć dł ugi okres inkubacji i być moż e jeszcze dł uga droga przed nami. : ))

Na przeciwległ ym brzegu wydawał o mi się , ż e w zaroś lach widzę dach o dziwacznych konturach. Uznał em, ż e to jakaś ś wią tynia hinduska i bardzo chciał em dostać się na drugą stronę . W oddali widoczny był most. Przejdź my na tę stronę . Przypadkowo spoglą dają c przez parapet, znalazł em soczysty obrazek: siedzą c na brzegu pewien towarzysz szorował odbyt za pomocą jakiegoś urzą dzenia (nie brał em tego pod uwagę ) z szaleń stwem, jakby cał e jego przyszł e ż ycie zależ ał o od to. Po dotarciu do podnó ż a mostu wspinaliś my się po nim przez dł ugi czas, a po wejś ciu stwierdziliś my, ż e absolutnie nie ma chodnika dla pieszych. Gdy tam się wahaliś my, zatrzymał się samochó d, a jego wł aś ciciel pomachał nam zachę cają co. No có ż , usiedliś my. Po zapytaniu, czy mó wimy po angielsku i po otrzymaniu negatywnej odpowiedzi, wł aś ciciel zapytał , ską d jesteś my? Powiedzieliś my. Myś lał dł ugo, a potem zapytał , czy mó wimy po rosyjsku? Oczywiś cie, ż e tak! Cieszył się , ż e nie miał nad tym kontroli. Dialog jest trochę ż ywszy.

O angielskim. Pamię tają c moje zeszł oroczne bł ę dy http://blogs. turpravda. ua/Iren48/95576.html, postanowił em poprawić . Wł aś nie w naszej placó wce dwa razy w tygodniu organizowali bezpł atny program edukacyjny dla jednej pary, choć nie od podstaw. W przeciwień stwie do mnie uczył a go reszta wolnych ucznió w w szkole. Starczy mó zg wrzał , trzeszczał , gwał townie odmawiają c przyję cia przynajmniej czegoś . Darmowe gigabajty już dawno się skoń czył y. To prawda, ż e ​ ​ moja dziewczyna skarż ył a się na te same objawy i starał a się jak najlepiej skosić . Ale uparcie chodził em na zaję cia, dzię ki któ rym uzupeł nił em swoje skromne sł ownictwo o kilkadziesią t nowych sł ó w i przynajmniej nauczył em się budować najprostsze frazy. Och, powinienem był to zrobić , kiedy był em mł ody!


Kierowca pyta, gdzie wł aś ciwie jechaliś my? Powiedział em, ż e chciał bym zobaczyć ś wią tynię . I mó wi, ż e ś wią tynia pozostał a po drugiej stronie. Wię c już to widzieliś my! Nie interesują mnie koś cioł y katolickie. Przynajmniej nie tutaj. Wskazuję w kierunku widocznego dachu wś ró d zaroś li. Mó wi, ż e to nie ś wią tynia, ale jakiś budynek administracyjny. Cholera, co na przykł ad ze starym Goa? Mó wi, ż e jest odwrotnie. Nie zł apał em się na czas i zapytał em, ile jesteś my mu winni za bilet. Odpowiedział , ż e niczego nie potrzebuje. I faktycznie jedzie do Calangute. Zapytał em, czy są stamtą d autobusy. Oczywiś cie, ż e tak! No to przejdź my dalej! Facet okazuje się być prawnikiem, wię c oferowanie mu pienię dzy był o naprawdę ś mieszne. I rozś mieszył mnie, mylą c mnie z uczniem. Ogó lnie po mił ej rozmowie dotarliś my do North Goa w Calangute. Pokazawszy, gdzie znajduje się plaż a i przystanek autobusowy, nasz dobroczyń ca odszedł , a my ruszyliś my w stronę plaż y. Co prawda nie mieliś my ze sobą akcesorió w ką pielowych, bo jak pamię tacie, jechaliś my tylko do Margao. Osada okazał a się wię ksza niż Kolva z mnó stwem sklepó w. Po dotarciu na plaż ę przeraził a nas liczba mieszkań có w. W poró wnaniu z Calangute Colva to po prostu pustynia. Nawet gdybym miał kostium ką pielowy, nie poszedł bym popł ywać . Przy tak wielu rdzennych mę ż czyznach czuł em się w stringach, delikatnie mó wią c, nieswojo. I dlatego zmoczywszy nogi, poszliś my na obiad do pierwszej napotkanej kawiarni, z któ rej znaku widać był o, ż e ma wł asną toaletę (wow! ) - przebyliś my spory dystans, nie był o stró j ką pielowy, wioska był a zatł oczona, a opcja „Jesteś wszę dzie” nie rzucał a się . W kawiarni natychmiast przyniesiono nam tacę ze ś wież ym morskim ż yciem, ale odrzuciliś my ją . Nawiasem mó wią c, ceny tam był y znacznie wyż sze niż na naszej plaż y. A mó wią , ż e poł udnie jest drogie. Nie wiem. Zamó wił em trochę ryb na sł uż bie z menu za 300 rupii. Nie był o duż o ryb, ale duż o ryż u, wię c jedna porcja dla dwojga nam wystarczył a. Po wizycie w toalecie (nie najgorzej widzianym, ale wcią ż smutnym), wró ciliś my. Po drodze przeszukaliś my lokalny asortyment, ale nie kupiliś my nic poza kokosem dla mnie i piwem dla mojego chł opaka.

Podró ż powrotna autobusami Calangute-Panaji, Panaji-Margao, Margao-Colva. Robił o się ciemno… Kupiwszy po drodze paczkę soku ananasowego i owoce, w koń cu dotarliś my do hotelu. Potrzebowaliś my soku ananasowego, ż eby zrobić coś w rodzaju pina colady. Zgodnie z przepisem nadal opiera się na Malibu, ale obeszli się bez niego, a okazał o się , ż e jest cał kiem smaczne i podobne do oryginał u. Wypiliś my dwie peł ne szklanki napoju w normalnych proporcjach, ale potem został o mał o soku, a ostatnie pó ł szklanki wypiliś my napó j „Dobranoc, dzieciaki”, ssają c w ten sposó b 0.75 rumu (43°) w godzinę przy mał o.

Jak wiesz, poranek nie był zbyt dobry. Gł owa jest lekko bo-bo. Ale na dziś czeka nas wymuszony marsz na pó ł noc (jak wiecie, wedł ug Kevina Costnera najlepsze lekarstwo na kaca). Po ś niadaniu, po ukryciu kieł basy i wyeliminowaniu ś ladó w, okoł o godziny ó smej ruszyliś my wzdł uż plaż y w kierunku pó ł wyspu, na któ rym wedł ug mapy znajduje się miasto Vasco da Gama. Był a peł nia księ ż yca, wię c pł ywy dochodził y do ​ ​.60 m. Duż e poł acie plaż był y cał kowicie opustoszał e, choć ratownicy byli jeszcze 200-300 m dalej. Kogo ratują ? Morze w zasadzie jest cał kiem bezpieczne. Ale ludzie mają pracę . Spotkaliś my kilka kawiarni o oryginalnych nazwach „U wujka Kolii”, „U wujka Kolii”, a na dodatek „Prawdziwa kawiarnia u wujka Kolii”. Poprzednie był y najwyraź niej fał szywe. Usuń palmy - có ż , nasza mierzeja Belosarayskaya! Podobień stwa dodał a nasza prawdziwa martwa natura widziana w jednym miejscu - poś ciel, parasol, kó ł ka-materace, matki i ojcowie z piwnymi brzuszkami i gromadka dzieciakó w. Był y też ró ż nice. Jest wiele orł ó w szybują cych i siedzą cych na piasku. I cał kowity brak mew. Dziwne, niezrozumiał e. Jest morze, jest ryba, ale nie ma mew! Po dwugodzinnej podró ż y, na cał kowicie wyludnionej plaż y, znaleź liś my brakują cy element – ​ ​ mewy. Był o ich tam tylko mnó stwo, wię cej niż w tzw. Rezerwacie Meotida.

Ze wzglę du na duż ą wilgotnoś ć horyzont był sł abo widoczny, ale kiedy zbliż yliś my się i pó ł wysep był już widoczny, we mgle zaczą ł em dostrzegać mury i wież e forteczne, któ re po uzyskaniu nieco wyraź niejszego zarysu zaczę ł y się wydawać jak coś kosmicznego. Zbliż ają c się jeszcze bliż ej, byli bardzo rozczarowani - był to zwykł y krajobraz przemysł owy. Wtedy zobaczyli na mapie, ż e to fabryka chemiczna. Zawró ciliś my. Szliś my w sumie 5 godzin. Machali chyba 12 kilometró w w jedną stronę . Wró cił em do hotelu, przebrał em się i pojechał em do Colva, ż eby zaopatrzyć się w kolację . Znaleź liś my kolejny butik z winem, gdzie sprzedawczyni polecił a nam zamiast starego mnicha jakiegoś nie mniej starego marynarza. Ten rum kosztował nawet mniej niż mnich - tylko 120 rupii (2 dolary). A takż e porto, już trzecia odmiana, któ ra kosztował a 100 rupii. A w poprzednim sklepie sprzedali nam go za 150. Musieliś my to obejrzeć ! Jak się okazał o, alkohole są podbijane cenami stał ymi. Dodatkowo zaoferowano nam lokalną whisky o fajnym designie iw tubie za 250 rupii, a drugą.12-letnią za 450. Kupiliś my tań szą . Rum nie ró ż nił się smakiem od „Starego Mnicha”, a w czym tkwi haczyk, nie rozumiał em. Whisky też był a cał kiem przyzwoita. Nawiasem mó wią c, ich butiki z winem są bardzo niewygodnie zaaranż owane. W ich trzewiach na pewno moż na był o znaleź ć wiele smacznych rzeczy, ale nie ma recenzji, a tym bardziej nie ma metki. Nawiasem mó wią c, okazał o się , ż e w naturze istnieje odpowiednik lokalnie produkowanego Malibu, choć doś ć drogi - 500 rupii.


W drodze do hotelu poszliś my do kawiarni z darmowym Wi-Fi na szyldzie. Zdecydowaliś my się trochę wygł upiać i zamó wiliś my krewetki tygrysie. Przywieziono nam ś wież e owoce morza wraz z innymi owocami morza do wyboru. Pytają c, ile by to kosztował o, dowiedzieli się - 500 rupii za tuzin. Chł opak zapytał ile porcji potrzebujemy. Oczywiś cie zamó wił em jeden. Ale z jakiegoś powodu przynieś li nam 2. Nie zgorszył em się , dla chł opca był o zbyt bolesne, ż eby był skromny i mił y, i nie wiem jak. Musiał em pozbyć się oszusta i plus ś wież e dla mnie, a piwo dla mojej ukochanej. Myś lał em, ż e sobie z tym nie poradzimy i musiał bym poprosić o zapakowanie tego „dla psa”, ale jakoś się wysililiś my i wepchnę liś my to w siebie. Nie sprawiał o to wiele przyjemnoś ci. Z jakiegoś powodu nadziewali krewetki czosnkiem. Oryginał ! Wi-Fi był o - przytulaj się i pł acz, Skype mó gł tylko wysył ać wiadomoś ci. Jak się jednak okazał o, był w wielu kawiarniach na wybrzeż u, ale tej samej jakoś ci. Wszedł em na stronę mojego miasta - lepiej nie iś ć , tylko popsuł o mi humor.

Wieczorem zjedliś my kolację z kieł basą , resztkami chleba, rumem i owocami. Owoce był y zielone z mię kkimi kolcami. Po zł amaniu i spró bowaniu nie byli szczegó lnie pod wraż eniem - nie był o co jeś ć , mał o miazgi, duż o koś ci. Smak przypomina nieco figi. Ta sama piosenka z marakui. Postanowiliś my już nie eksperymentować , ale są znane i stosunkowo tanie banany, ananasy i mandarynki. Nie widzieliś my jednak niczego innego egzotycznego poza smoczym okiem, któ re kosztował o 200! rupii za sztukę i któ ra, jak nam pó ź niej wyjaś niono, został a przywieziona z Tajlandii. A to nie był sezon na mango, wię c nie był y smaczne. Wolał em ś wież e. A papaję jadł am w zeszł ym roku, a tutaj kupiliś my ją tylko raz.

Nastę pnego dnia postanowiliś my zrobić sobie przerwę i nie iś ć daleko. Ale chleb się skoń czył i nigdzie nie widzieliś my go na sprzedaż . Z tym pytaniem nę kali są siadó w - mł odych z Moskwy. Wybaczyli nam oczy - mó wią , po co ci to, moż na zjeś ć w kawiarni, wszystko jest bardzo tanie! (Có ż , to zależ y od kogoś . Wszystko na tym ś wiecie jest wzglę dne. ) Grzecznie im wyjaś niliś my, ż e kieł basa znika. Potem spię li się i przypomnieli sobie, ż e widzieli chł opca gotują cego na ruchomym piecu coś w rodzaju buł ek, ale też nie widzieli zwykł ego chleba. Hindusi tego nie jedzą ! Na co sprzeciwił am się , ż e chleb na tosty, któ ry jest nam podawany na ś niadanie, gdzieś zabierają . Có ż , rozumieliś my o buł kach, jeś li już , to też zejdą . Rano przed ś niadaniem pognaliś my do Colva, na wcześ niej widziany targ rybny. Kupił em krewetki tygrysie od ciotki. 19 sztuk kosztował o nas 200 rupii, naprawdę nie pró bował em się targować . Wtedy powiedziano nam, ż e to normalna cena. Znaleź liś my też sklep, któ ry cudem miał chleb kanapkowy, podobnie jak nasze tosty ś niadaniowe. Miejscowi kupowali tam mleko w workach. Generalnie są problemy ze sklepami spoż ywczymi.

Wró ciliś my do hotelu przez stoł ó wkę , gdzie zjedliś my ś niadanie z taką samą jajecznicą . Przybywają c do pokoju, ugotowane krewetki. W tym celu specjalnie przywieź liś my kocioł i mał y aluminiowy garnek kempingowy. Gotowane w wodzie z kranu. Przy okazji myliś my też zę by zwykł ą wodą . Nie ś miertelny. A czas shmona już prawie nadszedł . Otworzyliś my wię c wszystkie okna, wł ą czyliś my klimatyzator i wentylator na peł nych obrotach, tworzą c przecią g, któ ry zdmuchną ł zapach gotowanej krewetki. Zrobiliś my to na czas. Wł aś nie spakowaliś my nasze torby na plaż ę , kiedy przybył a delegacja. Ale wszystko był o już zatuszowane. Na plaż y wzię liś my leż aki w lewej kawiarni. Po zaczekaniu na odrobinę gł odu i zamó wieniu ś wież ego soku dla mnie i piwa dla mojej ukochanej w kawiarni, zrobili obrzydliwy bał agan. Ś wież y oczywiś cie nie jest najlepszy napó j na krewetki, ale z jakiegoś powodu nie piję piwa od trzech miesię cy (mam nadzieję , ż e to tymczasowe). Z resztek krewetek, któ re jako rozrywkę zaczę liś my karmić stado wron, chwytał y je tak fajne w locie! Przy okazji, o ż ywych istotach. Zał oż yliś my, ż e tutaj, podobnie jak na Sri Lance, bę dzie duż o wiewió rek i wzię liś my dla nich nasiona. Ale niestety wiewió rki widział em tylko kilka razy na palmie z balkonu i wcale nie był y karmione, wię c nasiona został y czę ś ciowo zjedzone, czę ś ciowo pozostawione zamiast napiwkó w, a czę ś ciowo przyniesione do domu. Czekoladki też nie dział ał y. Ja też zostawił em jeden zamiast napiwku, reszta wró cił a do ojczyzny. A karmelki dał am biednym dzieciom. Jest duż o psó w, dobrodusznych, niesmacznych, ale wś ró d nich spotkał em porosty. Na plaż y widział em martwe wę ż e morskie dł ugoś ci metra, najwyraź niej zł apane w sieci, mał ą (o ś rednicy 20 centymetró w) martwą pł aszczkę morską . Duż o kró w (niewiele ciastek, nigdy nie popadł y w tarapaty) i zupeł ny brak kotó w (widział em nie wię cej niż tuzin w ró ż nych czę ś ciach kraju, ai to kró tko).


Nastę pnego dnia odbył się kolejny forsowny marsz, tym razem na poł udnie. Wyjechaliś my ponownie o ó smej. Tym razem do Cavelossim musieliś my przejś ć nie mniej niż.20 kilometró w, ale są dzą c po mapie, moż na był o stamtą d wró cić autobusem. Znowu te same nudne piaszczyste plaż e. Jedyną ró ż nicą był kolor piasku. Biał y, ż ó ł tawy, czerwonawy, czarniawy, ze zł otym poł yskiem. . . Najbielszy piasek jest jednak na naszej plaż y. Minę liś my Benaulim, Varka. Bliż ej Cavelossim na horyzoncie pojawił y się wzgó rza, krajobraz stał się bardziej pogodny. Pod koniec naszej podró ż y wpadliś my na doś ć szeroką rzekę , któ ra wpadał a do morza. Po drugiej stronie był y skał y poroś nię te dż unglą . Jest pię knie, ale musieliś my tam popł yną ć ł odzią , a to już nie był o czę ś cią naszych planó w. Był a już pierwsza po poł udniu i nadszedł czas na posił ek. Wró ciliś my trochę i wybraliś my kawiarnię . Facet (nie kierownik, nie wł aś ciciel) zapytał , z jakiego hotelu jesteś my. Powiedzieliś my, ską d jesteś my. Pod wraż eniem! Zaspokoiwszy gł ó d i pragnienie, zapytali go, gdzie jest przystanek autobusowy. Mijają c mocny hotel za wysokim pł otem wyszliś my na drogę , gdzie wsiedliś my do autobusu obok Margao, bo jak dowiedzieliś my się od tego samego faceta, nie ma autobusó w do Colva. Konduktor zaż ą dał od nas 20 rupii. Autobus przez jakiś czas jechał ró wnolegle do wybrzeż a, ale potem postanowił skrę cić w gł ą b lą du i po zapytaniu konduktora, jak daleko jest do Colva (okazał o się , ż e jest to tylko 6 km), uznał em, ż e lepiej wyjś ć i iś ć pieszo wzdł uż plaż y, nastę pnie przejazd do Margao, a nastę pnie do Colva. Oczywiś cie nikt nie zwró cił nam ró ż nicy w cenie, a my nie pytaliś my.

Podczas jednej z naszych wizyt w Kolvie dostaliś my na ulicy ulotkę od jednego z lokalnych biur podró ż y „Dream”. Tam ceny był y, choć czasami 2 razy niż sze niż touroperatorzy, ale wcią ż skandalicznie wysokie w poró wnaniu np. z tureckimi. Na szczę ś cie nie wyrzuciliś my broszury, ale po przejrzeniu jej w wolnym czasie postanowiliś my zaszaleć na jednej wycieczce. Najpopularniejszą i stosunkowo tanią jest wycieczka do wodospadu. Ale widzieliś my w ż yciu mnó stwo wodospadó w, wię c wybraliś my inny – ś wią tynie staroż ytnych Indii. To był o dla mnie naprawdę interesują ce. Karma, dharma, mudry, reinkarnacja - kiedyś lubił em wszelkiego rodzaju ró ż ne ezoteryki. W ksią ż eczce wszystkie ceny został y starannie przekreś lone, a nowe został y napisane odrę cznie. Na przykł ad ta wycieczka kosztuje 95 USD za osobę . Ale organizator wycieczki miał podobny za 150, wię c postanowiliś my zabrać go na ulicę . Po drodze udaliś my się do innej agencji, aby zapytać o ich ceny. Był o też.95. Chodź my do snu. Przy wejś ciu był plakat ze starymi cenami, a nasza wycieczka kosztował a 70. Cieszyliś my się , ż e zaoszczę dziliś my cał e pię ć dziesią t dolaró w i kupiliś my od nich. Jak powiedział a nam pó ź niej przewodniczka tej firmy, bardzo mił a dziewczyna z Moskwy, Marina, agencje zgodził y się podnieś ć ceny. Ale wtedy Mechta uznał a, ż e ​ ​ jest to dla niej nieopł acalne i porzucił a go.

Marina wyjechał a w Varce (wynajmuje tam noclegi), a my - w Colva (do hotelu nie pojechaliś my). Po okoł o pię tnastu minutach przypomnieli sobie, ż e zapomnieli o telefonach w samochodzie, wł oż yli do kieszeni na drzwiach. Pobiegliś my do agencji, ale samochó d, jak się okazał o, już z okazji niedzieli odjechał na odpoczynek. Zgodziliś my się odebrać je jutro. Kiedy tam byliś my, weszł a skó rzana dziewczyna z zabandaż owaną nogą . Zastanawiał em się , czy spadł a z roweru? To wł aś nie jej się przydarzył o. Dobrze, ż e nie zaangaż owaliś my się w tę przygodę ! A tutejsze ciotki już biegają ! Co wię cej, bardzo interesują ce jest obserwowanie, jak ich tył y siedzą bokiem, praktycznie nie trzymają c się , a nawet potrafią utrzymać mł ode jedną rę ką . Już dawno bym spadł a!

Zrobiliś my mał e zakupy, kupiliś my trochę ś mieciowych, himalajskich kosmetykó w. Mó wię do mojej drogiej: „Wró cę do domu i zał oż ę nową rzecz do pracy” (taki sł odki sarafan). A on mó wi: „Nie, nie zrozumieją ! ” Siemion Siemionitch! Znowu zapomniał em, ż e gdzieś moż e być zimno! Piliś my ś wież y sok z trzciny cukrowej. Proces gotowania jest doś ć interesują cy. Chł opak otworzył otwó r, któ ry uruchomił prasę , wyciskał sok, wciskał do niego wapno, a nastę pnie, nabierają c rę ką ló d i wlewają c go do sitka, przecedzał przez niego powstał y napó j. Patrzą c na siebie, i tak to wypiliś my. Smak, nawiasem mó wią c, jest niesamowity, niepodobny do niczego, co piliś my wcześ niej. Ale ludzie, któ rzy są wraż liwi lub mają sł abe ż oł ą dki, powinni zwró cić na to uwagę .


Kiedy szukaliś my autobusu do Panaji w Margao, zauważ ył em, ż e jest autobus do Palolem. To wedł ug plotek pię kna plaż a, na któ rą wycieczka kosztuje okoł o 45 dolaró w. Oczywiś cie zdecydowaliś my się tam pojechać autobusem. Wyszliś my jak zwykle po peł nym ś niadaniu okoł o ó smej. Wsiedli do autobusu. Ale jeś li ostatnim razem udał o nam się stosunkowo szybko dostać do Margao, to teraz najwyraź niej dotarliś my do godziny szczytu. Autobus hamował co pię ć metró w, wypychają c ludzi po brzegi. Dziesię ciokilometrowa podró ż zaję ł a nam 45 minut. A na obrzeż ach Benaulim mieliś my przyjemnoś ć oglą dać suszenie prania jak w hotelu: biał e rę czniki wisiał y na linie tuż przy drodze, a prześ cieradł a schł y tuż na trawie. Super!

Po obejrzeniu lokalnych sklepó w, a nawet kupieniu czegoś , o godzinie 16.00 wyszliś my z powrotem w ten sam sposó b. Tym razem za przejazd zapł aciliś my 80 rupii. Wię c nigdy nie dowiedział em się , jaki jest prawdziwy koszt biletu. I znowu w Margao wpadliś my w godziny szczytu. Do Colvy jechaliś my jak ż ó ł wie w zatł oczonym autobusie, notabene tym samym co rano. Moż e to był a cecha tego przewoź nika? Ale tym razem był też bez konduktora i tracił czas na pł acenie wię cej. Był o już ciemno, kiedy zmę czeni, ale usatysfakcjonowani przyszliś my do agencji po telefony. A oni jeszcze nie przybyli! Yoper balet! Wtedy wł aś ciciel zaproponował , ż ebyś my się przespacerowali, a on gdzieś w samochodzie wyruszył w drogę . Có ż , poszliś my do pobliskiego butiku z winem i stoiska z owocami. Wró ciliś my do agencji, wygodnie usadowiliś my się na skó rzanej sofie i korzystają c z faktu, ż e rosyjski szczekacz, pozostawiony przez Indianina na farmie, wyszedł zapalić , rozpoczę liś my nasz zwykł y alkoholowy obiad, nie czekają c na przyjazd do hotelu. W koń cu przyniesiono nasze telefony i pojechaliś my do domu. Po drodze spotkaliś my naszych wczorajszych towarzyszy, powiedzieliś my, gdzie jesteś my. Trochę się na nas obrazili, bo Marina zaproponował a, ż e ​ ​ pojedzie do Palolem zamiast do Om, deklarowane w programie, ale już zaplanowaliś my i dlatego się sprzeciwiliś my. Takimi ś winiami jesteś my. Tak i zapomniał em zapytać o zdrowie dziewczyny. Nawet nie pamię tał em, czy był a z nimi. Mam nadzieję , ż e wszystko jest ok. Kobiety nie wyglą dał y na smutne.

Nastę pny i zarazem ostatni dzień poś wię cony był w istocie morzu i sł oń cu. Po poł udniu udaliś my się do Colva, aby wydać ostatnie rupie. Przedpł acony rachunek hotelowy w wysokoś ci 180 rupii za dwie pię ciolitrowe wody. Aby nie przenosić grawitacji z Kolvy, postanowiliś my je wykorzystać . Istniał o podejrzenie, ż e wypijemy tam butelkę whisky za 110 rupii, któ ra nie był a dostę pna przy odprawie, ale był a w cenniku. Ale wszystko się udał o. Nie przypisano. Pozostał e rupie wydano na ananasy i rum. Wcześ niej przeczytał em w Internecie, ż e normą importu mocnych napojó w alkoholowych na Ukrainę jest tylko litr na nos. Na przykł ad w Rosji, wedł ug ró ż nych ź ró deł , moż na importować.2 lub 3 litry. Obawiają c się problemó w celnych, kupiliś my 2 butelki 0.75 i jedną.0, 5. Sprzedawczyni zamiast znanego nam już „Starego Ż eglarza” pową chał a coś w rodzaju „Czarnego Konia”, powiedział a, ż e ​ ​ to też dobry rum, i to za 120 rupii. My, nie spodziewają c się brudnej sztuczki (gdzie jest taniej? ), wzię liś my ją bez patrzenia. Już w hotelu brali pod uwagę cenę na etykiecie - 80-kilka rupii. Zawalił em to, suko! Jeszcze go nie otworzyliś my, nie mogę nic powiedzieć o jego smaku. Postanowiliś my też wreszcie spró bować lokalnego bimberu „feni”, czasem z orzechó w nerkowca lub kokosa. Sprzedawczyni powiedział a, ż e ​ ​ orzechy nerkowca smakują lepiej. Kosztował.200 rupii za 0.75. Przyjechaliś my do hotelu, spró bowaliś my - rzadkiego bł ota. To prawda, mię kki. Lepiej był oby wzią ć Romó w. Nie wypiwszy nawet poł owy, postanowiliś my zaryzykować i też wepchną ć go do bagaż u (nie wylewać ).

Nasz lot był o 4:45. Odebrano nas o pierwszej w nocy, wię c udał o nam się trochę przespać . Przed lotniskiem był a kolejka. Na lotnisku też . Stoją c w kolejce widział em kilku wytartych i zabandaż owanych facetó w - ofiary motocykli. Stoją ca za nami dziewczyna okoł o pię ciu lat zaś piewał a "Marsz lotnikó w" - coraz wyż ej i wyż ej. . . Nieważ ne wybó r! Niestety na dutiku nie był o taniego rumu Goa. Có ż , moż na się tego spodziewać . Na nim był o napisane: tylko na sprzedaż w Goa. A w Kolombo w zeszł ym roku rum ze Sri Lanki był sprzedawany na dutiku, choć kosztował.12 USD. : ( W Boryspolu wszystko poszł o gł adko, nikt nie trzymał się kropli nadmiaru alkoholu w bagaż u.


Có ż mogę powiedzieć . Myś lę , ż e zrozumiał eś , ż e nie odczuwał em ż adnego szczegó lnego entuzjazmu, Goa mnie nie zaczepił . Ale ja też nie miał em zł ych chwil. No, oczywiś cie z wyją tkiem ś mieci. Ale to nie on mnie irytował , ale smró d jego palenia. Bardzo doceniam ś wież e powietrze ż yją ce w regionie przemysł owym. Dlatego w domu mogę oddychać każ dym gnojem. To był o ciekawe, nowe, egzotyczne. Poró wnaj Sri Lankę i Goa? Nie, nie mogę , są ró ż ne, pomimo oczywistego podobień stwa. Czy przyjdę ponownie? Mał o prawdopodobny. Wycisnę liś my z tej wyprawy, jak są dzę , maksimum. Có ż , nie widział em Taj Mahal. Na ś wiecie jest o wiele wię cej pię knych miejsc. Cał a sprawa opiera się na finansach, a jeś li tylko ta idiotyczna wojna się skoń czy! Tak, wydaliś my na podró ż , w tym wycieczkę i zakupy, tylko 400 dolaró w (nie wliczają c drogi do iz Kijowa)

Po przybyciu na stację po zakupie biletó w udaliś my się na obiad do Puzata Hata. Tutaj urwał em. Dostał em barszcz, vinaigrette, kotlety jagnię ce i duż ą szklankę kanpooot. I zapł acił em za to wszystko 50 UAH. Przy starym kursie dolara (13) - to 200 rupii. Nie wiem, co bym na nich jadł a w Indiach i czerpał a tyle przyjemnoś ci! Krewetki to krewetki, ale barszcz jest lepszy!

Był em bardzo „zadowolony” po przyjeź dzie z nowego kursu wymiany. Dobrze, ż e nie ulegliś my pokusie brzdą kania (wzię liś my to z duż ym marginesem). Ale podró ż dobrze mi zrobił a. Wró cił a znacznie spokojniejsza, spokojniejsza, moż na by rzec, i nawet ten kł opot mnie zbytnio nie zdenerwował .

I ostatni ż art. Zaatakowana przez kijowskich taksó wkarzy na lotnisku i dworcu, zwyczajowo odpowiadał a im: „Nie, dzię kuję ! ”

Dzię kuję za uwagę !

Tłumaczone automatycznie z języka rosyjskiego. Zobacz oryginał
Aby dodać lub usunąć zdjęcia w relacji, przejdź do album z tą historią
Закат на Гоа
В ожидании улова
Панаджи
Панаджи
Панаджи
Панаджи
Пляж Калангут
В Калангуте
Прилив
Арол
в этих кущерях нас искусали какие-то мухи, слава богу, без последствий, остались только багровые пятнышки с дырочкой посередине, но не чесались
Арол
чайки
лодка в кустах
химзавод
жажда
морская звезда в ожидании прилива
сладкая парочка на болоте возле отеля
Процесс приготовления фреша из сахарного тростника
слева направо - порто, ром
собачки, вороны и цапли дружно подъедают мелкую рыбку в сетях
импровизированный обед из тигровых креветок
собачка, видимо, съела что-то остренькое
прилив
жертвы отлива, или сетей, или еще чего-нибудь
река за Кавеллосимом
река за Кавелоссимом
Наверное это икра медузы :))
Баньян
спасательная доска
Джип спасателей
Отлив
Болотце рядом с отелем
Храм в Мурдешваре
Богиня Кали (справа)
Бог Ганеша
Башня-гопура в Мурдешваре
Башня-гопура
Статуя Шивы (37,5 м)
Храм в Мурдешваре
Шива (вид с башни)
Пляж Ом
Пляж Ом
Пляж между Беталбатимом и Колвой
Палолем
Палолем
Палолем
Палолем
Палолем
Палолем
Палолем
Палолем
Палолем
Палолем
Палолем
Палолем
Палолем
Палолем
Палолем
вариант жилья на Палолеме
пляжик, следующий за Палолемом (на юг)
Палолем
вариант жилья на Палолеме
вариант жилья на Палолеме
Палолем
рыбаки
местная свиноматка
закат на Гоа
Podobne historie
Uwagi (59) zostaw komentarz
Pokaż inne komentarze …
awatara