Каждый из нас одни и те же ситуации воспринимает по-разному. Я не буду жаловаться на какие бы то ни было погрешности поездки, да и не так много их было. В основном, постараюсь написать полезную информацию и рассказ о красивых местах, которые стоит посетить. Отчет длинный ведь побывали в 8 различных городах, в конце приведу некоторые цифры, полезные контакты.
Впечатления о стране в общем.
Жители страны считают себя потомками Небесной Феи и Дракона. Видимо поэтому слово Лонг (дракон) встречается в географических названиях по всему Вьетнаму. Эта легенда прекрасно представлена в театре на воде. (А именно - дракон встретился с небесным летающим существом, у них случилась любовь, в результате которой были отложены 100 яиц, из которых и вылупились первые вьетнамцы).
В основном, безопасные и добродушные люди, но в больших городах все же встречаются однократные ограбления вечерами гуляющих туристов. Хотя, это может быть в любом городе и нашей страны.
Во Вьетнаме звёздность отелей обычно сильно занижена. Т. е. 2 звезды, это приличные 3 и т. д.
Пища разнообразна, на любой вкус и кошелек. Много экзотических фруктов и овощей, в меню встречаются крокодилы, страусы, змеи, черепахи. Из алкоголя настойки на змее и скорпионе, рисовая или банановая водка. Практически во всех кафе и ресторанах морские гады в аквариумах или тазах с водой и активной аэрацией. Цены гораздо ниже наших.
Транспорт в больших городах - это на мой взгляд что-то.
Доминируют мопеды, скутера, есть немного мотоциклов, но с годами становится больше автомобилей. Понятие правил, как мне кажется, отсутствует, а точнее: езжай куда угодно и как угодно, но не мешай остальным на дороге. При этом все участники движения практически непрерывно сигналят. Езда по встречке в норме вещей. Чтобы перейти улицу нужно идти строго с одинаковой скоростью. Вьетнамцы достаточно ловкие, чтобы объехать вас, но если вы двигаетесь равномерно. Причиной того что большинство вьетнамок ходят и ездят в масках есть защита от солнца.
Архитектура городов. Тут намешано столько всего, что глаза разбегаются. Выходишь на улицу и поражаешься снова: красивый город оказывается довольно провинциальным, всюду узкие улочки с обшарпанными и давно не крашеными домами. Здания в основном старые, узкие где над каждым входом совершенно отдельная постройка, в своем особенном стиле. Местные жители не очень-то заморачиваются опрятностью и гигиеной. Это азиатская норма сначала шокирует, а некоторых даже вводит в глубокую печаль. Здесь особняки соседствуют с откровенными трущобами. В Далате же наоборот чувствуется очень французское влияние дома огромные и довольно красивые.
Так же как и практически везде в Азии здесь по улицам висят просто нереальные хитросплетения спутанных одинаковых проводов и глядя на них непонятно как местные электрики в них разбираются.
Сам трип с севера на юг.
Будучи не любителями групповых трипов, ведь в таком случае всегда все происходит очень быстро и поверхностно, страну смотрим индивидуально и если ехать не в пиковый сезон я бы сказала не дороже группового. План был побывать в 8 городах, на побережье, на море и высоко в горах. Сейчас вот думаю, могла ли я что-то выбросить из программы и прихожу к выводу, что нет.
Так сложилось, что красивое море, песчаные пляжи, и полнейший релакс ассоциируются у многих с только югом страны, а именно с Фу Куоком, Ня Чангом, Муи Не. Тем не менее север Вьетнама тоже может похвастаться великолепными пляжами и первозданной природой. Активно строятся подъезды и сами курортные зоны, город активно развивается и скоро составит конкуренцию другим пляжным местам Вьетнама.
Прибыв в Ханой в 8.20 утра, который являлся нашим перевалочным пунктом до Халонга, мы довольно быстро получив визы отправились с гидом к нашему автомобилю дыбы посмотреть город. Было утомительно после 12-ти часов проведенных в дороге и разнице во времени в 4 часа, но сев в авто с кондиционером усталость как рукой сняло.
Ханой - столица Вьетнама и второй по численности населения город страны. Его иногда называют «городом озер», мы увидели только несколько Озеро Возвращенного меча (Hoan Kiem) на котором и расположена башня Черепахи (Turtle Tower) и озеро Ho Tay (Западное озеро) с пагодой Чан Куок (Tran Quoc Pagoda), которая считается старейшей в городе, ее возраст оценивается в 1400 лет. Понравился Древний Храм литературы который построен 1070г. и посвящен Конфуцию. По сути, это первый ханойский университет – целый комплекс из помещений, парков и двориков, где раньше изучали труды великого мыслителя. И Мавзолей Хо Ши Мина, рядом в которым размещена пагода на одном столбе (One pillar pagoda). В пагодах вы непременно увидите алтарь предков с щедрыми подношениями фруктов, дымящимися благовониями, вазами с цветами, фигурками почитаемых божков. Потолок украшен яркими фонариками, которые зажигаются вечером и не гаснут всю ночь. Конечно же посетили кукольный театр на воде где куклы вырезанные из не тонущего фигового дерева (сунг) которые имели довольно реалистический обаз. Они придуманы тысячи лет назад крестьянами, жившими в районе дельты Красной реки рядом с Ханоем, для собственного развлечения в период, когда дождевая вода затопляла их рисовые поля. Это неплохое развлечение для деток, но мне понравилось больше музыкальное сопровождение, нежели само действо. В отель мы вернулись на велорикше, хотя это местами казалось сумашедшим учитывая поток вечерних мотобайков и довольно жаркий климат. Но хотелось немного окунуться в жизнь этого города, неспешно увидеть улицы с многочисленными торговыми точками и придорожными кафе, довольно интересным показалось в этот момент выделяющееся из других архитектурное здание Ханойская Опера – (Hanoi Opera House).
Следующим утром, проехав несколько провинций и преодолев 170 км. пути, мы прибыли в бухту или залив Халонг - наследие ЮНЕСКО находящееся в Тонкинском заливе Южно-китайского моря. Кстати, из слов гида одна провинция знаменита изделиями из шелка, вторая - черепичными изделиями, третья угольной промышленностью. Да, в первой провинции живут мастерицы и красавицы Вьетнама. В переводе Халонг означает «спускающийся дракон и согласно местной легенде, бухту создал огромный дракон. Он разбросал по морю жемчужины, которые преградили путь китайской флотилии. Когда захватчики повернули восвояси, дракон остался в заливе, а его выступающая над поверхностью воды чешуя превратились в три тысячи островов. День был чудесным, а ландшафты бухты Халонг завораживали своей красотой, по пути встречались рыбацкие деревни где люди живут не одно поколение у них есть даже своя школа. Почти все острова бухты Халонг являются скалистыми, а в скалах находятся тысячи пещер различных форм и размеров, наполненных сталактитами и сталагмитами, небольшими водопадами. Увы, мы посетили только одну пещеру Тхиен Кунг, но и она удивила причудливыми формами напоминающих различные предметы и животных. Мне очень понравился каякинг, плывешь вечером в бухте на маленьком каяке, мимо иногда проплывают корабли, такой себе экстримчик, тишина, легкий ветерок качает, заплываешь в умопомрачительные гроты, время летит мигом. Даже если никогда не пробовали, поверьте, это того стоит, будет здорово.
Кораблик ночью практически не качает поэтому очень комфортно оставаться на нем даже когда он стоит на месте для меня было очень важно, т. к. я не очень хорошо переношу качку. К сожалению, на второй день объявили штормовое предупреждение и наш маршрут по бухте Халонг закончился. Оказывается такое бывает несколько раз в год в основном в августе, в остальное время все спокойно.
Удалось также искупаться в бухте на острове. Но кол-во кораблей и их постояльцев портят общее впечатление от пляжа. В самом же Халонге я бы купаться не рискнула, скорее всего нужно ехать на остров Куан Лан.
В аэропорту удалось поменять билеты на более ранний рейс в Дананг. Очень слажено сработали и гид и организаторы поездки, за это отдельное спасибо. Мы остановились неподалеку от Дананга в курортном городке Хойан (Хой Ань) который практически не изменился за века. В свое время был крупнейшим портом в Юго-Восточной Азии. Сюда приезжали торговцы из многих азиатских стран, после - заводили семьи и оставались навсегда. Символом Хойана считается Японский мост (Cau Nhat Ban), который построили его еще 400 лет назад. Он имел стратегическое значение - соединял китайский и японский кварталы. Первым делом в Хойане нужно запастись билетами. В кассах их продают порциями по пять штук. Стоят 120 тысяч донгов - это около 6 долларов. Вход практически в каждое здание в старой части города - платный. Хотите заглянуть в музей, пагоду или в старинный частный дом - будьте готовы отдать входной билетик. Причудливая лепка на фасадах, яркие краски, позолоченные детали интерьера. В Хойане сохранилось несколько старинных домов, построенных много веков назад. В некоторых особняках до сих пор живут потомки самых первых поселенцев. Хойан называют "вьетнамской Венецией". В сезон дождей река здесь разливается и затапливает часть города в том числе и первые этажи зданий. Поразительно, как эти древние дома выдерживают такие стихийные бедствия.
Утром мы посетили храмовый комплекс Мишон, который обнаружил 1898 году французским ученым M. C. Paris. Некогда Мишон был духовным центром государства Тямпа, располагавшегося в центре Вьетнама на протяжении около тысячи лет.
Изначально Святилище Мишон включало комплекс из 70 религиозных сооружений, построенных в период с 4-го по 13-й век. Из-за войн, стихийных бедствий комплекс храмов и башен Мишон находится в разрушенном состоянии, время и бомбежка сделали свое дело и осталось их лишь пара десятков. Да и не большие они там. Так что многого от их посещения не ожидайте. Но это древняя и величественная красота. Интересен метод постройки сооружений. В качестве связующего вещества использовалась смола некоторых видов деревьев. После завершения кладки стен и сводов, у основания здания ложились дрова и поджигались. В результате дополнительного обжига кирпича и спекания смолы кладка стен превращалась в монолит. Несколько месяцев постройка остывала. Затем скульпторы снимали верхний, закопченный слой, попутно высекая рельефы. Строители Мишона черпали свое вдохновение почти исключительно из Индии в форме триады Брахма, Вишну и Шива. Шива был центральной фигурой культа — его изображения можно найти на любом из оставшихся тямских сооружений.
Что касается пляжа Хойана, то он находиться в 4 км от городка, если отель не на самом побережье это не есть проблемой, ведь всегда можно взять велик или байк или такси, иногда ходят развозки с отелей.
На следующий день решили устроить себе индивидуальное посещение мраморной горы в Дананге и конечно одного из лучших пляжей города. Итак, Дананг третий по размерам и значимости город Вьетнама. Мраморные горы расположены в 10 Км к югу от Дананга. Удивительно, но на горы поднимает лифт или подняться можно по ступенькам. Эти скалы из мрамора причудливых раскрасок, а внутри – огромные пещеры с храмами и алтарями. Ехать туда можно двумя дорогами - по основной трассе в Хойань или по трассе, которая ближе к морю. Неподалеку от них довольно большие и дорогущие магазины-витрины под открытым небом и гуляешь себе по парку, стоимостью в несколько миллионов долларов.
На горе все прекрасно организовано: есть указатели и тропинки, маршруты огорожены. Очень красиво когда войдя в небольшую казалось бы пещеру проходя узкий проход видишь гигантское пространство в скал внутри которой небольшой храм в честь Будды и свет как он красиво лучи солнца пробиваются. Отдельный вход внизу (возле лифта) к пещере Am Phu с судилищем(жертвенным алтарем) такой себе ад и рай который начинается на лестнице, ведущей на маленькую смотровую площадку. Ступени небольшие иногда сложно проходимы.
В этом городе по Форбсу есть очень хороший пляж, но мы посетили более уединенный который находится неподадеку от Мраморных гор. Это пустынный пляж с киллометрами чистейшего белого песка и очень чистой водой. Пока территория не застроена полностью и войти на него не сложно. Если сравнивать с пляжами Халонга, Хойяна, Муйне, Фантхиета мне он понравился больше всего, даже не смотря на довольно большие волны.
Утром был перелет в горный городок во французском стиле Далат находящийся на высоте 1000 метров над уровнем моря. Это другое лицо Вьетнама, природа творит чудеса, никогда не думала, что в Азии будет так легко дышаться. Вокруг лежат живописные долины, вечнозелёные леса, многочисленные водопады, озёра, перевалы и естественные природные парки. Забавно в тишине забраться на гору и погулять по окрестностям монастыря Чук Лам (Thi? n Vi? n Tr? c L? m), находящемся на берегу озера Tuy? n L? m Lake, посетить водопад Пренн (Prenn)с его его изюминкой: под потоком воды скрывается дорожка проходя по которой можно посмотреть на водопад вблизи.
В небольшой тележке с двумя рычагами (газ, тормоз) был спуск к следующему водопаду Дантала, это своего рода аттракцион с виражами. Очень понравилась ещё строящаяся Пагода linh phuoc. Большая и безумно красивая. Если говорить, о архитектуре Crazy House, тоэто что-то не укладывающеесяв голове. И хотя строительство виллы госпожой Ханг Нга началось тринадцать лет назад оно неспешно ведется до сих пор. Итак, вид этой виллы чем-то напоминает дом в виде дерева, с переплетениями веток, многочисленными дуплами, паутиной и животными. Есть комнаты разной тематки: паук, медведь и т. п. Сейчас вила принимает не только посетителей, но и постояльцев и даже в не горячий сезон все комнаты могут быть заняты и закрыты на вход, но возможно открыты для просмотра.
По дороге в Фантхиет мы остановились у самого красивого, на мой взгляд, водопада Понгур (Pongour Falls) окруженного 25 гектарами нетронутого леса. Во время дождливого сезона вода широким потоком низвергается по семи каскадам и впадает в небольшое озеро. Жаль, что цивилизация, вносит свои коррективы водопад был полноводным в течении всего года, пока на этом месте не была построена дамба и электростанция. Поэтому в сезон засухи вода исчезает, и он превращается в несколько тихих ручейков.
Пару часов по горному серпантину, немного опасному судя по тому что обвалы частое явление и вот уже юг страны на ладони, поселок Муйне. По дороге, кстати, открываются потрясающие горные пейзажи. Расположенный в 22 км. от Фантхиета Муйне называют по-разному – курорт, мыс, полуостров, город. Для нас же это был пляж. Итак, Фантьет / Муйне является одним из самых популярных, если не самым популярным курортом Вьетнама среди россиян. Настолько популярным, что во многих местных ресторанах имеется меню на русском языке, на улицах попадаются вывески на русском языке, экскурсии проводятся на русском языке. Так же Фантьет является Меккой для занятий виндсерфингом, кайтингом.
В 30 километрах к юго-западу от Фантьета на небольшом острове располагается майк Кега высотой вместе с каменным утесом, 64 метра над уровнем моря. Здесь пляжи каменисты, но море более прозрачное нежели в Муйне. Но если в Муйне вечером вы можете прогуляться мимо кафешек, ресторанчиков магазинчиков, то здесь ничего такого нет. Поблизости Фантхиета уцелели также 3 башни построенные в восьмом веке, как часть большого храмового комплекса королевством Чамов в честь поклонения богу Шива. Говорят рыбаки, живущие в округе приходят сюда, чтобы попросить у богов безопасной рыбалки и богатого улова. Рядом есть также Гора Таку со статуей лежащего Буды, где можно встретить ползающих живностей, т. ч. следует быть осторожными, есть дюны и озеро лотосов период цветения которых приходится на май-июнь мес. , наверное красиво.
В Муйне множество рыбаков и огромного кол-во лодок, которые вечерами выходят в море за новым уловом и чередуясь в море создают ровную полосу. Кстати, некоторые лодки напоминают таз. Оказывается, за обычные лодки платят налог, а за круглые нет.
Все пять курортных дней в Муйне море было разное, особенно время приливов и отливов, то утром, то в обед, то ближе к вечеру. Волна, хоть и допускала-подпускала поплавать освежиться, но абсолютно не давала расслабиться. То с ног сшибет, то шлепок по мягкому месту , то носоглотку без предупреждения прополощет, то с головой накроет. Береговая линия от Фантхиета до Муйне сужается и в некоторых местах подходит вплотную к ступеням ведущих на территорию отелей.
Город Хошимин (Ho Chi Minh (Saigon)), это теперешнее название города, который ранее именовался как Сайгон (Saigon), является экономической столицей страны. Очень большой, со своими шумными уличными рынками, кафе, магазинами, пагодами которые все же не так много, и которые буквально затерялись среди новостроек. И даже наблюдая его только с окошка такси невольно задаешься вопросом почему не Сайгон столица Вьетнама. Большой и шумный город, но времени на него не осталось и именно здесь заканчивается наше путешествие.
Я считаю, что жить здесь можно, но с правильным настроем. Посмотрите на жизнь здесь и расставьте другие акценты. Вас раздражают грязь и нищета? Оглянитесь и посмотрите, какие они(азиаты) счастливые. Они светятся улыбкой совсем не потому, что им нужны ваши деньги. Просто они вообще не парятся особо, а принимают жизнь такой, как она есть и стараются находить радости не в богатстве и комфорте. Поэтому если вы посмотрите на мир так же, то впишетесь в любую страну и в любое место. У меня есть своеобразный девиз "Познавай новую страну, ее культуру, людей и выброси из головы все остальное" (не мои слова, но мой девиз).
Краткая инф. которая может быть полезна:
Виза 45 дол. чел. (Заполнив бланк, берете пригласительное письмо (за небольшое вознаграждение вам его пришлют местные вьетнамские тур операторы), которое было получено и отпечатано заранее, 2 цветные фотографии размером 4х6, заграничный паспорт, который действителен более чем 6 месяцев)
Транспорт: Самый быстрый способ передвижения по стране - авиа, есть железная дорога, кстати не на много дешевле получается, а времени уходит больше. Есть также слипербасы. Самый дешевый способ это аренда мотобайка в разных городах разная стоимость (нужно называть свой отель). Есть рейсовые автобусы, к примеру Дананг-Хойан приблизительно обойдется вам в 20.000 донгов в одну сторону с чел.
Курс 100 дол. - 2.100. 000 донгов. В аэропорту менее выгодный.
Еда на двоих с горячим и выпивкой в кафе 200.000- 300.000, с лангустами дороже 1 кг. в кафешках Боке (пос. Муйне) 700.000
Кафе: В Хойане: напротив отеля BonBon дают бутылочку воды с собой всегда, блюда вкусные и не дорогие, быстрое обслуживание, интерьер так себе.
В Далате: не помню название, если стоять спиной к отелю идти на лево минут 5 до перекрестка, там ресторанчик внутри и снаружи столики. Тоже вкусно не дорого, нам ещё бонус кусочки арбуза принесли на десерт.
В Муйне: Стоим спиной к отелю идем на право «Родина», вкусная рыба в сливочном соусе и креветки в ананасе. Здесь гарниром подают картофель фри в остальных кафе только рис. Joeкафе с живой музыкой, уютной атмосферой, но единственное кафе где мне мороженое подали раньше чем гарнир, к пиву не дали стакан, кебаб принесли в виде шашлычка и совсем другим гарниром, а салат цезарь состоял в основном из листьев. Да и цены здесь гораздо выше чем в других кафе. Здесь много иностранных туристом, но мои впечатления были испорчены перечисленным выше.
Идем налево. Прямо у воды расположилась цепочка seafood-кафешек Боке (скорее даже местные забегаловки), где можно попробовать почти всю экзотику, ради которой многие туристы и выбирают Вьетнам в качестве место отдыха, но чистота желает лучшего. В принципе, немного переплатив все вам привезут в теч. нескольких минут и в другие кафе даже если у них не будет в наличии.
Подарки: шелковые изделия от 20.000 за пляжное платье, чай от 70.000 (в Далате дороже на 100.000! ), кофе за кг. : Weasel 1 80.000, Luvak1 50.000, Chon 25.000, вино Далат от 70.000
Син тьяо - добрый день, там бет- до свидания, кам он - спасибо, бао нью тьем - сколько стоит.
Każ dy z nas inaczej postrzega te same sytuacje. Nie bę dę narzekał na ż adne bł ę dy w podró ż y, a nie był o ich tak wiele. W zasadzie postaram się napisać przydatne informacje i opowieś ć o pię knych miejscach, któ re warto odwiedzić . Raport jest dł ugi, bo odwiedziliś my 8 ró ż nych miast, na koniec podam kilka numeró w, przydatne kontakty.
wraż enia z kraju w ogó le.
Mieszkań cy kraju uważ ają się za potomkó w Niebiań skiej Wró ż ki i Smoka. Prawdopodobnie dlatego sł owo Long (smok) wystę puje w nazwach miejsc w cał ym Wietnamie. Ta legenda jest pię knie prezentowana w teatrze na wodzie. (Mianowicie smok spotkał się z niebiań sko latają cym stworzeniem, mieli mił oś ć , w wyniku któ rej zł oż ono 100 jaj, z któ rych wykluli się pierwsi Wietnamczycy).
W zasadzie bezpieczni i dobroduszni ludzie, ale w duż ych miastach wcią ż zdarzają się wieczorami pojedyncze napady pieszych turystó w.
Chociaż moż e być w każ dym mieś cie i naszym kraju.
W Wietnamie liczba gwiazdek hoteli jest zwykle mocno zaniż ona. Wię c 2 gwiazdki to przyzwoite 3 itd.
Jedzenie jest zró ż nicowane, na każ dy gust i budż et. W menu jest wiele egzotycznych owocó w i warzyw, są krokodyle, strusie, wę ż e, ż ó ł wie. Z alkoholowych nalewek na wę ż u i skorpionie, wó dce ryż owej lub bananowej. W prawie wszystkich kawiarniach i restauracjach gady morskie przebywają w akwariach lub basenach z wodą i aktywnym napowietrzaniem. Ceny są znacznie niż sze niż nasze.
Moim zdaniem transport w duż ych miastach to coś.
Dominują motorowery, skutery, motocykli jest niewiele, ale z biegiem lat samochodó w przybywa. Wydaje mi się , ż e nie ma poję cia zasad, a raczej: jedź gdziekolwiek i jak chcesz, ale nie przeszkadzaj innym w drodze. W tym samym czasie wszyscy uczestnicy ruchu niemal bez przerwy trą bią . Nadjeż dż ają cy ruch jest normalny. Aby przejś ć przez ulicę , musisz jechać ś ciś le z tą samą prę dkoś cią.
Wietnamczycy są na tyle zwinni, ż e mogą cię ominą ć , ale jeś li poruszasz się ró wnomiernie. Powodem, dla któ rego wię kszoś ć Wietnamczykó w nosi maski, jest ochrona przed sł oń cem.
Architektura miasta. Jest tu tyle rzeczy, ż e aż zadziwia. Wychodzisz na ulicę i znó w jesteś zachwycony: pię kne miasto okazuje się raczej prowincjonalne, wszę dzie są wą skie uliczki z odrapanymi domami, któ re od dawna nie był y malowane. Budynki są w wię kszoś ci stare, wą skie, z cał kowicie oddzielnym budynkiem nad każ dym wejś ciem, w swoim wł asnym, wyją tkowym stylu. Miejscowi nie przejmują się czystoś cią i higieną . Ta azjatycka norma jest z począ tku szokują ca, a niektó rzy nawet popadają w gł ę boki smutek. Tutaj rezydencje wspó ł istnieją ze szczerymi slumsami. W Dalat wrę cz przeciwnie, czuć bardzo francuskie wpł ywy, domy są ogromne i cał kiem pię kne.
Jak niemal wszę dzie w Azji, tak i tutaj na ulicach wiszą po prostu nierealne zawił oś ci splą tanych identycznych przewodó w i patrzą c na nie nie wiadomo, jak rozumieją je miejscowi elektrycy.
Sama podró ż odbywa się z pó ł nocy na poł udnie.
Nie bę dą c fanami wyjazdó w grupowych, bo w tym przypadku wszystko zawsze dzieje się bardzo szybko i powierzchownie, patrzymy na kraj indywidualnie, a jeś li nie jedziecie w szczycie sezonu, to powiedział bym tylko wyjazd grupowy. Plan zakł adał odwiedzenie 8 miast, na wybrzeż u, nad morzem i wysoko w gó rach. Teraz zastanawiam się , czy mó gł bym coś wyrzucić z programu i dochodzę do wniosku, ż e nie.
Tak się zł oż ył o, ż e pię kne morze, piaszczyste plaż e i peł en relaks wielu kojarzy się tylko z poł udniem kraju, czyli z Phu Quoc, Nha Trang, Mui Ne. Niemniej jednak pó ł noc Wietnamu ró wnież moż e pochwalić się wspaniał ymi plaż ami i dziewiczą przyrodą.
Wejś cia i same oś rodki wypoczynkowe są aktywnie budowane, miasto aktywnie się rozwija i wkró tce bę dzie konkurować z innymi miejscami plaż owymi w Wietnamie.
Przybywają c do Hanoi o 8.20 rano, któ re był o naszym punktem tranzytowym do Halong, szybko otrzymaliś my wizy i wyruszyliś my z przewodnikiem po naszym samochodzie na stojaku, aby zobaczyć miasto. Był o to mę czą ce po 12 godzinach spę dzonych w trasie i ró ż nicy czasu wynoszą cej 4 godziny, ale po siedzeniu w klimatyzowanym aucie zmę czenie zniknę ł o.
Hanoi to stolica Wietnamu i drugie pod wzglę dem liczby ludnoś ci miasto w kraju. Czasami nazywane jest „miastem jezior”, widzieliś my tylko nieliczne Jezioro Zwró conego Miecza (Hoan Kiem), nad któ rym znajduje się Wież a Ż ó ł wia oraz Jezioro Ho Tay (Jezioro Zachodnie) z Pagodą Tran Quoc, któ re uważ ane jest za najstarszy w mieś cie, jego wiek szacuje się na 1400 lat. Podobał a mi się Staroż ytna Ś wią tynia Literatury, któ ra został a zbudowana w 1070 roku. i poś wię cony Konfucjuszowi.
W rzeczywistoś ci jest to pierwszy Uniwersytet w Hanoi - cał y kompleks pomieszczeń , parkó w i dziedziń có w, gdzie wcześ niej studiowano dzieł a wielkiego myś liciela. Oraz Mauzoleum Ho Chi Minha, obok któ rego znajduje się pagoda na jednym filarze (Pagoda jednego filaru). W pagodach z pewnoś cią zobaczysz oł tarz przodkó w z hojnymi ofiarami owocó w, dymią cym kadzidł em, wazonami z kwiatami i postaciami czczonych bogó w. Sufit zdobią jasne latarnie, któ re zapalają się wieczorem i nie wychodzą przez cał ą noc. Oczywiś cie odwiedziliś my teatr lalek na wodzie, gdzie lalki został y wyrzeź bione z nietoną cego drzewa figowego (ś piewane), któ re miał o doś ć realistyczny obraz. Został y wynalezione tysią ce lat temu przez chł opó w, któ rzy mieszkali w regionie delty Rzeki Czerwonej w pobliż u Hanoi dla wł asnej rozrywki w okresie, gdy deszczó wka zalewał a ich pola ryż owe. To dobra rozrywka dla dzieci, ale akompaniament muzyczny podobał mi się bardziej niż sama akcja.
Do hotelu wró ciliś my rikszą rowerową , choć w niektó rych miejscach wydawał o się to szalone, biorą c pod uwagę potok wieczornych motocykli i doś ć gorą cy klimat. Ale chciał em trochę zanurzyć się w ż ycie tego miasta, powoli zobaczyć ulice z licznymi sklepami i przydroż nymi kafejkami, architektoniczny budynek Opery w Hanoi, któ ry wyró ż nia się na tle innych, wydawał się w tym momencie doś ć interesują cy.
Nastę pnego ranka po przejechaniu kilku wojewó dztw i przejechaniu 170 km. Po drodze dotarliś my do zatoki czyli Zatoki Halong – miejsca dziedzictwa UNESCO poł oż onego w Zatoce Tonkiń skiej na Morzu Poł udniowochiń skim. Nawiasem mó wią c, wedł ug przewodnika jedna prowincja sł ynie z wyrobó w z jedwabiu, druga z wyrobó w z pł ytek, a trzecia z przemysł u wę glowego. Tak, rzemieś lniczki i pię knoś ci Wietnamu mieszkają w pierwszej prowincji. Halong oznacza „schodzą cy smok”, a wedł ug lokalnej legendy ogromny smok stworzył zatokę.
Rozrzucił po morzu perł y, któ re zablokował y drogę chiń skiej flotylli. Gdy najeź dź cy zawró cili, smok pozostał w zatoce, a jego ł uski wystają ce ponad powierzchnię wody zamienił y się w trzy tysią ce wysp. Dzień był cudowny, a krajobrazy Zatoki Halong fascynował y swoim pię knem, po drodze był y wioski rybackie, w któ rych ludzie ż yją od pokoleń , mają nawet wł asną szkoł ę . Prawie wszystkie wyspy Zatoki Halong są skaliste, a w skał ach znajdują się tysią ce jaskiń o ró ż nych kształ tach i rozmiarach, wypeł nionych stalaktytami i stalagmitami, mał ymi wodospadami. Niestety odwiedziliś my tylko jedną jaskinię Thien Cung, ale zaskoczył a nas ona dziwacznymi kształ tami przypominają cymi ró ż ne przedmioty i zwierzę ta. Bardzo lubił em spł ywy kajakowe, pł ywasz w zatoce wieczorem mał ym kajakiem, czasem przepł ywają statki, taka ekstremalna cisza, chwieje się lekka bryza, pł ywasz w zapierają cych dech w piersiach grotach, czas leci w mgnieniu oka.
Nawet jeś li nigdy tego nie pró bował eś , uwierz mi, warto, bę dzie super.
Statek praktycznie nie koł ysze się w nocy, wię c bardzo wygodnie jest na nim przebywać , nawet gdy stoi w miejscu, był o to dla mnie bardzo waż ne, ponieważ nie toleruję zbyt dobrze koł ysania. Niestety drugiego dnia ogł oszono ostrzeż enie przed burzą i nasza trasa wzdł uż Zatoki Halong się skoń czył a. Okazuje się , ż e zdarza się to kilka razy w roku, gł ó wnie w sierpniu, przez resztę czasu wszystko jest spokojne.
Udał o nam się też popł ywać w zatoce na wyspie. Ale liczba statkó w i ich goś ci psuje ogó lne wraż enie plaż y. W samym Halong nie odważ ył bym się pł ywać , najprawdopodobniej muszę pojechać na wyspę Kuan Lan.
Na lotnisku udał o nam się zmienić bilety na wcześ niejszy lot do Da Nang. Zaró wno przewodnik, jak i organizatorzy wycieczki bardzo dobrze się spisali, za to szczegó lne podzię kowania. Zatrzymaliś my się niedaleko Da Nang w kurorcie Hoi An (Hoi An), któ re przez wieki niewiele się zmienił o.
Kiedyś był to najwię kszy port w Azji Poł udniowo-Wschodniej. Przybyli tu kupcy z wielu krajó w azjatyckich, po czym zał oż yli rodziny i zostali na zawsze. Symbolem Hoi An jest Most Japoń ski (Cau Nhat Ban), któ ry został zbudowany 400 lat temu. Miał znaczenie strategiczne – ł ą czył dzielnicę chiń ską i japoń ską . Pierwszą rzeczą do zrobienia w Hoi An jest zaopatrzenie się w bilety. W kasie sprzedawane są w porcjach po pię ć sztuk. Kosztują.120 000 dongó w, czyli okoł o 6 dolaró w. Wejś cie do prawie każ dego budynku w starej czę ś ci miasta jest pł atne. Jeś li chcesz zajrzeć do muzeum, pagody lub starego prywatnego domu, przygotuj się na wrę czenie biletu wstę pu. Fantazyjne modelowanie na elewacjach, jasne kolory, zł ocone detale wnę trz. W Hoi An zachował o się kilka starych domó w zbudowanych wiele wiekó w temu. W niektó rych rezydencjach nadal mieszkają potomkowie pierwszych osadnikó w. Hoi An nazywa się „wietnamską Wenecją ”.
Po zakoń czeniu murowania ś cian i sklepień u podstawy budynku uł oż ono drewno opał owe i podpalono. W wyniku dodatkowego wypalania cegieł i spiekania ż ywicy murowanie ś cian zamienił o się w monolit. Przez kilka miesię cy budynek się ochł adzał . Nastę pnie rzeź biarze usunę li gó rną , sadzoną warstwę , rzeź bią c po drodze pł askorzeź by. Budowniczowie Michona czerpali inspirację niemal wył ą cznie z Indii w postaci triady Brahmy, Wisznu i Ś iwy. Shiva był centralną postacią kultu - jego wizerunki moż na znaleź ć na każ dej z pozostał ych budowli Cham.
Jeś li chodzi o plaż ę Hoi An, to znajduje się ona 4 km od miasteczka, jeś li hotel nie znajduje się na samym wybrzeż u, to nie jest problem, bo zawsze moż na wzią ć rower lub taksó wkę , czasami są transfery z hoteli.
Nastę pnego dnia postanowiliś my umó wić się na indywidualną wizytę na marmurowej gó rze w Da Nang i oczywiś cie na jednej z najlepszych plaż w mieś cie. Tak wię c Da Nang jest trzecim co do wielkoś ci i najważ niejszym miastem w Wietnamie.
Gó ry Marmurowe znajdują się.10 km na poł udnie od Da Nang. Co zaskakują ce, winda podnosi gó ry lub moż esz wejś ć po schodach. Skał y te są wykonane z dziwnie kolorowego marmuru, a wewną trz znajdują się ogromne jaskinie ze ś wią tyniami i oł tarzami. Moż na tam dojechać dwiema drogami - gł ó wną autostradą do Hoi An lub autostradą , któ ra jest bliż ej morza. Niedaleko od nich znajdują się doś ć duż e i drogie sklepy pod goł ym niebem, a po parku moż na spacerować , wartym kilka milionó w dolaró w.
Na gó rze wszystko jest doskonale zorganizowane: są znaki i ś cież ki, trasy są ogrodzone. Jest bardzo pię knie, gdy wejdziesz do pozornie mał ej jaskini, przechodzą c przez wą skie przejś cie, zobaczysz gigantyczną przestrzeń w skał ach, wewną trz któ rej znajduje się mał a ś wią tynia ku czci Buddy i oś wietlają , jak to pię knie, promienie sł oń ce przebija się.
Osobne wejś cie poniż ej (w pobliż u windy) do jaskini Am Phu z miejscem sę dziowskim (oł tarz ofiarny) to takie piekł o i raj, któ ry zaczyna się na schodach prowadzą cych na mał y taras widokowy. Kroki są mał e i czasami trudne do przejś cia.
W tym mieś cie wedł ug Forbesa jest bardzo dobra plaż a, my jednak odwiedziliś my bardziej ustronną , któ ra znajduje się w pobliż u Gó r Marmurowych. Jest to bezludna plaż a z kilometrami czystego biał ego piasku i bardzo czystą wodą . Dopó ki terytorium nie zostanie cał kowicie zabudowane i wejś cie na nie nie jest trudne. W poró wnaniu z plaż ami Ha Long, Hoi An, Mui Ne, Phan Thiet podobał o mi się najbardziej, nawet pomimo doś ć duż ych fal.
Rano odbył się lot do gó rskiego miasteczka we francuskim stylu Dalat, poł oż onego na wysokoś ci 1000 m n. p. m. To jest inne oblicze Wietnamu, natura czyni cuda, nigdy nie są dził em, ż e tak ł atwo bę dzie oddychać w Azji.
Wokó ł malownicze doliny, wiecznie zielone lasy, liczne wodospady, jeziora, przeł ę cze i parki przyrodnicze. Fajnie jest wspią ć się na gó rę w ciszy i pospacerować po klasztorze Chuk Lam (Thi? n Vi? n Tr? c L? m), poł oż onym nad brzegiem jeziora Tuy? nL? m Jezioro, odwiedź wodospad Prenn z jego gł ó wną atrakcją : pod strumieniem wody znajduje się ś cież ka, wzdł uż któ rej moż na przyjrzeć się wodospadowi z bliska.
W mał ym wó zku z dwoma dź wigniami (gaz, hamulec) odbywał się zjazd do kolejnego wodospadu Dantal, jest to swoista atrakcja z zakrę tami. Bardzo podobał a mi się Pagoda Linh Phuoc, któ ra wcią ż jest w budowie. Duż y i niesamowicie pię kny. Jeś li mó wimy o architekturze Crazy House, to jest to coś , co nie mieś ci się w gł owie. I choć budowa willi pani Hang Nga rozpoczę ł a się trzynaś cie lat temu, to nadal powoli trwa. Tak wię c widok tej willi przypomina nieco dom w formie drzewa, z przeplatają cymi się gał ę ziami, licznymi dziuplami, paję czynami i zwierzę tami.
Są tu pokoje o ró ż nej tematyce: pają k, niedź wiedź itp. Teraz willa przyjmuje nie tylko goś ci, ale takż e goś ci, a nawet poza sezonem wszystkie pokoje mogą być zaję te i zamknię te od wejś cia, ale ewentualnie otwarte do oglą dania.
W drodze do Phan Thiet zatrzymaliś my się przy najpię kniejszym moim zdaniem Pongour Falls, otoczonym 25 hektarami dziewiczego lasu. W porze deszczowej woda spł ywa szerokim strumieniem przez siedem kaskad i wpada do mał ego jeziora. Szkoda, ż e cywilizacja sama się dopasowuje, wodospad pł yną ł peł ną parą przez cał y rok, aż w tym miejscu zbudowano tamę i elektrownię . Dlatego w porze suchej woda znika i zamienia się w kilka cichych strumieni.
Kilka godzin wzdł uż gó rskiej serpentyny, trochę niebezpieczne są dzą c po tym, ż e zawalenia są czę stym zjawiskiem, a teraz poł udnie kraju jest w twojej dł oni, wioska Mui Ne. Nawiasem mó wią c, po drodze otwierają się przepię kne gó rskie krajobrazy. Znajduje się.22 km.
od Phan Thiet Mui Ne nazywa się inaczej - kurort, przylą dek, pó ł wysep, miasto. Dla nas był a to plaż a. Tak wię c Phan Thiet / Mui Ne jest jednym z najpopularniejszych, jeś li nie najpopularniejszym kurortem w Wietnamie wś ró d Rosjan. Tak popularne, ż e wiele lokalnych restauracji ma menu w ję zyku rosyjskim, na ulicach pojawiają się napisy w ję zyku rosyjskim, a wycieczki odbywają się w ję zyku rosyjskim. Phan Thiet to takż e mekka windsurfingu i kitesurfingu.
30 kilometró w na poł udniowy zachó d od Phan Thiet, na mał ej wyspie Mike Kega znajduje się.64 metry nad poziomem morza, wraz z kamiennym klifem. Tutaj plaż e są kamieniste, ale morze jest bardziej przejrzyste niż w Mui Ne. Ale jeś li wieczorem w Mui Ne moż na przejś ć obok kawiarni, restauracji i sklepó w, to tutaj nic takiego nie ma.
W pobliż u Phan Thiet przetrwał y takż e 3 wież e zbudowane w VIII wieku, jako czę ś ć duż ego kompleksu ś wią tynnego przez kró lestwo Cham na cześ ć kultu boga Ś iwy. Mó wią , ż e rybacy, któ rzy mieszkają w okolicy, przyjeż dż ają tutaj, aby prosić bogó w o bezpieczne poł owy i obfity poł ó w. W pobliż u znajduje się ró wnież Gó ra Taku z posą giem leż ą cego Budy, gdzie moż na spotkać peł zają ce ż ywe stworzenia, w tym należ y uważ ać , znajdują się tam wydmy i jezioro lotosu, któ rego okres kwitnienia przypada na maj-czerwiec. prawdopodobnie pię kny.
W Mui Ne jest wielu rybakó w i ogromna liczba ł odzi, któ re wieczorami wypł ywają w morze po nowy poł ó w i na przemian tworzą w morzu pł aski pas. Nawiasem mó wią c, niektó re ł odzie przypominają basen. Okazuje się , ż e zwykł e ł odzie są opodatkowane, ale okrą gł e nie.
Wszystkie pię ć dni kurortu w Mui Ne morze był o inne, zwł aszcza czas przypł ywó w i odpł ywó w, potem rano, potem po poł udniu, potem pó ź nym popoł udniem.
Transport: Najszybszym sposobem podró ż owania po kraju jest samolot, nawiasem mó wią c jest kolej, nie jest duż o taniej, ale zajmuje wię cej czasu. Są też basy podkł adowe. Najtań szym sposobem jest wypoż yczenie motocykla w ró ż nych miastach w ró ż nych cenach (musisz nazwać swó j hotel). Istnieją regularne autobusy, na przykł ad Danang Hoi An kosztuje okoł o 2.000 dongó w w jedną stronę na osobę.
Kurs kosztuje 100 dolaró w. - 2.100. 000 dolaró w. Lotnisko jest mniej opł acalne.
Jedzenie dla dwojga z gorą cym i napojem w kawiarni 200.000-300.000, z homarami droż szymi niż.1 kg. w kawiarniach Boke (wieś Muine) 700.000
Kawiarnia: W Hoi An: przed hotelem BonBon zawsze dają ze sobą butelkę wody, dania pyszne i niedrogie, szybka obsł uga, wnę trze takie sobie.
W Dalat: nie pamię tam nazwy, jeś li stoisz plecami do hotelu, skrę ć w lewo na okoł o 5 minut do skrzyż owania, wewną trz i na zewną trz stolikó w jest restauracja. Jest też pyszny i niedrogi, na deser przywieź liś my też plasterki arbuza.
W Mui Ne: Stajemy plecami do hotelu i jedziemy w prawo „Ojczyzna”, przepyszna ryba w kremowym sosie i krewetki w ananasie. Tutaj frytki podawane są jako dodatek, w innych kawiarniach tylko ryż . Joe to kawiarnia z muzyką na ż ywo, przytulna atmosfera, ale jedyna kawiarnia, w któ rej podano mi lody wcześ niej niż przystawkę , nie dali mi szklanki piwa, przynieś li kebab w formie kebaba i zupeł nie inny dodatek, a sał atka Cezar skł adał a się gł ó wnie z liś ci. A ceny tutaj są znacznie wyż sze niż w innych kawiarniach. Jest tu wielu zagranicznych turystó w, ale moje wraż enia zepsuł y powyż sze.
Idziemy w lewo. Tuż nad wodą znajduje się sieć Boke-kawiarni z owocami morza (raczej nawet lokalnych jadł odajni), gdzie moż na spró bować niemal wszystkich egzotyki, dla któ rych wielu turystó w wybiera Wietnam jako miejsce wypoczynku, ale czystoś ć pozostawia wiele do ż yczenia. W zasadzie, trochę przepł acają c, wszystko zostanie ci dostarczone w technologii. kilka minut i do innych kawiarni, nawet jeś li nie mają zapasó w.
Prezenty: wyroby z jedwabiu od 2.000 na plaż ową sukienkę , herbata od 7.000 (w Dalat droż sza o 10.000! ), kawa za kg. : ł asica 1 80.000, Luvak1 50.000, Chon 25.000, wino Dalat od 70.000
Xing tiao - dzień dobry, tam zakł ad - do widzenia, kam on - dzię kuję , bao nyu tem - ile to kosztuje.
