Moja Praga (dla wglądu)
W Pradze czuję się mł odo i niepoważ nie. Na mapie gubię się , ale nigdy nie gubię się na ulicach. Uś miecham się do wszystkich, pozdrawiam sprzedawcó w, gadatliwie dzię kuję kelnerom i po czesku za pyszne mię so. Przewodnikó w ś mieję bł ę dami wymowy, hotelarzy zbijam z tropu nagł ymi pytaniami w ich ojczystym ję zyku. Nikogo się nie boję , a bycie sobą nic mnie nie kosztuje. Roztapiam się w magicznej atmosferze, zamyś lam. Kiedy w domu, w pracy czas leci niepostrzeż enie, tu się zatrzymuje. To miejsce, w któ rym chcę i mogę odpoczą ć , bo czuję się mł oda, niczym nie skrę powana. Bardzo cię ż ko mi tu pracować , bo w wieku dziewię tnastu lat nie trzeba pracować , ale bardzo ł atwo jest się radować , bo mają c dziewię tnaś cie lat trzeba cieszyć się ż yciem każ dą minutą . To miasto, z któ rym zwią zane jest ostatnie lato mojej mł odoś ci.
Praga wcale nie potrzebuje morza, któ rego turyś ci strasznie pragną , Praga sama w sobie jest cenna z tą mał ą niedoskonał oś cią swojej wielkiej doskonał oś ci. Nie marzę już o ż yciu w tym mieś cie, nie planuję już tam pracować , moje ż ycie wią ż e się z Pragą w zupeł nie inny sposó b. Każ dy czł owiek musi znaleź ć dla siebie na ziemi miejsce, w któ rym bę dzie po prostu mł ody duchem. I czasami odwiedzaj. Poczuj przypł yw sił y. Dlatego Praga jest moja. To ona, a nie ż adne inne miasto z tych kilkudziesię ciu krajó w, któ re udał o mi się zobaczyć w najmł odszym wieku. Potrzebuję Pragi przynajmniej raz na pię ć lat. Wie, jak wł amać się do serca, wzbudzić emocje i odpę dzić negatywnoś ć . Moje problemy znikają , gdy tylko jadę z konia do New Yorkera. Był em trochę zwią zany z tym miastem niedł ugo przed narodzeniem. Nie wiem, dlaczego tak niezrozumiale kocham Pragę . Ale wiem, ż e na pewno wró cę .
Nastya Fiodorowa