Jak wybrałem się na wycieczkę po skarbach
Na urodziny Ż ona postanowił a zrobić niezwykł y prezent. Wiedzą c, ż e interesuję się historią Rosji, dał a mi Treasure Tour. Zaskoczony. Wczoraj nie spał em dobrze, rzucał em się i przewracał em, zmartwiony, chociaż skoń czył em wydział wschodni, ale wcześ niej takich rzeczy nie robił em. A oto wczesny poranek, stoją c na Wychino przy metrze. Podjeż dż a czerwony SUV na wielkich koł ach. Siadam i poznaję się . Chł op, lat okoł o czterdziestu, przedstawił się jako Sasza, okazał o się , ż e jest też historykiem. Nasza droga nie był a bliska - za Szaturą w lasy. Jeszcze przed korkami prześ liznę liś my się przez obwodnicę Moskwy, potem trzy godziny dobrego postę pu i byliś my na miejscu. Okazuje się , ż e w okolicy, do któ rej mnie przywió zł , jest duż o traktó w, wiosek wysiedlono w latach 60. , są piaszczyste drogi, ogromne polany w lesie i kilka opuszczonych koś cioł ó w. Dotarliś my do miasta Misheronsky i opuś ciliś my je na pó ł noc.
Przewodnik, jak rozumiem, od dawna zajmuje się „poszukiwaniem instrumentó w” (jak sam to nazwał ), w lesie jak w domu, opowiadał przeró ż ne historie z ż ycia io tych miejscach. Przyroda, chcę zauważ yć , jest tam po prostu niesamowita - las sosnowy prawie bez runa i mchu, jak dywan. Dostał em ł opatę i wykrywacz metalu, Sasha wyjaś nił a, jak wykorzystać ten cud. Wszyscy w oczekiwaniu na niewypowiedziane bogactwa wyruszył em na poszukiwania)). W pierwszej godzinie wykopał em cztery korki od wó dki i kilka gwoź dzi. Potem poszł o lepiej, w drugiej godzinie znalazł em miedziany guzik, zł amany krzyż i sprzą czkę . Sasha powiedział , ż e to z uprzę ż y koń skiej. Na każ dy pisk urzą dzenia serce reagował o arytmią . Godzinę pó ź niej widzę ognisko na rogu ł ą ki. Jedliś my, paliliś my, rozmawialiś my. Po posił ku sytuacja się poprawił a. Konduktor też chodzi z aparatem, kopie. Wkró tce po kolejne „ugryzienie” wycią gną ł em miedzianą monetę z napisem „Denga” i datą.1748! Oto jest!
Puk-puk serce, rę ce drż ą ! Z jakiegoś powodu mó j przewodnik nie miał takiej euforii. Najwyraź niej już doś ć . Do wieczora znalazł em kolejną monetę „Poluszka” z 1735 r. Zmę czony jak pies z przyzwyczajenia. Gdy sł oń ce zaczę ł o zachodzić , zabrano mnie do hotelu. Nie spodziewał em się , ż e coś takiego istnieje. Okazuje się , ż e to domek myś liwski tuż na klifie nad Klyazmą , z prysznicem, ł aź nią i czystym ł ó ż kiem. Upadł i spał jak dziecko. Sama obudził em się wcześ nie rano. Zjedliś my ś niadanie i wró ciliś my do lasu. Podkł ady przeplatał y piaszczyste tereny z kał uż ami. Po okoł o siedmiu kilometrach od noclegu z lasu wyskoczył zniszczony koś ció ł . Okazuje się , ż e jechaliś my opuszczoną drogą pocztową z Jegoriewska do Wł odzimierza. Sasza powiedział , ż e kilometr za koś cioł em w lesie znajdują się pozostał oś ci kró lewskiego wię zienia. Tam scena spę dził a noc w drodze na Wł adimirski Central, az Wł odzimierza udał się na Syberię . Kilka kilometró w od tego miejsca kontynuowaliś my poszukiwania.
Urzą dzenie zaskrzypiał o, dzień się rozjaś nił , skarby kiwał y przyć mionym ś wiatł em. Oczywiś cie zrozumiał em, ż e znalezienie skarbu to rzadki sukces, ale samo pań stwo! Coś z dzieciń stwa, poczucie bajki. Do obiadu wykopał em srebrną monetę : 10 kopiejek, 1824. To był o naprawdę ciekawe znalezisko! Krzyczał ze szczę ś cia cał y las, przestraszył przewodnik)). Taka adrenalina! Już pod koniec naszej wyprawy kolejnym znaleziskiem był a pię ciocentó wka z 1780 roku z monogramem Katarzyny II. Na począ tku nawet nie rozumiał em, co wykopał em, był taki zdrowy. Jak mogł eś przegrać ? Był y też ró ż nego rodzaju fragmenty miedzi, dzwonek z trojki, wygię ta ł yż eczka, ale niestety nie srebra.
Gdy weszli, zaczę li się zbierać . Nie pamię tam drogi powrotnej, zdrzemną ł em się zmę czony wszystkimi przygodami. W ten sposó b dostał em „wycieczkę po skarb”. Dzię kuje kochanie. Na wiosnę znowu pojedziemy, ale razem.
