Murowany kościół Mikołaja Nabierieżnego w Kijowie został wzniesiony w 1772 r. według projektu architekta I.G. Grigorowicza-Barskiego naprzeciwko starego drewnianego kościoła Mikołaja Nabierieżnego, który później spłonął w pożarze w 1799 r. Stoi na Podolu w pobliżu Dniepru, stąd jego nazwa.
Świątynia tetrakonchowa wykonana jest w formach ukraińskiego baroku kozackiego z elementami klasycyzmu, ale spektakularny wygląd świątyni psuje dzwonnica z 1792 roku z ciepłym kościołem w stylu bizantyjskim. W czasach sowieckich kościół był używany przez społeczność staroobrzędowców aż do samorozwiązania w październiku 1938 roku. Podczas okupacji hitlerowskiej Kijowa świątynia została ponownie otwarta dla wiernych. Po wojnie świątynia służyła jako magazyn filmowy i sala koncertowa. Podczas restauracji w latach 1971-1972 odkryto autentyczne freski z XVIII wieku z wizerunkami ukraińskiego majstra. Od lat 90. kościół jest aktywną świątynią UAOC. Przechowywane są tu ikony z XVIII wieku, a także cudowna ikona kościoła św. Mikołaja.