Rezerwat Biosfery Askania-Nova to wyjątkowy zakątek przyrody: jest to jedyny w Europie kawałek stepu, który nigdy nie został dotknięty pługiem (raz wykopany step nigdy nie jest odtwarzany). Rezerwat Askania-Nova jest wymieniony wśród „100 wielkich rezerwatów i parków” świata według książki o tym samym tytule, wydanej w Moskwie przez wydawnictwo Veche w 2002 roku (autor-kompilator N. A. Yudina). Skansen: zachowały się tu samotne starożytne kurhany, kamienne scytyjskie kobiety, stworzone przez starożytnych rzeźbiarzy. Rezerwat zajmuje powierzchnię 11 tys. ha; przylega do parku leśnego ze sztucznymi stawami i kanałami, w których żyje wiele zwierząt i ptaków. Na stepie Askania rośnie ponad 400 gatunków ziół i kwiatów, przeważają zboża.
Pod koniec kwietnia kwitną tulipany, potem irysy, traganki, hiacynty, jaskry. W maju - goździki, rumianek. Latem step otulony srebrną mgiełką pierzastej trawy mieni się falami od najlżejszego powiewu wiatru. W norach wiewiórek rosną kępy szaroszarych piołunów. Park Askanian o powierzchni około 200 ha. znacznie różni się od dzikiej strefy stepowej. Jest łamany według ścisłego planu. W parku występuje około 150 gatunków i form drzew i krzewów. Ostrokrzew, sosna krymska, dęby piramidalne i kolumnowe, jałowiec, wiąz, świerk, jesion, robinia akacjowa, nad wodą wierzby płaczące. Centrum kompozycji parku stanowi malowniczy staw.
Na terenie rezerwatu można spotkać przedstawicieli ponad 60 gatunków ptaków, w dziewiczym stepie gniazduje 16 gatunków, wiele występuje podczas migracji. W parku występuje około 40 gatunków, w zbiornikach około 30 gatunków ptaków. Wiosną słychać głosy łabędzi krzykliwych. Białe i czarne łabędzie, flamingi, żurawie, dropie, małe dropie, kuropatwy, a przede wszystkim różnego rodzaju skowronki. Orzeł stepowy jest rzadkim gościem, częściej można zobaczyć przelatującego nisko nad ziemią błotniaka stepowego. W zagrodach - strusie afrykańskie, emu, nandu, dropie, bażanty, pawie, orły stepowe, koronowane żurawie, papugi. Oryginalne zoo rezerwatu zawiera unikalną kolekcję zwierząt. Zebry, wielbłądy południowoamerykańskie, antylopy indyjskie i afrykańskie, jelenie. Lamowie, szkockie kuce, dzikie konie - tarpany (koń Przewalskiego), bizony amerykańskie, bawoły kaffir pasą się na stepie; Saigi to najstarsze zwierzęta kopytne, w wieku mamutów. Saiga potrzebuje wody tylko podczas silnej suszy. Istnieje wiele małych zwierząt: myszy, chomiki i skoczki. Występują również drapieżniki - fretki, lisy, łasice, gronostaje.

Historia rezerwatu Askania-Nova:
W 1874 r. F.E. Falz-Fein w nagrodę za pomyślne zdanie egzaminów do gimnazjum otrzymał od ojca wolierę dla ptaków. Piętnaście lat po ukończeniu uniwersytetu Falz-Fein Jr. zakłada unikalny park aklimatyzacji. Następnie przydziela działkę dziewiczego stepu o powierzchni 500 akrów i ogłasza ją jako zarezerwowaną na zawsze. Rezerwat przylegał do parku leśnego. Za parkiem leśnym ogrodzono tereny dziewiczego stepu, na którym mieszkały sprowadzane zewsząd antylopy, żubry, zebry, strusie. W parku aklimatyzacyjnym prowadzono prace mające na celu oswajanie i oswajanie zwierząt.

Warto zauważyć, że antylopy eland, bardzo ostrożne i unikające kontaktu z ludźmi w swojej ojczyźnie w Afryce, zostały w Askania-Nowej tak oswojone, że dały się doić. W 1910 r. na terenie ogrodu zoologicznego powstała stacja zoologiczna. Przeprowadzono wiele prac selekcyjnych. W 1919 Askania-Nova została ogłoszona parkiem narodowym, a następnie stanowym rezerwatem stepowym. W 1921 r. w granice rezerwatu Askania-Nova włączono ośrodek aklimatyzacji zwierząt stepowych, leśnych i sawannowych, w którym dano im maksymalną swobodę.
Na terenie rezerwatu odbyły się działania wojenne dwóch wojowników - wojna domowa i II wojna światowa. Po tym ostatnim rezerwat przetrwał presję biznesmenów – chętnie wykorzystywali teren pod wypas. Rezerwat przetrwał, przetrwał i kontynuował dzieło F.E. Faltz-Fein.