Łaźnie arabskie to wyjątkowo zachowany zabytek arabskiej architektury z czasów, gdy Palma de Mallorca była arabską Madiną Mayurką. Są w ogrodach domu Fontirochy. Przypuszcza się, że łaźnie zostały zbudowane w XI wieku i mogły być częścią majątku szlacheckiego muzułmanina.

Zachowała się jedynie kwadratowa centralna sala, przeznaczona do gorących kąpieli. Jej sklepienie półkoliste wsparte jest na 12 kolumnach z łukami podkowiastymi. Okna mansardowe wykonane są w ceglanej kopule. W holu widoczne są pozostałości komina i kanalizacji. Woda i para krążyły przez otwory w podwójnej podłodze. Wąski boczny korytarz prowadził do garderoby, która z kolei prowadziła do chłodnej garderoby, po której można było dostać się do samej łaźni tureckiej. Ostatnią salą była sala do zimnych kąpieli, z której nic się nie zachowało.