Kompleks klasztorny Geghart znajduje się w północno-wschodniej Armenii, 40 km od Erewania i 7 km. od Garni. Jest wykuty w skale, wyżej wzdłuż wąwozu rzeki Azat. Wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Świątynia Garni znajduje się bardzo blisko.
Dokładny czas powstania Gegharda nie został ustalony. Przypuszczalnie na początku IV wieku na tym miejscu założono klasztor zwany Ayrivank, czyli „klasztor jaskiniowy”.
W IX i X wieku klasztor był wielokrotnie rabowany i dewastowany przez arabskich najeźdźców, a w 923 został doszczętnie splądrowany i spalony. Wiele cennych rękopisów i pięknych budowli zostało zniszczonych.
Istniejący kompleks Gegharda można przypisać XII-XIII wieku. Pierwszą, około 1177 roku, była kaplica św. Grzegorz Oświeciciel. W 1215 roku wzniesiono główną świątynię Katoghike, a 10 lat później dobudowano do niej czterokolumnowy narteks. W 1240 r. W jaskini, w której znajdowało się źródło, wyrzeźbiono pierwszy kościół jaskiniowy Avazan (w tłumaczeniu - „zbiornik”).
W drugiej połowie XIII wieku książęta Proshyan nabyli kompleks klasztorny. W krótkim czasie, pod ich patronatem, kościół jaskiniowy Astvatsatsin (Matki Bożej), rodzinny grobowiec rodziny Proshyan, zhamatun w drugiej linii syna księcia Prosha - Papaka i jego żony Ruzukan, sala spotkań zbudowano klasy i liczne cele.
Oprócz budynków sakralnych klasztor posiadał także ośrodki edukacyjne, bibliotekę, bogato wyposażone pomieszczenia mieszkalne i gospodarcze.
