Apulia i trochę Rzymu. Część 10. Rzym. Niedzielne spacery (ciąg dalszy)

16 Listopad 2020 Czas podróży: z 25 Październik 2019 na 04 Listopad 2019
Reputacja: +1222
Dodaj jako przyjaciela
Napisać list

Cią g dalszy. Zacznij tutaj >>>

Kontynuowaliś my niedzielny spacer po mieś cie. Jakoś nadal nie da się kró tko napisać o Rzymie.

Za mostem Ś wię tego Anioł a, od nabrzeż a zaczyna się dzielnica rzymska, nazwana tak od mostu - Ponte (Ponte), przecina ją szeroka droga Corso Vittorio Emanuele II, gdzie zatrzymują się autobusy. Tym razem postanowiliś my udać się na spacer na prawo od ulicy, w okolice, w któ rych ż yli Florentczycy w ś redniowieczu.

San Giovanni dei Fiorentini, koś ció ł wspó lnoty florenckiej w Rzymie, co ciekawe, jest to jedyny koś ció ł , do któ rego moż na iś ć z psami i kotami.

Koś ció ł został stworzony w XVI-XVII w. przez wybitnych mistrzó w: Sansovino, della Porta, Sangallo Jr. , Galilei i Carlo Moderno, Lanfranco.

Genialny architekt Francesco Borromini jest pochowany w koś ciele,


W cią gu ostatniego roku popadł w depresję , niszczy wszystkie swoje rysunki i rysunki i postanawia popeł nić samobó jstwo, dź gają c się mieczem. Jednak nie umiera od razu i udaje mu się pokutować .

A ten oł tarz jest jego ostatnim dzieł em, grupę rzeź biarską wykonał Antonio Raggi, autor wielu rzeź b zaprojektowanych przez Berniniego (np. „Dunaj” w „Fontannie Czterech Rzek”):

Kolejną grupą rzeź biarską jest „Chrzest Chrystusa” autorstwa rzeź biarza Francesco Mochi, któ ry wyrzeź bił ś w. Weronikę w katedrze ś w. Piotra:

W krypcie znajduje się „Stopa ś w. Marii Magdaleny. Ta stopa, któ ra jako pierwsza weszł a do Grobu Zmartwychwstał ego Chrystusa. Stojak stworzył Benvenutto Cellini, a koś ci został y umieszczone w eleganckim pantofelku przez nieznanego autora.

Nastę pnie poszliś my wzdł uż Via Giulia,

ró wnolegle do nabrzeż a Tybru, został zbudowany przez Bramante na polecenie papież a Juliusza II i został nazwany imieniem zleceniodawcy. Dł uga (prawie 1.5 km) i prosta ulica ł ą czył a Watykan z okolicą Kapitolu. Ulica został a otwarta w ś wią tecznym klimacie w 1508 roku, wiele domó w z XV-XVI wieku zachował o się jako jeden zespó ł , warto po niej spacerować i patrzeć na fasady domó w, ich detale. Wiele budowli kojarzy się z nazwiskami wielkich mistrzó w renesansu.

Tylko jedna rzecz jest zł a - ze wzglę du na mał ą szerokoś ć ź le jest fotografować fasady pał acó w i koś cioł ó w.

Dom Rafaela (z balkonem), choć został ukoń czony po ś mierci artysty:

Rdzenni mieszkań cy Armenii ż yli już dalej. Koś ció ł San Biagio degli Armeni (1700), koś ció ł katolicki wspó lnoty ormiań skiej:

Gmina ze Sieny posiada wł asny koś ció ł „Ś w. Katarzyny ze Sieny na Via Giulia” (Santa Caterina da Siena a Via Giulia).

W Rzymie znajduje się kolejny koś ció ł Katarzyny ze Sieny, któ ry odwiedziliś my dzień pó ź niej.

Koś cioł y to koś cioł y, ale bez wię zienia. Ten ż ó ł ty budynek to przykł adowe „Nowe Wię zienia” (1655) papież a Innocenza X. Teraz istnieje komitet antymafijny.

Ale te kamienne bloki w pobliż u hotelu, na któ rych czę sto odpoczywają przechodnie, popularnie nazywane są „sofami Julii”, to pozostał oś ci fundamentó w niezrealizowanego budynku „Pał acu Są dó w”:


Pó ź niej zaczyna się kolejna dzielnica rzymska – „Regola”.

W centrum znajduje się dom Pietro Paolo della Zecca, wynalazcy papież a Pawł a II, wyraż enie „nuovo di zecca” – „nowe od zera” (jak z mennicy), wyszł o na ś wiat od jego nazwiska.

Po lewej stronie domu znajduje się staroż ytna ś wią tynia Rzymu – pomerium, któ re wyznaczał o ś wię tą granicę miasta.

Został o to ustalone podczas zakł adania miasta i wskazywane przez takie biał e kamienie. W tych granicach obowią zywał y tylko prawa miasta. W Rzymie nie moż na był o jej przekroczyć dla niewierzą cych i grup zbrojnych. Tak wię c odcinek hollywoodzkiego filmu „Kleopatra”, w któ rym uroczyś cie wchodzi do centrum miasta, jest mitem. Mieszkał a w willi Cezara na wzgó rzu Yannicul.

W alei moż na zobaczyć koś ció ł wspó lnoty neapolitań skiej Santo Spirito dei Napoletani:

Pał ac Falconieri, zaprojektowany przez Francesco Borrominiego:

Gł owy sokoli z dwó ch klejnotó w na fasadzie domu:

Wę gierska Akademia jest obecnie wł aś cicielem nieruchomoś ci. Moż esz się tam dostać po wcześ niejszym umó wieniu. Wszyscy podziwiają taras na dachu (zdję cie z internetu):

Malowniczy ł uk „Farnese” to niezrealizowany projekt Michał a Anioł a, wedł ug któ rego ogró d pał acu Farnese miał być poł ą czony mostem wiszą cym nad Tybrem z Villa Farnese (Farnesina) na Zatybrzu.

Wino zamiast wody lał o się w fontannie Mascherone (Wielka Maska) podczas uroczystoś ci organizowanych przez Dom Farnese. Nieznany mistrz wykorzystał materiał y ze staroż ytnych ł aź ni rzymskich.

W pobliż u znajduje się koś ció ł Santa Maria dell'Orazione e Morte. Od XVI do XIX wieku tu pochowani są bezimiennych zmarł ych, szkielety znajdują się w krypcie koś cioł a.

Dotarliś my do począ tku Via Giulia przy moś cie Sista (1479):

Chodź my dalej, przejdź my przez tory tramwajowe na Via Aurelia i dostań my się na teren ż ydowskiego getta. Fontanna Ł ez (Fontana del Pianto), na Piazza Cinque Scole,


powstał a pod koniec XVI wieku wedł ug szkicó w Giacomo della Porto, podobnie jak wiele innych fontann w historycznej czę ś ci miasta. Fontanny w tamtych czasach odgrywał y ogromną rolę jako ź ró dł o wody pitnej, do tej pory woda dostarczana jest do nich ró ż nymi akweduktami, a mieszkań cy wiedzą , gdzie jest lepsza.

Stamtą d idziemy zobaczyć sł ynną „Fontannę ż ó ł wi” na placu Mattei. Wedł ug pię knej legendy fontanna został a zbudowana w cią gu jednej nocy, ale powstał a w latach 1580-1588. zaprojektowany przez architekta Giacomo della Porta, a figury efebowe wykonał Taddeo Landini.

Wcześ niej na fontannie znajdował y się jeszcze cztery delfiny, ale potem, z powodu sł abego ciś nienia wody, był y wielokrotnie przesuwane. Teraz zdobią fontannę na placu Colonna. Ale autor ż ó ł wi, któ re teraz zastą pił y delfiny, jest nieznany, przyjmują inne zał oż enia (m. in. Bernini). Ż ó ł wie był y kilkakrotnie porywane,

zachowane oryginał y umieszczono w Muzeum Kapitoliń skim, a na fontannie są kopie.

W pobliż u znajduje się kompleks budynkó w rodziny Mattei, obejmują cy kilka pał acó w należ ą cych do tej rodziny.

Klejnotem miasta jest dziedziniec Palazzo Mattei, rodzaj skansenu. Wejś cie tam jest bezpł atne. Wszystkie skarby rzeź biarskie umieszczone są na ś cianach, a wiele pł askorzeź b jest oprawionych w wykonane dla nich rzeź bione ramy. Na drugim pię trze znajduje się loggia. Kolekcja Mattei to najbogatsza prywatna kolekcja sztuki marmurowej.

Potem przenieś liś my się z powrotem na rynek w Campo del Fiori, przed Palazzo Spada, oryginalną fontannę w formie wnę ki z nimfą :

Mijamy koś ció ł ś w. Barbary:

A ten ł adny budynek to Centralna Biblioteka Dziecię ca:

Poszliś my na Piazza Farnese:

Pał ac Ksią ż ą t Farnese (ten sam ł uk nad Via Giulia) to jeden z najpię kniejszych pał acó w w Rzymie, wspaniał e arcydzieł o renesansu, dzieł o Sangallo Mł odszego (elewacje frontowe i boczne), Michał a Anioł a ( gzyms, balkon, loggia i wię kszoś ć dziedziń ca) oraz della Porta (tylna elewacja z duż ą loggią z widokiem na Via Giulia). Budowę ukoń czono w 1589 roku. Dziś mieś ci się tu ambasada francuska.


Na Piazza Farnese znajdują się dwie bliź niacze fontanny, zbudowane przez architekta Carlo Rainaldiego (1626). Wykonane są z egipskiego granitu i skł adają się z kilku misek o ró ż nej wielkoś ci.

Jedyny koś ció ł na rynku - ś w. Brygidy (S. Brigida) - powstał tu przed pał acem w 1391 roku, w roku kanonizacji szwedzkiej ś wię tej.

Oto Campo del Fiore, jedyny zabytkowy plac w Rzymie, na któ rym nie widać koś cioł a. Ale ż aden plac nie jest kompletny bez fontanny, fontanna ta został a podarowana Campo de Fiori przez ratusz w Rzymie w 1898 roku. Jest to dokł adna kopia starej fontanny z XVI wieku, z jakiegoś powodu zniszczonej.

Na ś rodku rynku znajduje się pomnik Giordano Bruno, w miejscu jego ś mierci w poż arze Inkwizycji.

W cią gu dnia jest tu bardzo tł oczno, wł ó czą się setki mieszkań có w i turystó w. Nie nazwał bym cen na rynku tanio, ale cał kiem normalne jest kupowanie sera i owocó w na przeką skę .

Hotel pokryty bluszczem:

Po przeką sce postanowiliś my przyjrzeć się obrazom wielkiego Caravaggia, w Rzymie jest ich ponad dwadzieś cia, siedem z nich znajduje się w koś cioł ach.

Przechodzimy do obszaru Sant'Eustachio, nazwanego na cześ ć ś w. Eustachego (Eustachego) i koś cioł a o tej samej nazwie.

Eustquechio w pierwszej poł owie swojego dojrzał ego ż ycia był generał em Placidiusem. Podczas jednego z polowań na jelenia zobaczył zł oty krzyż na czole zwierzę cia. Był to dla niego znak przyję cia chrześ cijań stwa. Nastę pnie przyją ł ś mierć wraz z rodziną na polecenie cesarza Tytusa.

W miejscu jego ś mierci wzniesiono koś ció ł , obecna fasada pochodzi z 1720 r. , dzwonnica jest starsza - XII wiek.

Na szczycie koś cioł a jeleń z krzyż em na czole:

W pobliż u znajduje się sł ynna kawiarnia Sant'Eustachio Il Caffè , któ ra serwuje najlepszą kawę w Rzymie. Kawiarnia istnieje od 1800 roku, nowoczesny budynek z 1933 roku. Kawiarnię odwiedził o wiele ś wiatowych osobistoś ci.


Kawa tutaj jest naprawdę doskonał a w bardzo przystę pnej cenie, jeś li nie siedzisz przy stolikach (plus toaleta, co jest waż ne dla podró ż nych).

A nad tym wszystkim wznosi się , wkrę cają c się w niebo, wspaniał a spirala Borromini, iglica koś cioł a San Ivo Sapienza, koś ció ł Uniwersytetu:

Koś ció ł jest otwarty dla publicznoś ci tylko trzy godziny w tygodniu, od 9 do 12 w niedzielę . Odwiedziliś my go raz pię ć lat temu. Oto zdję cie:

Borromini bardzo rzadko udawał o się ukoń czyć dzieł o w Rzymie.

Koś ció ł ten jest jednym z nielicznych wyją tkó w, w któ rych ujawnił się talent genialnego architekta. Wnę trze ma minimum wystroju, czyste linie i biał y kolor.

Potem udaliś my się na jeden z najpię kniejszych placó w w Rzymie - Piazza Navona, zwykle jest tu duż o wię cej ludzi.

Sł ynna „Fontanna Czterech Rzek” wykonana przez czterech rzeź biarzy wedł ug projektu Berniniego.

Przewodnicy wycieczek karmią opowieś ciami turystó w, tak jakby postacie fontanny Berniniego przeraził koś ció ł ś w. Agnieszki, w pracach, przy któ rych brał udział Borromini.

Niestrudzony Giacomao della Porta w latach 1574-1575. zainstalował tu swoje fontanny, jednak przez trzysta lat fontanna „Neptun” był a bez posą gó w.

Nastę pnie dodano do niego figury Neptuna i najady (rzeź biarzy della Bita i Zappala).

Ta sama historia z fontanną Maura, figura Maura został a zainstalowana przez Berniniego w 1653 roku (oryginał znajduje się obecnie w Muzeum Borghese).

Jeś li skrę cisz z „Fontanny Czterech Rzek” w alejkę , moż esz udać się do koś cioł a francuskiej społ ecznoś ci San Luigi Francheisi, ale opowiem o tym w nastę pnej historii.

Kontynuacja tutaj >>>

Tłumaczone automatycznie z języka rosyjskiego. Zobacz oryginał
Aby dodać lub usunąć zdjęcia w relacji, przejdź do album z tą historią