Поехать на Адриатику планировали давно и, наконец, в этом году собрались. Сразу же стал вопрос – Хорватия или Черногория. После изучения отзывов в Интернете выбрали Хорватию, тем более что в турфирме советовали тоже её. Отель Waterman Supetrus о.Брач.
Так как ехали на машине, появились сомнения, как позже выяснилось обоснованные, сможем ли мы поездить по стране, но все же согласились. Решили Хорватию смотреть по дороге туда и обратно.
Чтобы больше увидеть, после Загреба в Карловаце свернули с магистрали. Хорватия понравилась. Прекрасные горные виды, чистый воздух, непривычные ароматы. По дороге в основном сёла, живут в них хорваты небогато хотя особенности бедности тоже незаметно. Иногда встречались следы войны – сгоревшие дома, знаки от пуль на стенах, но редко. Дороги хорошие и вот, заночевав по дороге, доехали до Сплита. Там в порт на паром и приблизительно через час мы на острове Брач в Супетаре.
Хотя отель и находится недалеко от центра города, всё же пришлось его немного поискать. Пару раз останавливались, спрашивали дорогу. То, что хорваты понимают украинский, оказалось не совсем правдой, но кое как «порозумітись» можно. Вот и отель.
Что сразу бросилось в глаза, так это балконы завешаные разноцветными полотенцами. Как позже выяснилось, причина этой иллюминации в какой то сложной системе то ли залога, то ли оплаты за пляжные полотенца. Потом мы тоже не стали в ней разбираться, пошли и купили свои, но все по порядку.
На рецепции было полно народу, особенного внимания к себе мы не ощутили. Чему тут удивляться – отель большой народу много. Однако долго ждать нас тоже не заставили. Сразу взяли документы, сказали часок погулять, так как номер ещё не готов. Правда, поселение было с 14.00, а мы приехали в 12.00. Что ж, погулять так погулять. Поставили машину на стоянку (платная, 4 евро в день), пошли осматриваться.
Отель очень большой. Состоит из нескольких частей – «Кактус», «Адриа клаб», «Холидей клаб» и ещё что-то, до конца не разобрались. Несколько бассейнов, ресторанов. До моря недалеко.
Само море можно условно разделить на две части – на востоке небольшая тихая бухта, повёрнутая в сторону порта Супетара и на севере основная береговая линия. Бухта была хорошая, с песчаным дном и мелкой галькой на берегу, неглубокая, как раз для детей. Но людей там было всегда много, а где много людей там много и мусора. Северный берег был совсем другим – сверху бетонные платформы, затем 5-10 метров крупной гальки, пирсы которые заходили дальше в море. С пирсов в море прыгали или спускались по лесенках, а с берега заходили только в тапочках. Дно моря было в камнях, иногда острых, попадались морские ежи, так что тапочки были нелишними. Берег и пирсы заставлены лежаками с зонтиками, платными. Один лежак чуть больше 3-х евро(25 кун), зонтик чуть меньше 3-х евро(20 кун) в день. Пляжи все городские. Людей сравнительно немного.
Но вернемся к отелю. Территория большая, довольно чистая, зелёная. Растут пушистые сосны, толстенькие пальмы, инжир, оливки, какие-то кусты выше человеческого роста (кажется рододендрон), лаванда … тут мои познания в ботанике заканчиваются. И все это пахнет. Потом мне очень нравилось ходить по территории. Жаль только, скамеек не было, чтобы сесть и посидеть.
Так прошел час и мы вернулись на рецепцию. Там нам сразу дали ключ от номера и карту территории, на которой отметили где наш корпус, ресторан, бассейн. Никаких сопровождающих. Наша часть отеля называлась «Адриа клаб». Нашли быстро, вот и наша комната. Знаете, я ожидал худшего. Комната оказалась очень пристойной. Не маленькая, недавно сделан ремонт, свежая мебель и сантехника. Большая двуспальная кровать для нас с женой и односпальная для ребенка. Нормальный телевизор (правда, только один русский канал), кондиционер, небольшой балкончик. Очень удобный санузел.
Поскольку обед заканчивался в 14.00 мы сначала поели, потом разложили вещи и начался наш отдых.
Об отдыхе. Начну с моря. Почему-то я думал что оно будет теплее. Температура воды как и Черном, но само море совсем другое. Более солёное, прозрачное, непередаваемого сине-зеленого цвета. Пляжи, как я уже писал, все городские. С одной стороны это минус – их недостаточно убирают (хотя грязно не очень), а с другой стороны плюс – вечером можно было погулять вдоль моря, полюбоваться закатом.
Погода очень комфортная. . Днем температура поднималась до 30 градусов, может немного выше, но на вечер жара спадала, ночи задушливыми не были. Спали с открытой балконной дверью, кондиционер не включали. Дождя за две недели не было. Один день был немного пасмурным.
Проживание. О номере я уже писал. Понравился. Убирали и меняли полотенца ежедневно, постель меняли три раза за две недели по какому-то только им известному графику (то через 5 дней, то через 2). Чаевых в номере не оставляли, не думаю что там это принято.
Питались по системе «всё включено». Любители турецкого отдыха будут разочарованы, но голодными тоже не останетесь. Выбор есть, хотя без излишеств. Жене не понравилось. На вопрос «что не так?» ответила «готовят, как у нас, а хочется чего-то экзотического». Когда же я напомнил о тушеных мидиях и рисе с креветками, последовал ответ «я этого не ем»… Женская логика. Спиртное тоже предлагалось. Вино понравилось, пиво так себе. Хороший заварной кофе.
Анимация. Для детей очень хорошо. Дочка из мини-клуба не вылазила. Для взрослых даже не знаю что написать. Днём игры, гимнастика, а вечером какие-то представления на которые почти никто не ходит. Чем же заняться вечером? После ужина мы всегда шли к морю смотреть закат. Потрясающе красиво. Жаль только, солнце очень быстро садилось. Затем начинался вечерний променад. От отеля к центру Супетара вдоль моря шла улочка. Не спеша её можно было пройти минут за 15-20. По обе стороны улочки были размещены магазинчики, кафе, игровые аттракционы. Продавались картины, сувениры, играла музыка. Когда солнце заходило, улочка наполнялась людьми. Каждый находил себе занятие по вкусу - кто смотрел, как рисуют художники, кто ел мороженное (очень вкусное), кто попивал вино, а кто и купался в море. Так вечер и проходил.
С экскурсиями было трудно – остров. На пароме поехали сами в Сплит, походили по узеньким улочкам старого города, взобрались на какую-то колокольню, да и приехали назад. На небольшом кораблике ездили в пиратский городок Омиш в компании поляков и итальянцев (в основном). Там пересели на лодочки , покатались по каньону среди гор. Красиво. Но всё молча, без гида. Хорошо вино на кораблике подавалось в неограниченном количестве. Так что к концу поездки все дружно общались на каком-то польско-итальянском диалекте.
Несколько слов об отдыхающих. Публика самая разная. По национальности вся Европа – от итальянцев до норвежцев. По состоятельности люди тоже самые разные. На автостоянке можно было увидеть и Фиат Уно и БМВ Х5. Украинцы и россияне тоже были, но не больше остальных. Вели себя воспитано, всё через «эскюзьми», улыбались друг другу. Конечно, нахалы иногда попадались, не без этого, но редко.
Что ещё? С обменом денег проблем нет. Меняют в отделениях банков, на почте, есть и просто обменные пункты. Курс 7,25 кун за евро. Покупали домой сувениры, вино, летнюю обувь со скидками.
Такой вот получился отдых. Все демократично. Европа. А по дороге домой попали в аварию, и пришлось увидеть Хорватию «изнутри». Но это уже совсем другая история.
Wyjazd nad Adriatyk planowaliś my od dawna i wreszcie spotkaliś my się w tym roku. Natychmiast pojawił o się pytanie - Chorwacja czy Czarnogó ra. Po przestudiowaniu recenzji w Internecie wybrali Chorwację , zwł aszcza ż e doradzał o jej ró wnież biuro podró ż y. Waterman Hotel Supetrus Brac.
Odką d jechaliś my, pojawił y się wą tpliwoś ci, jak się pó ź niej okazał o, czy moż emy podró ż ować po kraju, ale i tak się zgodziliś my. Postanowiliś my spojrzeć w tę i z powrotem na Chorwację.
Aby zobaczyć wię cej, za Zagrzebiem w Karlovacu zjechali z autostrady. Podobał a mi się Chorwacja. Pię kne gó rskie widoki, czyste powietrze, niezwykł e aromaty. Po drodze, gł ó wnie wsie, Chorwaci ż yją w nich oszczę dnie, choć osobliwoś ci biedy też są niezauważ alne. Czasem był y ś lady wojny - spalone domy, ś lady po kulach na ś cianach, ale rzadko. Drogi są dobre i po nocy spę dzonej w drodze dotarliś my do Splitu. Tam promem do portu i okoł o godziny pó ź niej jesteś my na wyspie Brac w Supetarze.
Mimo, ż e hotel znajduje się blisko centrum miasta, nadal musieliś my go trochę poszukać . Zatrzymywaliś my się kilka razy, pytaliś my o drogę . To, ż e Chorwaci rozumieją ukraiń ski, okazał o się nie do koń ca prawdą , ale moż na coś „zrozumieć ”. Oto hotel.
To, co od razu przykuł o moją uwagę , to balkony ozdobione kolorowymi rę cznikami. Jak się pó ź niej okazał o, przyczyną takiego oś wietlenia w zł oż onym systemie jest albo kaucja, albo opł ata za rę czniki plaż owe. Wtedy też tego nie zrozumieliś my, poszliś my i kupiliś my wł asne, ale wszystko jest w porzą dku.
Recepcja był a peł na ludzi, nie zwracaliś my na siebie uwagi. Czemu się tu dziwić - w hotelu jest wielu wspaniał ych ludzi. Jednak nie musieliś my dł ugo czekać . Natychmiast zabrał em dokumenty, powiedział godzinny spacer, ponieważ pokó j nie jest gotowy. Jednak rozliczenie był o od godziny 14.00, a przyjechaliś my o 12.00. Có ż , wybierz się na taki spacer. Postawił em samochó d na parkingu (pł atny, 4 euro dziennie), poszedł em na inspekcję.
Hotel jest bardzo duż y. Skł ada się z kilku czę ś ci - "Cactus", "Adria Club", "Holiday Club" i czegoś innego, nie do koń ca zrozumiał ego. Kilka basenó w, restauracje. Niedaleko od morza.
Samo morze moż na podzielić na dwie czę ś ci - na wschodzie mał a spokojna zatoka, zwró cona w stronę portu Supetar, a na pó ł nocy gł ó wna linia brzegowa. Zatoka był a dobra, z piaszczystym dnem i mał ymi kamykami na brzegu, pł ytka, tylko dla dzieci. Ale zawsze był o tam duż o ludzi, a tam, gdzie jest duż o ludzi, jest duż o ś mieci. Pó ł nocny brzeg był zupeł nie inny – na szczycie betonowe platformy, potem 5-10 metró w duż ych kamykó w, pomosty, któ re szł y dalej w morze. Z pomostó w wskakiwali do morza lub schodzili po schodach, a z brzegu schodzili tylko w kapciach. Dno morza był o w kamieniach, czasem ostrych, natrafiał y jeż owce, wię c kapcie nie był y potrzebne. Brzeg i pomosty wył oż one są leż akami z parasolami, pł atnymi.
Jeden leż ak kosztuje nieco ponad 3 euro (25 kun), parasol – nieco mniej niż.3 euro (20 kun) dziennie. Wszystkie plaż e są miejskie. Ludzi jest stosunkowo mał o.
Ale z powrotem do hotelu. Teren jest duż y, doś ć czysty, zielony. Są puszyste sosny, gę ste palmy, figi, oliwki, niektó re krzewy wyż sze od czł owieka (wydaje się , ż e rododendron), lawenda… na tym koń czy się moja wiedza botaniczna. I to wszystko pachnie. Wtedy naprawdę podobał o mi się spacerowanie po okolicy. Szkoda, ż e nie był o ł awek do siedzenia i siedzenia.
Minę ł a godzina i wró ciliś my do recepcji. Tam od razu dostaliś my klucz do pokoju i mapę okolicy, na któ rej zaznaczono, gdzie znajduje się nasz budynek, restauracja, basen. Brak opiekunó w. Nasza czę ś ć hotelu nazywał a się Adria Club. Znaleziony szybko, oto nasz pokó j. Wiesz, spodziewał em się najgorszego. Pokó j okazał się bardzo przyzwoity. Nie mał e, niedawno odnowione, ś wież e meble i hydraulika.
Duż e podwó jne ł ó ż ko dla mojej ż ony i pojedyncze ł ó ż ko dla dziecka. Normalny telewizor (choć tylko jeden rosyjski kanał ), klimatyzacja, mał y balkon. Bardzo wygodna ł azienka.
Ponieważ obiad skoń czył się o 14, najpierw zjedliś my, potem rozpakowaliś my się i zaczą ł się odpoczynek.
O odpoczynku. Zacznę od morza. Z jakiegoś powodu pomyś lał em, ż e bę dzie cieplej. Temperatura wody jest taka sama jak w Morzu Czarnym, ale samo morze jest zupeł nie inne. Bardziej sł ony, przezroczysty, nieopisany niebiesko-zielony kolor. Plaż e, jak pisał em, są miejskie. Z jednej strony to minus - nie są wystarczają co posprzą tane (choć niezbyt brudne), a z drugiej plus - wieczorem moż na był o spacerować wzdł uż morza, podziwiać zachó d sł oń ca.
Pogoda jest bardzo przyjemna. . W cią gu dnia temperatura wzrosł a do 30 stopni, moż e trochę wyż ej, ale wieczorem upał opadł , noce nie był y duszne. Spał z otwartymi drzwiami balkonowymi, klimatyzacja nie był a wliczona w cenę . Od dwó ch tygodni nie padał o.
Jeden dzień był trochę pochmurny.
Zakwaterowanie. O numerze już pisał em. Lubię to. Rę czniki był y codziennie sprzą tane i zmieniane, ł ó ż ko był o zmieniane trzy razy w cią gu dwó ch tygodni wedł ug tylko im znanego harmonogramu (potem za 5 dni, potem za 2). Napiwkó w nie pozostawiono w pokoju, nie są dzę , ż eby był o to tam akceptowane.
Jedliś my na zasadzie all inclusive. Fani tureckich wakacji bę dą zawiedzeni, ale Ty też nie bę dziesz gł odny. Jest wybó r, choć bez dodatkó w. Mojej ż onie się to nie podobał o. Na pytanie „co jest nie tak? Odpowiedział a: „Oni gotują tak jak my, ale chcę coś egzotycznego”. Kiedy przypomniał o mi się duszone mał ż e i ryż z krewetkami, odpowiedź brzmiał a „nie jem tego”… Kobieca logika. Oferowano ró wnież alkohol. Podobał o mi się wino, piwo takie sobie. Dobra parzona kawa.
Animacja. Bardzo dobre dla dzieci. Có rka nie wyszł a z miniklubu. Dla dorosł ych nawet nie wiem, co napisać . Po poł udniu gry, gimnastyka, a wieczorem przedstawienia, na któ re prawie nikt nie chodzi.
Co robić wieczorem? Po obiedzie zawsze wybieraliś my się nad morze, aby obejrzeć zachó d sł oń ca. Oszał amiają co pię kna. Szkoda, sł oń ce zaszł o bardzo szybko. Potem rozpoczą ł się wieczorny spacer. Od hotelu do centrum Supetaru biegł a aleja biegną ca wzdł uż morza. Powoli moż na go był o przejś ć w 15-20 minut. Po obu stronach ulicy znajdował y się sklepy, kawiarnie i atrakcje zwią zane z grami. Sprzedawano obrazy i pamią tki, puszczano muzykę . Gdy zaszł o sł oń ce, ulica wypeł nił a się ludź mi. Każ dy znalazł coś dla siebie - niektó rzy obserwowali malowanie artystó w, niektó rzy jedli lody (bardzo smaczne), niektó rzy pili wino, a niektó rzy ką pali się w morzu. Tak miną ł wieczó r.
Trudno był o z wycieczkami - wyspa. Promem sami pojechaliś my do Splitu, przeszliś my wą skimi uliczkami starego miasta, wspię liś my się na dzwonnicę i wró ciliś my. Na mał ym statku popł ynę liś my do pirackiego miasta Omis w towarzystwie Polakó w i Wł ochó w (gł ó wnie).
Tam przenieś li się do ł odzi, przejechali kanion wś ró d gó r. Pię kna. Ale wszystko w ciszy, bez przewodnika. Dobre wino na statku podawano w nieograniczonych iloś ciach. Tak wię c pod koniec podró ż y wszyscy rozmawiali w jakimś polsko-wł oskim dialekcie.
Kilka sł ó w o wczasowiczach. Publicznoś ć jest bardzo ró ż na. Wedł ug narodowoś ci cał a Europa - od Wł ochó w po Norwegó w. Pod wzglę dem wypł acalnoś ci ludzie są ró wnież bardzo ró ż ni. Na parkingu moż na był o zobaczyć Fiata Uno i BMW X5. Byli też Ukraiń cy i Rosjanie, ale nie wię cej. Zachowywali się grzecznie, przez „usprawiedliwienia”, uś miechają c się do siebie. Oczywiś cie czasami spotykano się z bezczelnoś cią , nie bez niej, ale rzadko.
Co jeszcze? Nie ma problemó w z wymianą pienię dzy. Przebierają się w placó wkach bankowych, na poczcie, a tam są tylko kantory. Kurs wymiany 7.25 kuny za euro. Kupiliś my pamią tki, wino, letnie buty ze zniż ką.
Tak potoczył a się reszta. Wszystko jest demokratyczne. Europa.
A w drodze do domu mieliś my wypadek i musieliś my zobaczyć Chorwację „od ś rodka”. Ale to zupeł nie inna historia.