Scytyjski Neapol - rezerwat archeologiczny. Kiedyś w Symferopolu - było to w 1827 r. - miłośnik antyków, miejscowy tubylec, spotkał wóz wyładowany kamieniem, zjeżdżający z traktu Kermenchik, skąd zabierali kamień na potrzeby budowlane. Przez czysty przypadek ta dociekliwa osoba zwróciła uwagę na dwie tablice: na jednej wyrzeźbiono wizerunek jeźdźca, na drugiej napis w starożytnej grece. Odkrycie stało się znane naukowcom. Po przeprowadzeniu wykopalisk na terenie kamieniołomu odkryli fragment marmurowej płaskorzeźby przedstawiającej starca i młodzieńca, znaleziono monety greckie i rzymskie.

Jedna z inskrypcji wspominała scytyjskiego króla Skilura, który żył ponad 2 tysiące lat temu. Nazwa ta była już znana z opisów starożytnego greckiego geografa i historyka Strabona oraz z monet miasta Olbia. Porównując obrazy na monetach i płaskorzeźbie, naukowcy byli przekonani, że na talerzu przedstawiony jest król Skilur. Dokonano więc sensacyjnego odkrycia stolicy późnego państwa scytyjskiego - scytyjskiego Neapolu, czyli Neapolis (z greckiego „nowe miasto”).
Miejsce dla miasta zostało wybrane bardzo dobrze: terytorium jest trójkątem skierowanym na północ, od północnego wschodu znajduje się naturalna ochrona - stromo opadające skały Pietrowskie, na zachodzie - głęboka, trudno dostępna belka, wzdłuż linii klifu w którym znajdował się mur obronny. W wyniku badań archeologicznych otwarto w naszych czasach główne bramy miasta i południowy mur obronny. Szczególnie interesujące jest mauzoleum Scytów i historia jego wykopalisk. Po zewnętrznej stronie muru obronnego jeden z mieszkańców wybrał glinę na potrzeby gospodarstwa domowego. Odkryto starożytny pochówek - rząd skrzyń grobowych spoczywających jedna nad drugą. Kiedy dotarli do skały, uznali, że wykopaliska zostały zakończone. Ale w skale było zagłębienie przykryte płytą. Najwcześniejszy był pochówek, datowany na II wiek p.n.e. PNE. i, w przeciwieństwie do innych, nie splądrowane w starożytności. Dla człowieka spoczywającego w kamiennym grobowcu wzniesiono mauzoleum. Zwykle Scytowie chowali swoich bliskich w kurhanach lub kryptach. Swoim bogactwem pochówek ten przypominał grobowce wielkich kopców. Znany antropolog M. M. Gerasimov zrekonstruował wygląd zmarłego z czaszki. Tak więc odkryto grób króla Skilura. Mauzoleum jest jedynym tego typu zabytkiem w osadach scytyjskich. Jego położenie po raz kolejny potwierdza znaczenie Neapolu jako gospodarczego i kulturalnego centrum późnego państwa scytyjskiego, stolicy Małej Scytii.