Złożony pomnik przyrody (1947) w Simeiz, podniesiony do rangi znaczenia państwowego (1984).

Dziwaczny kształt góry uzasadnia jej nazwę: przyglądając się uważnie, naprawdę odgadujesz „głę”, jakby przykucnęła na brzegu, wyżej na zboczu - zakrzywiony 260-metrowy „plecy”, a następnie „ogon” olbrzyma Kot. W pobliżu rozrzucone są inne oryginalne skały wapienne: Diva, która weszła do morza, fragmenty zniszczonego przez sztorm Mnicha, Panea, Skrzydło Łabędzia. Niektóre z nich związane są z tradycjami mitycznymi i legendami. Na zboczach Koszki znajduje się prawdziwe muzeum ukształtowania terenu: kamienny chaos przeplata się z majestatycznymi szczytami i wieżami, obfitymi koleinami krasowymi.

80-metrowa kopalnia krasowa wchodzi w głąb masywu. A na tym geologicznym fundamencie, niczym szmaragdowy koc, rozciągają się reliktowe lasy. W tym naturalnym muzeum botanicznym rosną wysokie jałowce i truskawki, sosna krymska, igła pontyjska, czysta róża, pistacja, wymienione w Czerwonej Księdze. Góra Koshka jest jedynym siedliskiem fumany z liśćmi tymianku w WNP. W czerwonych księgach wymieniono 16 gatunków lokalnych roślin.