Góra Mitrydates wznosi się jak wysoka kopuła nad Kerczem. Dwa i pół tysiąca lat temu znajdował się akropol starożytnego Panticapaeum, stolicy królestwa Bosforu. Górę opasano murami, nad nią górowała rezydencja królewska, kamienne świątynie lśniły bielą. Na stokach bogata zabudowa mieszkalna. Budynki o powierzchni około stu hektarów schodziły do ​​rzeki Panticapı, obecnej Melek-Chesme.

Mitrydates był wykopywany przez długi czas. Spośród wszystkiego, co zostało zbadane przez archeologów, szczególnie interesujące są pozostałości po pritaneum – budynku użyteczności publicznej z pierwszych wieków naszej ery. Niektóre znaleziska archeologiczne są eksponowane w Petersburgu - w Sali Bosforskiej Ermitażu, większość - w Kerczeńskim Muzeum Historyczno-Archeologicznym.
Obelisk Chwały na szczycie Mitrydatesa. Wyczyny wyzwolicieli Kerczu - żołnierzy Armii Primorye i flotylli wojskowej Azowa - uwiecznia trójścienny obelisk o wysokości 24 metrów, wzniesiony w 1944 roku na szczycie góry Mitrydates, zaprojektowany przez architekta Ginzburga. Pomnik spoczywa na masywnym cokole w kształcie trójliści, na którego występach umieszczono 76-milimetrowe działa. W 1959 roku zapalił się tu Wieczny Płomień.