W środkowej części górzystego Krymu, u podnóża Babugana, na Jaili i częściowo na południowym zboczu Głównego Grzbietu, znajdują się tereny Krymskiego Rezerwatu Przyrody. Jest to największy chroniony obszar przyrodniczy na półwyspie (33,4 tys. ha).

Krymski rezerwat przyrody jest zamknięty dla bezpłatnego zwiedzania. Aby się z nim zapoznać, można udać się do bardzo ciekawego, gustownie i naukowo udekorowanego Muzeum Przyrody w Ałuszcie. Jego ekspozycje opowiadają o historii rezerwatu, o bieżącej pracy jego pracowników w ochronie flory i fauny, o działalności badawczej kilku pokoleń naukowców. Świetnie wykonane dioramy odzwierciedlają życie chronionych lasów, roślinność na górskich płaskowyżach, ukazują wyjątkowo piękne krajobrazy górskiego lasu Krymu. Wycieczkom po salach Muzeum towarzyszy śpiew ptaków, utrwalony na filmie w wiosennym lesie.
Obok muzeum otwarto 6-hektarowe arboretum, które prezentuje 160 gatunków drzew i krzewów oraz 170 gatunków roślin zielnych. W zagrodach i gniazdach żyją zwierzęta i ptaki - najciekawszi mieszkańcy krymskiej puszczy.
Obecnie, w porozumieniu z rezerwatem, organizowane są wycieczki na teren samego rezerwatu. Prawie 95% rezerwatu zajmują gęste lasy dębowe, bukowe i sosnowe. Tylko oddzielne obszary yayla i kilka polan są bezdrzewne. Flora rezerwatu składa się z prawie 1150 gatunków (44% ogólnej flory Krymu), w tym wielu roślin endemicznych Krymu (klon Stevena, drzewko Biebersteina, ealfa Yaylin, cebula jesionowa itp.). W lesie można spotkać olbrzymie drzewa: dąb, cis, olcha... Takich olbrzymów w gospodarstwie jest ponad 200. W lasach żyją jelenie, sarny, lisy górskie, borsuki i inne ssaki - łącznie 40 gatunków. Z powodzeniem aklimatyzowano tu muflona z Korsyki, wiewiórkę z Ałtaju, dzika z Dalekiego Wschodu. Wiele rzadkich zwierząt i roślin jest wymienionych w czerwonych księgach. Dumą chronionych lasów jest jeleń krymski. To największe i najpiękniejsze zwierzę górzystego Krymu. Liczebność zwierząt - jeleni, saren, dzików, muflonów - jest utrzymywana na określonym poziomie w celu zachowania gruntów leśnych.
W ramach gospodarki rezerwowej na zboczu góry w pobliżu wodospadu nazwanego na cześć N.A. Golovkinsky, badacz Krymu, jest jedynym rodzimym miejscem wzrostu brzozy krymskiej. Każda z tych północnych piękności jest żywą spadkobierczynią odległej epoki lodowcowej, kiedy w surowym klimacie na yayla utworzyły się rozległe pola śnieżne. Stopniowo, w miarę ocieplania się pogody, brzoza zaczęła wymierać i przetrwała jedynie w postaci niewielkich zagajników w najbardziej niedostępnych, zacienionych i wilgotnych miejscach pasma głównego Main. Choć może się to wydawać dziwne, pierwszą brzozę na Krymie odkrył nie botanik, ale wielki poeta A.S.

Aby wejść do rezerwatu należy uzyskać pozwolenie i zapłacić za bilety. Można to zrobić w dyrekcji. Przy suchej pogodzie dostęp do rezerwatu nad klasztorem Kozma-Demianovsky może być zamknięty.