Solunto to starożytne miasto w pobliżu Palermo, założone w IV wieku p.n.e. Kartagińczycy na płaskowyżu w górach Catalfano.

Pierwsze wykopaliska archeologiczne na terenie Solyunto przeprowadzono w XIX wieku - część miasta została prawie całkowicie odkopana. Dalsze prace prowadzono w drugiej połowie XX wieku. Wtedy to odkryto znaczną część zabudowy miejskiej, co umożliwiło rekonstrukcję Solyunto. Antykwarium, znajdujące się przy wejściu na teren wykopalisk, eksponuje przedmioty z dwóch domów Solunto: dwie kadzielnice, ceramikę z IV wieku p.n.e. oraz fragmenty malowanego tynku. Można tu również zobaczyć trzy tablice w stylu kartagińskim, niewielką płaskorzeźbę przedstawiającą jeźdźców, kapitele kolumn z czasów starożytnego Rzymu, statuetki i kilka monet z różnych miast Sycylii.
Niedaleko od dzielnicy zwykłych mieszkańców znajduje się strefa z najbardziej luksusowymi budynkami, z których pozostały jedynie ruiny i fragmenty mozaik. Gimnazjum zostało wykopane w połowie XIX wieku: we wnętrzu zachowała się mozaikowa posadzka i rysunki, odrestaurowane w drugiej połowie I wieku. Dom Ledy to kolejna dobrze zachowana budowla, odkryta w 1963 roku. Pomieszczenia domu i ściany jego zadaszonej galerii były bogato zdobione mozaikami i obrazami, które uzupełniały różnorodne rzeźby, w tym trzy małe postacie kobiece w ubraniach, z których dwie zostały wykonane z marmuru, a jedna z wapienia. W pobliżu stoi imponujący zespół budynków, jednoznacznie interpretowanych jako świątynia. Po lewej stronie znajduje się ołtarz z pochyloną płytą, która łączyła ołtarz z misą, prawdopodobnie ta ostatnia służyła do zbierania krwi ofiar. W centralnej części kompleksu odbywały się ceremonie modlitewne. Do tej pory nic nie wiadomo o przeznaczeniu trzeciej części kompleksu, z której zachowały się jedynie ruiny.
Z miejsca, w którym znajduje się Solunto, otwiera się wspaniały widok na Morze Tyrreńskie, Capo Zafferano i Porticello Bay.