Базиліка Сан-Домініко Bazylika San Domenico

Ocena 8110

Jedna z gł ó wnych i najcenniejszych ś wią tyń Bolonii. We wnę trzu koś cioł a znajdują się liczne dzieł a mistrzó w sztuki, w tym rzeź by Michał a Anioł a. Plac przed ś wią tynią wył oż ony jest kamykami rzecznymi, tak jak w staroż ytnoś ci. Koś ció ł San Domenico jest poś wię cony ś w. Dominikowi, zał oż ycielowi Zakonu Kaznodziejskiego (dominikanó w lub zakonu dominikanó w). Dominik Guzmá n, któ ry przybył do Bolonii w styczniu 1218 roku, nabył koś ció ł San Nicolo delle Vigne, w któ rym obecnie stoi bazylika. Po ś mierci Dominika (6 sierpnia 1221) zakonnicy postanowili wybudować duż y koś ció ł , w któ rym mogliby uczcić pamię ć ś wię tego.
Koś ció ł rozbudowano, w latach 1228-1240 wybudowano nowy zespó ł klasztorny. Zburzono czę ś ć apsydową koś cioł a San Nicolo, a nawę powię kszono i przekształ cono w bazylikę ś w. Dominika. Nowe sanktuarium stał o się wzorem dla wielu innych koś cioł ó w dominikań skich na cał ym ś wiecie.
Dzisiejsza fasada bazyliki San Domenico jest surowa romań ska i pochodzi z 1240 roku, a prace konserwatorskie przeprowadzono w 1910 roku. Poś rodku fasady nad wejś ciem gł ó wnym znajduje się duż e okno rozetowe. W lunecie nad portalem znajduje się kopia mozaiki (1921) przedstawiają ca ś wię tego Dominika bł ogosł awią cego Bolonię.
Wnę trze bazyliki odrestaurował w latach 1727-32 Carlo Francesco Dotti, któ ry poł ą czył dwie ś redniowieczne budowle w jedną jasną budowlę . W wystroju koś cioł a, wykonanym w stylu barokowym, moż na wyró ż nić trzy nawy (jedną ś rodkową i dwie boczne), kilka kaplic bocznych, transept, chó r i apsydę . W lunetach nawy gł ó wnej, nad kolumnami joń skimi, znajduje się.10 malowideł przedstawiają cych epizody z historii koś cioł a. Dwa pierwsze są dzieł em Giuseppe Pedrettiego (1697 - 1778), pozostał e - Vittorio Bigari (1692 - 1776).
Renesansowy drewniany chó r, stworzony przez Fra Damiano i Bergamo, przez wspó ł czesnych okreś lany był jako ó smy cud ś wiata, podziwiany był takż e przez Karola V.
Z kaplic bazyliki moż na wyró ż nić:
- kaplica ś w. Dominika, w któ rej w marmurowej trumnie przechowywane są szczą tki ś wię tego. Począ tkowo szczą tki Dominika umieszczono w prostym marmurowym sarkofagu, umieszczonym na posadzce w prawej nawie koś cioł a. Pó ź niej, gdy wielu pielgrzymó w przybył o zobaczyć gró b, z któ rych wię kszoś ć po prostu nie mogł a zobaczyć grobu z powodu duż ej liczby osó b stoją cych przed nim - pojawił a się potrzeba nowej kapliczki. Rozbudowa kaplicy ś w. Dominika, któ ra jest dziś arcydzieł em sztuki, był a prowadzona w oddzielnych etapach przez najlepszych ó wczesnych rzeź biarzy i trwał a prawie 500 lat. Szczą tki ś wię tego przeniesiono do nowego sarkofagu – Arki ś w. Dominika (Arca di San Domenico/Arca di San Domenico), któ rą moż na oglą dać do dziś.
Sarkofag ozdobiony marmurowymi kompozycjami rzeź biarskimi uważ any jest za jeden z najlepszych przykł adó w sztuki wł oskiej tamtych czasó w;
- Kaplica Ró ż ań cowa - kaplica z malowniczymi freskami na sklepieniu (Wniebowzię cie) iw absydzie (Niebo i Ziemia chwalą Madonnę Ró ż ań cową ), namalowanymi w latach 1655-1657 przez Angelo Michele Colonna i Agostino Mitelli. Nad dekoracją kaplicy pracowali najwybitniejsi artyś ci swoich czasó w. Obie stalle został y zaprojektowane przez architekta Carlo Francesco Dottiego w 1736 roku po przeprojektowaniu wnę trza koś cioł a. Oł tarz zaprojektował boloń ski architekt Floriano Ambrosini.
Pierwsza kaplica, znajdują ca się w miejscu Kaplicy Ró ż ań cowej, został a zamó wiona przez szlachcica Giovanniego Guidottiego jako kaplica dla jego rodziny.
W drugiej poł owie XVI wieku kaplicę otrzymał o od Bractwa Ró ż ań ca Ś wię tego, zał oż onego w zakonie dominikanó w w poprzednim stuleciu (praktykę odmawiania ró ż ań ca wprowadził Dominik). Z tej okazji kaplica zmienił a nazwę na „Kaplica Ró ż ań cowa”, na cześ ć „Madonna del Rosario” lub „Madonna z Ró ż ań cem”.
Na fasadzie koś cioł a znajduje się tablica pamią tkowa Komitetu Boloń skiego ds. Historii i Sztuki o renowacji w 1910 roku.
Na placu przed ś wią tynią ustawione są dwie kolumny. Jedna z rzeź bą samego ś w. Dominika, druga z rzeź bą Matki Boskiej. Brą zowy posą g ś wię tego Dominika został zainstalowany na wysokiej kolumnie w 1623 roku. Pomnik powstał w Mediolanie. Autor jest nieznany. Na cokole tablica z napisem: „Wielkiemu Bogu Massimo. Ta kolumna, któ rą ojcowie tego klasztoru wznieś li swemu ś wię temu ojcu Domenico w roku zdrowia 1623, w ruinie, został a odrestaurowana w 1727”.
Posą g Matki Boskiej z Dziecią tkiem na ceglanym sł upie ustawiono w podzię kowaniu za uratowanie mieszkań có w miasta przed zarazą w 1630 roku. Autorem jest rzeź biarz Guido Reni. Inne ź ró dł a wymieniają jako autora Giulio Cesare Conventi.

Trzecim interesują cym punktem na placu jest grobowiec glosatoró w. Dwa z czternastu piramidalnych grobowcó w zbudowanych w XIII wieku na wzó r mauzoleum Mauzolosa w Halikarnasie. Miał y one pomieś cić szczą tki wybitnych prawnikó w (lub glosatoró w) tamtych czasó w. Dziś pozostał o tylko pię ć , z któ rych trzy znajdują się obok Bazyliki San Francesco. Spoś ró d dwó ch grobowcó w na Piazza San Domenico, grobowiec Egidio Foscerari, ukoń czony w 1289 r. , Wykorzystuje glazurowane cegł y i marmurowy ł uk karoliń skiego chivorium; grobowiec Rolandino dei Passegheri, zbudowany w latach 1300-1306 przez Giovanniego da Viviano i Pietro di Corrado, charakteryzuje się eleganckimi ł ukami osadzonymi na sparowanych kolumnach.
Nigdzie w Europie nie ma innych tego typu pochó wkó w.