Первый камень в фундамент моста заложили 31 мая 1578 года сам король Генрих III, его мать Екатерина Медичи и супруга королева Луиза, а достроен он был при короле Генрихе IV.
Мост Пон-Нёф стал для своего времени поистине грандиозным сооружением. Это был настоящий прорыв в архитектуре Средневековья, поскольку в Париже впервые появился мост, не застроенный по бокам домами и другими зданиями и предназначенный сугубо для сообщения между двумя берегами Сены. Торговцы даже сокрушались по этому поводу: мол, столько свободного места зря пропадает. Между тем «пустой» Пон-Нёф становился центром уличной жизни Парижа, превращаясь в излюбленное место прогулок. Здесь толпилась местная богема, шныряли воры-карманники, предлагали свои услуги девицы легкого поведения, искали пациентов лекари, торговали аптекари и букинисты.
Мост отличается массивностью и опирается на перекрытые полукруглыми архаичными арками пролеты. Его украшают крепостные башенки и свойственные уже ренессансу каменная резьба и гротескные маски. По легенде, их именно столько, сколько было любовниц у короля. В 1848-1855 годах Пон-Нёф был видоизменен: старые арки заменили на такие же по форме, но заниженные. Изменили и карнизы с медальонами. Правобережная часть моста состоит из семи арок, а левобережная из четырех. В 1854 году в месте, где соединяются выступы с полотном, были поставлены металлические фонари.
Особенную неповторимость мост обретает вечером и в ночное время, когда включается подсветка, и он начинает располагать к романтическим встречам. Не зря, наверное, еще в 1991 году здесь снимали фильм «Любовники с Нового моста»…
Pierwszy kamień na fundamencie mostu został poł oż ony 31 maja 1578 r. , Sam kró l Henryk III, jego matka Catherine Medici i ż ona kró lowa Louise, a on został ukoń czony pod rzą dami kró la Henryka IV.
Most Pon-Nef stał się naprawdę wspaniał ą konstrukcją . Był to prawdziwy przeł om w architekturze ś redniowiecza, ponieważ po raz pierwszy w Paryż u pojawił się most, nie zbudowany po bokach domó w i innych budynkach i był przeznaczony wył ą cznie na przesł anie mię dzy dwoma brzegami Sekcji. Merchanci nawet o tym uboleli: mó wią , ż e tyle wolnej przestrzeni znika na pró ż no. Tymczasem „pusta” Pon-Nova stał a się centrum ż ycia ulicznego Paryż a, zamieniają c się w ulubione miejsce spaceró w. Tutaj lokalna bohemia zatł oczona, kieszonkowcy zł odzieje wę chli, oferowali swoje usł ugi jako dziewczyna ł atwych zachowań , uzdrowiciele szukali pacjentó w, a roboty był y handlowane.
Most ró ż ni się masowo i opiera się na rozpię toś ci zablokowanych przez pó ł koliste archaiczne ł uki.
Jest ozdobiony wież yczkami Serf i kamiennymi rzeź bami i groteskowymi maskami, któ re są już charakterystyczne dla renesansu. Wedł ug legendy jest ich dokł adnie tyle, ile kró l. W latach 1848–1855 PON-NENF został zmodyfikowany: stare ł uki został y zastą pione w tej samej formie, ale obniż ono. Zmieniono gzymsy z medalionami. Prawa czę ś ć mostu skł ada się z siedmiu ł ukó w i lewego z czterech. W 1854 r. , W miejscu, w któ rym podł ą czono pó ł ki z pł ó tnem, dostarczano metalowe latarnie.
Most zyskuje specjalną wyją tkowoś ć wieczorem i wieczorem, kiedy wł ą cza się podś wietlenie, i zaczyna być umieszczane na romantycznych spotkaniach. Nic dziwnego, ż e w 1991 roku film „Mił oś nicy z nowego mostu” został tutaj nakrę cony .. .