Miasto Becov nad Teplou w regionie karlowarskim zostało założone w XIII wieku przez szlachecką rodzinę z Osek, do której należało przez kolejne dwa stulecia. Położony na skalnym przylądku w miejscu traktu handlowego, pierwotnie przeznaczony do ochrony tego szlaku i pobierania opłat celnych, służył jako strategicznie ważna twierdza i został ufortyfikowany podczas przebudowy w stylu gotyckim (w tej formie w zasadzie przetrwał do dziś).

Twierdza osiągnęła swój szczyt w XV wieku. Najcenniejszą częścią zamku, która przetrwała do dziś, jest kaplica Objawienia Marii Panny (1400), kaplica ozdobiona antycznymi freskami opartymi na motywach biblijnych. To właśnie pod posadzką tej kaplicy znaleziono relikwiarz. Z biegiem czasu właściciele połączyli dwie najstarsze części miasta, a następnie wybudowali pałac z renesansowymi arkadami - do zamieszkania i przyjmowania gości. W 1547 r. Zamek Bechowski został przeniesiony do królestwa jako odpłata za długi.
W czasie wojny 30-letniej miasto zajęli Szwedzi. W latach 1654-1652 Bečov był własnością Questenbergów. Na fundamencie ówczesnych obwarowań – ogromnego bastionu nad fosą, niedaleko opuszczonego zamku, zaczęto budować barokowy zamek z ośmioboczną wieżą. Wewnątrz wieży wybudowano sale reprezentacyjne, bibliotekę i kaplicę. W 1813 roku majątek kupiła belgijska rodzina Beauforts-Spontini, która rozpoczęła odbudowę Pałacu Plugovskiy w stylu klasycystycznym, a twierdza była wykorzystywana jako stodoła. W XIX wieku zamek i zamek połączono w jedno.
W ostatnim czasie zamek przeszedł gruntowny remont i otwarto wystawę „Historia i znaczenie relikwiarzy”. Największą wartością jest unikatowy romański relikwiarz św. Maura, który odnaleziono w 1985 roku w kaplicy. W XII wieku relikwiarz kupił Alfred de Befort. Odrestaurował skarbiec i przeniósł go do Bečova. Kiedy pod koniec II wojny światowej Befortowie, jako czynni wspólnicy nazistów, szybko opuścili swój zamek, ukryli relikwię pod podłogą, licząc na szybki powrót. W 1945 r. za połączenie belgijskich właścicieli z nazistami zamek został skonfiskowany i stał się własnością państwa (a w następnym roku był już udostępniony do zwiedzania). Cenny zabytek leżał tam przez ponad 40 lat. W latach 80. śledczy otrzymali anonimową wiadomość, że kupiec proponował wywiezienie skarbu z Czechosłowacji. Po przestudiowaniu archiwów i przeprowadzeniu przesłuchań, 5 listopada 1985 r. znaleziono relikwię - w piwnicy wśród butelek starego wina i koniaku. W restauracji relikwiarza św. Maura wzięło udział 60 specjalistów z Czech i zagranicy. W maju 2002 roku został udostępniony publiczności.