День 7. Самый лучший день. Лугано. Гандрия. Радуга над озером.
Утро. Да, поют птицы. А как вы догадались? ! ))) Пасмурно. Но сверху пока не капает. И это радует! Помните, в «Иронии судьбы или С лёгким паром…»: …Когда люди поют? На демонстрациях, в опере поют, когда выпьют поют… Нет, знаешь когда люди поют? Когда они счастливы…» Ловлю себя на том, что тихонько мурлыкаю какую-то мелодию… Значит точно счастлива )))
Лугано - самый крупный город италоязычного кантона Тичино, и третий по значимости банковский центр страны. Местные жители иногда шутят, что на тридцать тысяч жителей в Лугано приходится триста банков. Находится почти на границе с Италией у живописного озера Lago di Lugano между двумя горами: Бре и Сан Сальваторе.
Наша гостиница находилась как раз возле станции Paradiso фуникулёра на Сан Сальваторе. Цена за радость подъёма - 17 франков в одну сторону и 24 франка - в оба конца. В начале дня смысла ехать не было, т. к. увидела бы одни тучи, вид сверху ))) К вечеру распогодилось. Те, кто успел подняться, очень советовали последовать их примеру. Теперь я знаю, что надо обязательно сделать в следующий свой визит в Лугано ))))
Гуляю по набережной. Подглядываю за местными. Наблюдаю за туристами. Просто наслаждаюсь. Воздух после дождя влажный, напитанный ароматами трав и цветов. Виды с набережной такие, что постоянно хочется себя ущипнуть, точно не мираж? ! Здесь не нужна карта и конкретный список достопримечательностей. Весь город и озеро – это одна большая достопримечательность, которую не устаёшь разглядывать, и которая не перестаёт тебя удивлять.
Захожу в Chiesa di Santa Maria degli Angioli. Это старинная романская церковь. В церкви находятся две потрясающие фрески Бернардино Луини 1529-го года. Покрывая все стены, эти фрески превращают церковь в одну большую иллюстрацию распятия Христа: "Страсти Христовы", "Снятие с креста" и "Воскресение". Выразительность и живость картин поражает. Любопытно, что прообразами людей, изображенных на фреске «Распятие Христа», послужили жители Лугано, а себя живописец изобразил в центре верхом на белом коне.
Парк Чиани завершает собой прогулку по набережной. В парке представлена большая коллекция субтропических растений. А так же утки, белые сытые лебеди и … правильно, поющие пернатые ))))
Поскольку в несостоявшемся факультативе значилась деревушка Гандрия, решено посетить её самостоятельно. Причал, билет, кораблик. Отплыли. Полное дежавю. Я уже видела это! Норвегия. Паром. Фьорды. Найди десять отличий ))) Но как же прекрасны эти картинки за бортом!
Гандрия – крохотная деревушка, расположенная на крутом, спускающемся к озеру, склоне Монте Брэ. Это бывший таможенный пост, сейчас здесь находится единственный в своем роде музей контрабанды. По прибытию, туристы быстро рассасываются на набережной и собираются только к отплытию очередного кораблика.
Тичинская Венеция. Очень колоритное место. Живописные узкие улочки. Лестницы. Спуски. Подъемы. Заблудилась. Нашлась. Опять заблудилась. Цветы. Фонарики. Дворики. Террасы кафе нависают прямо над водой. Яхты. Лодки. Горно-озерная перспектива на уже итальянскую территорию. Настоящий островок тишины и безмятежности.
Возвращаюсь в Лугано. Распогодилось. Включили фонтан. Струя воды бьёт, кажется, из самого озера. Блики солнца. Игра света и тени. Лёгкие облака и тяжелые тучи. Радуга над фонтаном! ! ! Двойная! ! ! Завораживающее зрелище. Пока не выключают фонтан, сижу, видимо, с таким обалдевше - восторженным выражением на лице, что вызываю невольные улыбки прохожих ))) Зажигаются фонари. Темнеет. Набережная теряет свои очертания. Отражения в воде. Огни счастливого города.
День 8. Восход над озером. Кусочек Италии. Больцано. Мерано.
Утро. Птицы ))) Восход солнца над озером. Представляю собой забавное зрелище. Бегаю по берегу и пытаюсь уговорить несговорчивого швейцарского лебедя перестать так быстро перемещаться из кадра ))) Уболтала. Кадр получился красивый )))
Монетка в озеро. Конечно, хочу вернуться! Автобус. Пересекаем условную границу. Мы в Италии! ! ! Итальянские пейзажи за окном. Итальянское кино. Итальянское настроение )))
Больцано - столица южного Тироля, немецкоговорящая часть севера Италии. Город невелик, так что здесь легко можно передвигаться на своих двоих. Если меня спросить о первой ассоциации с городом, скажу, не задумываясь – синие маки. Огромная клумба красно-синих маков в самом сердце города, на площади Вальтера. Никогда в жизни не видела синих маков! Природное чудо….
Быстрый забег по городу. Итальянские флаги на улицах. На домах. На столбах. Итальянцы готовятся к фестивалю. Целые палисадники на балконах. Улочки. Домики. Вывески. У экскурсовода мы первая группа за её практику, до нас были только индивидуальные туры. Поэтому, поначалу, она не совсем понимает, что с нами всеми делать )))
Из домашней заготовки, на заметку будущим туристам. В Больцано расположен Археологический музей. Главным экспонатом музея является мумия, прозванная «Эци». Мумия была найдена случайно туристами из Германии во время экскурсии на леднике (1991). Туристы решили, что перед ними – останки погибшего альпиниста, но учёные выяснили, что ледяной мумии около 5 300 лет. Это древнейшая мумия на территории Европы. Сначала мумия была передана Австрии, но потом было установлено, что останки древнего человека были найдены на итальянской территории, так мумия оказалась в музее города Больцано.
Мерано. Второй по величине город в автономной провинции Больцано в северной Италии. Город расположен в глубокой Альпийской долине и хорошо известен благодаря своим спа-курортам, мягкому средиземноморскому климату и чистому здоровому воздуху. Покровителем города считается Святой Николай.
В своё время хорошую рекламу городу сделала одна венценосная особа — императрица Австро-Венгрии Елизавета, известная под прозвищем Сиси. В Мерано ее занесло по делу — Сисси привезла сюда свою больную дочку Мари Валерию. Девочка в здешнем климате быстро пополнела и поздоровела, после чего Елизавета уверовала в чудесное действие местного воздуха и воды.
Сказочный город! Полностью согласна с императрицей ))) Розовые каштаны. Горная река. Верхушки гор в снегу. Ботанический сад. Собор Святого Николая. Он не только покровитель города, но и всех путешествующих, как тут пройти мимо? Виа Портиков. Эти самые портики образуют две длинные галереи по обеим сторонам улицы, так что можно пройти из одного ее конца в другой, не выбираясь под открытое небо. Итальянское мороженое. Оно по-прежнему лучшее в мире )))
Налетает буря. Резко холодает. Тяжёлые грозовые тучи хмуро нависли над городом. Кажется, дождь начинается… )))) Уезжаем. Сквозь тёмные облака пробивается луч света, освещая часть окружающего ландшафта. Природа пишет картины. Светом. А ты, благодарно фиксируешь. В памяти. В сердце.
Дорога. Австрия. Район Каринтийских озер. Город Санкт-Канциан.
Dzień.7. Najlepszy dzień w historii. Lugano. Gandrii. Tę cza nad jeziorem.
Poranek. Tak, ptaki ś piewają . A jak zgadł eś ? ! ))) Gł ó wnie pochmurno. Ale nie kapie z gó ry. I to się podoba! Pamię taj w "Ironia of Fate or Enjoy Your Bath... ": ... Kiedy ludzie ś piewają ? Na pokazach, w operze ś piewają , jak piją ś piewają...Nie, wiesz, kiedy ludzie ś piewają ? Kiedy są szczę ś liwi…” Ł apię się na cichym mruczeniu jakiejś melodii… To znaczy, ż e zdecydowanie jestem szczę ś liwy)))
Lugano to najwię ksze miasto we wł oskoję zycznym kantonie Ticino i trzecie co do wielkoś ci centrum bankowe w kraju. Miejscowi czasami ż artują , ż e w Lugano jest trzysta bankó w na trzydzieś ci tysię cy mieszkań có w. Znajduje się niemal na granicy z Wł ochami nad malowniczym jeziorem Lago di Lugano pomię dzy dwoma gó rami: Bre i San Salvatore.
Nasz hotel znajdował się tuż obok stacji Paradiso kolejki linowej San Salvatore. Cena za radoś ć ze wspinaczki to 17 frankó w w jedną stronę i 24 franki w obie strony. Na począ tku dnia nie był o sensu jechać , bo.
Ekspresja i ż ywotnoś ć obrazó w jest niesamowita. Ciekawe, ż e mieszkań cy Lugano sł uż yli jako pierwowzory ludzi przedstawionych na fresku „Ukrzyż owanie Chrystusa”, a malarz przedstawił się w centrum na biał ym koniu.
Park Ciani koń czy spacer wzdł uż promenady. W parku znajduje się duż a kolekcja roś lin podzwrotnikowych. A takż e kaczki, biał e, dobrze odż ywione ł abę dzie i ...tak, ś piewają ce ptaki))))
Ponieważ wieś Gandria został a wymieniona w nieudanym elemencie obieralnym, postanowiono odwiedzić ją na wł asną rę kę . Miejsce cumowania, bilet, ł ó dź . Odpł yną ć . Kompletna deja vu. Już to widział em! Norwegia. Prom. Fiordy. Znajdź dziesię ć ró ż nic))) Ale jak pię kne są te zdję cia za burtą!
Gandria to maleń ka wioska poł oż ona na stromym zboczu Monte Brae schodzą cego do jeziora. To dawny posterunek celny, obecnie jedyne w swoim rodzaju muzeum przemytu.
Po przybyciu turyś ci szybko rozpraszają się na nasypie i zbierają się tylko na odpł ynię cie nastę pnej ł odzi.
Ticinskaja Wenecja. Bardzo kolorowe miejsce. Malownicze wą skie uliczki. Schody. Zjazdy. UPS. Zgubił em się . Znaleziony. Znowu się zgubił em. Kwiaty. Latarki. Jardy. Nad wodą wiszą tarasy kawiarni. Jachty. Ł odzie. Perspektywa gó rsko-jeziorna na już terytorium Wł och. Prawdziwa wyspa spokoju i ciszy.
Wracam do Lugano. To się wyjaś nił o. Fontanna został a wł ą czona. Strumień wody wydaje się wypł ywać z samego jeziora. Blask sł oń ca. Gra ś wiatł a i cienia. Lekkie chmury i cię ż kie chmury. Tę cza nad fontanną ! ! ! Podwó jnie! ! ! Urzekają cy spektakl. Dopó ki fontanna nie zostanie wył ą czona, siedzę najwyraź niej z tak oszoł omionym - entuzjastycznym wyrazem twarzy, ż e wywoł ują mimowolne uś miechy przechodnió w))) Ś wiatł a się zapalają . Robi się ciemno. Wał traci swó j kształ t. Odbicia w wodzie. Szczę ś liwe ś wiatł a miasta.
Dzień.8. Wschó d sł oń ca nad jeziorem. Kawał ek Wł och. Bolzano.
Poranek. Ptaki))) Wschó d sł oń ca nad jeziorem. Przedstawiam zabawny widok. Biegnę wzdł uż brzegu i pró buję przekonać nieustę pliwego szwajcarskiego ł abę dzia, ż eby przestał tak szybko wychodzić z kadru))) Rozmawiał em. Rama okazał a się pię kna)))
Moneta w jeziorze. Oczywiś cie, ż e chcę wró cić ! Autobus. Przekraczamy granicę warunkową . Jesteś my we Wł oszech! ! ! Wł oskie pejzaż e za oknem. Kino wł oskie. wł oski nastró j)))
Bolzano jest stolicą Poł udniowego Tyrolu, niemieckoję zycznej czę ś ci pó ł nocnych Wł och. Miasto jest mał e, wię c bez problemu moż na się tu poruszać na wł asnych nogach. Jeś li zapytacie mnie o pierwsze skojarzenie z miastem, bez wahania powiem - niebieskie maki. Ogromna rabata z czerwonymi i niebieskimi makami w samym sercu miasta, na Walter Square. Nigdy w ż yciu nie widział em niebieskich makó w! Cud natury...
Szybki bieg po mieś cie. Wł oskie flagi na ulicach. W domach. Na biegunach. Wł osi przygotowują się do festiwalu. Cał e frontowe ogrody na balkonach. Ulice. Domy.
Szyldy. Z przewodnikiem jesteś my pierwszą grupą na jej praktykę , przed nami był y tylko wycieczki indywidualne. Dlatego na począ tku nie do koń ca rozumie, co z nami wszystkimi zrobić )))
Od domowej roboty, dla notatki przyszł ych turystó w. Muzeum Archeologiczne znajduje się w Bolzano. Gł ó wnym eksponatem muzeum jest mumia „Ö tzi”. Mumia został a znaleziona przypadkowo przez turystó w z Niemiec podczas wycieczki na lodowiec (1991). Turyś ci uznali, ż e przed nimi znajdują się szczą tki zmarł ego wspinacza, ale naukowcy odkryli, ż e mumia lodowa miał a okoł o 5300 lat. To najstarsza mumia w Europie. Począ tkowo mumia został a przeniesiona do Austrii, ale potem okazał o się , ż e szczą tki staroż ytnego czł owieka znaleziono na terytorium Wł och, wię c mumia trafił a do muzeum miasta Bolzano.
Merano. Drugie co do wielkoś ci miasto w autonomicznej prowincji Bolzano w pó ł nocnych Wł oszech.
Miasto poł oż one jest w gł ę bokiej dolinie alpejskiej i znane jest z uzdrowisk, ł agodnego klimatu ś ró dziemnomorskiego i czystego, zdrowego powietrza. Ś wię ty Mikoł aj jest uważ any za patrona miasta.
Kiedyś miasto był o dobrze reklamowane przez jedną koronowaną osobę - cesarzową Austro-Wę gier Elż bietę , znaną pod pseudonimem Sisi. Do Merano został a przywieziona w interesach - Sissi przywiozł a tu swoją chorą có rkę Marie Valerię . Dziewczyna w miejscowym klimacie szybko przybrał a na wadze i wyzdrowiał a, po czym Elż bieta uwierzył a w cudowne dział anie miejscowego powietrza i wody.
Miasto bajki! Cał kowicie zgadzam się z cesarzową ))) Ró ż owe kasztany. Gó rska rzeka. Szczyty gó r w ś niegu. Ogró d Botaniczny. Katedra ś w. Mikoł aja. Jest nie tylko patronem miasta, ale takż e wszystkich podró ż nikó w, jak tu przejś ć ? Przez portyk.
Te wł aś nie portyki tworzą dwie dł ugie galerie po obu stronach ulicy, dzię ki czemu moż na przejś ć z jednego koń ca na drugi bez wychodzenia na otwarte niebo. Lody wł oskie. Nadal jest najlepszy na ś wiecie
Nadchodzi burza. Robi się zimno. Nad miastem wisiał y ponure cię ż kie chmury burzowe. Wyglą da na to, ż e zaczyna padać... )))) Wyjeż dż amy. Promień ś wiatł a przebija się przez ciemne chmury, oś wietlają c czę ś ć otaczają cego krajobrazu. Natura maluje obrazy. Lekki. A ty z wdzię cznoś cią napraw. W umyś le. W sercu.
Droga. Austria. Region jezior karynckich. Miasto ś w. Kanziana.
