II poł. XIX w.; 200 gatunków i form, 15 ha; p.g.t. Gasprę.

Terytorium luksusowego Parku Charakskiego jest jednym z najcieplejszych miejsc na południowym wybrzeżu, dlatego dobrze czują się tu nawet kochający ciepło obcokrajowcy. W parku, łączącym style krajobrazowe i regularne, występuje ponad 200 gatunków i form ogrodowych drzew i krzewów: kolumnowy cis jagodowy i bukszpan pstry, cyprys luzytański i liść aleksandryjski, fyllirea, osmantus, zimowe kwiaty...

Pod koniec lat 60. W XIX wieku rodzina wielkiego księcia Michaiła Nikołajewicza nabyła majątek Aj-Todor o powierzchni 69 akrów, który obejmuje zachodnią część Przylądka Aj-Todor.
Majątek pod koniec lat 90. przeszedł w posiadanie synów Wielkiego Księcia – Aleksandra i Jerzego. Aleksander Michajłowicz zostaje właścicielem większości posiadłości Aj-Todor, a mniejsza część majątku, zaledwie 6 akrów, trafia do Gieorgija Michajłowicza, który kupiwszy ziemię od letnich mieszkańców i społeczności tatarskiej, powiększa swoją własność do 20 akrów i tworzy posiadłość Kharaks, nazwaną na cześć rzymskiej fortecy „Kharaks” (I-III wne) na przylądku Ai-Todor. Ten starożytny fort jest pomnikiem rzymskiej epoki Tauryki, jak wtedy nazywano Krym.

Osiedle „Kharaks” zostało zaprojektowane i zbudowane przez wybitnego architekta jałtańskiego Krasnova N.P. (autor i budowniczy słynnego pałacu Livadia, 1910-1911) na początku XX wieku w stylu „szkockiej wioski”, która otrzymała starożytną nazwę, która gloryfikowała Przylądek Ai-Todor.

Atrakcją parku jest altana, składająca się z 12 marmurowych kolumn z fontanną pośrodku. Zgodnie z najnowszym poglądem archeologów, kolumny altany są częścią spalonego w 1882 roku pałacu - kopią atrium domu rzymskiego w Pompejach.