Bazylika San Petronio znajduje się na Piazza Maggiore w centrum Bolonii. Dł ugoś ć budynku wynosi 132 metry, szerokoś ć - 60 metró w, wysokoś ć sklepień - 45 metró w, obję toś ć - 27.000 metró w sześ ciennych. Katedra jest pią tym co do wielkoś ci koś cioł em w Europie. Duż ym zainteresowaniem cieszą się ró wnież jego malowidł a ś cienne i polichromowane witraż e.
Katedra poś wię cona jest ś w. Petroniuszowi, któ ry w V wieku był biskupem Bolonii i patronem tego miasta. Począ tek budowy gmachu datuje się na 1390 rok, kiedy to miasto zlecił o architektowi Antonio di Vincenzo budowę gotyckiej katedry w stylu gotyckim w Bolonii, któ ra powinna przekraczać rozmiarami katedrę ś w. Piotra w Rzymie. Jednak po interwencji papież a – a Bolonia był a wó wczas czę ś cią Pań stwa Koś cielnego – wielkoś ć katedry uległ a zmniejszeniu. Obecnie katedra nosi tytuł „mał ej bazyliki” (Basilica minor). W 1530 roku w San Petronio papież Klemens VII został koronowany na cesarza Ś wię tego Cesarstwa Rzymskiego przez Karola V.
Budowa katedry trwał a kilka stuleci. Tym samym po zakoń czeniu prac przy elewacji, w 1393 roku rozpoczę to tworzenie kaplic bocznych, któ re ukoń czono w 1479 roku. Prace zdobnicze w centralnej czę ś ci bazyliki prowadzono pod kierunkiem Girolamo Reynaldo w latach 1646-1658. Prace nad elewacją budynku trwał y aż do powstania nowych, bocznych portali zaprojektowanych przez architekta Jacopo della Quercia. Ale potem zostali zatrzymani. Pomimo zaangaż owania kilku znanych architektó w, m. in. Baldassare Peruzziego, Andrei Palladio, Giacomo Barozziego i Vignoli, fasada budynku jest nadal niedokoń czona.
W latach 1505-41 w bazylice pracował wybitny teoretyk muzyki Giovanni Spataro (najpierw jako ś piewak, potem jako dyrygent). W latach 60. XVII wieku pracował tu sł ynny wł oski astronom Giovanni Domenico Cassini. W 1665 r. , wedł ug jego obliczeń , zainstalowano tu „poł udnik Giovanniego Cassiniego” o dł ugoś ci 66.8 metra.
Katedrę przekazano koś cioł owi dopiero w 1929 r. , konsekrowano w 1954 r. W 2000 roku przeniesiono tu ś wię te relikwie ś w. Petroniusza, przechowywane w katedrze San Stefano.
Katedra poś wię cona jest ś w. Petroniuszowi, któ ry w V wieku był biskupem Bolonii i patronem tego miasta. Począ tek budowy gmachu datuje się na 1390 rok, kiedy to miasto zlecił o architektowi Antonio di Vincenzo budowę gotyckiej katedry w stylu gotyckim w Bolonii, któ ra powinna przekraczać rozmiarami katedrę ś w. Piotra w Rzymie. Jednak po interwencji papież a – a Bolonia był a wó wczas czę ś cią Pań stwa Koś cielnego – wielkoś ć katedry uległ a zmniejszeniu. Obecnie katedra nosi tytuł „mał ej bazyliki” (Basilica minor). W 1530 roku w San Petronio papież Klemens VII został koronowany na cesarza Ś wię tego Cesarstwa Rzymskiego przez Karola V.
Budowa katedry trwał a kilka stuleci. Tym samym po zakoń czeniu prac przy elewacji, w 1393 roku rozpoczę to tworzenie kaplic bocznych, któ re ukoń czono w 1479 roku. Prace zdobnicze w centralnej czę ś ci bazyliki prowadzono pod kierunkiem Girolamo Reynaldo w latach 1646-1658. Prace nad elewacją budynku trwał y aż do powstania nowych, bocznych portali zaprojektowanych przez architekta Jacopo della Quercia. Ale potem zostali zatrzymani. Pomimo zaangaż owania kilku znanych architektó w, m. in. Baldassare Peruzziego, Andrei Palladio, Giacomo Barozziego i Vignoli, fasada budynku jest nadal niedokoń czona.
W latach 1505-41 w bazylice pracował wybitny teoretyk muzyki Giovanni Spataro (najpierw jako ś piewak, potem jako dyrygent). W latach 60. XVII wieku pracował tu sł ynny wł oski astronom Giovanni Domenico Cassini. W 1665 r. , wedł ug jego obliczeń , zainstalowano tu „poł udnik Giovanniego Cassiniego” o dł ugoś ci 66.8 metra.
Katedrę przekazano koś cioł owi dopiero w 1929 r. , konsekrowano w 1954 r. W 2000 roku przeniesiono tu ś wię te relikwie ś w. Petroniusza, przechowywane w katedrze San Stefano.
Tłumaczone automatycznie z języka ukraińskiego. Zobacz oryginał
Uwagi (0)
zostaw komentarz
Pokaż inne komentarze …
